Page 122 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 122

122



                                      ุ
                                                                                  ึ
                            “ขอโทษ! คณเปนลกจางชนิดไหนไมทราบ เวลาพูดกับนายจางถงวางอํานาจอยางนี เอ...
                                                                                                  ้
                                                            
                                             ู
                                          
                            
                                 ้
                       ั
                    ั
                                                             
                                              
                                                      ี
                                                                ึ
                                 ั
                                                                 ่
                                    
                   มนชกจะบอยครงเขาจนกลายเปนธรรมเนยมไปแลวรนี”
                                                                    ุ
                                                              ึ
                                                                 
                                                                                    ั
                            “ขอโทษ!      ผมเองก็ไมเคยมนายจางซงเปนสภาพสตรทตามใจตวเองจนเคยตวมากอน
                                                      ี
                                                                             ี
                                                           
                                                              ่
                                                                                               ั
                                                                             ่
                                                                            ี
                                                  
                                             ้
                   แมกระทงเวลาอยูกลางปาเชนนี คณหญงยังไมไดตอบผมวาจะไปไหน”
                           ่
                           ั
                                                          
                                                    ิ
                                          
                                  
                      
                                        
                                               ุ
                            “ดิฉนอยากจะออกไปเดินเทยวหนอยเจาคะ ทานนายพราน”
                                                             
                                                   ี
                                                         
                                                                  
                                                   ่
                                                               
                                ั
                                     ี
                                        ี
                               ิ
                            หญงสาวบบเสยงประชด
                                                   ี
                            จอมพรานไมสนใจกับทาทเยาะเยยนัน พูดหวนๆ ตอมา
                                                
                                       
                                                           ้
                              ํ
                                   ุ
                                                               
                                                                 
                                        ิ
                                                     
                            “ทาไมคณหญงไมบอกใหผมรกอน อยูไมอยูก็เดินออกมาอยางนี”
                                                                                  ้
                                                            
                                           
                                                     ู
                                ั
                                ้
                                                   ี
                                                                                      
                                     ั
                                                                             ี
                            “ถางน ดิฉนก็เลยขอกราบเรยนประทานอนุญาณจากทานเสยดวยเจาคะ”
                                                                         
                              
                            หลอนเนนกระแทกเสยง
                                              ี
                               
                                                
                            รพินทรโคลงหัวชาๆ  สง .375  ทถออยูในมอไปใหบญคา  พรานพืนเมองของเขาทยืนอยู  
                                                             
                                                         ื
                                                        ่
                                                        ี
                                           
                                   
                                                                 ื
                                                                           ํ
                                                                        ุ
                                                                                    ้
                                                                                                 ี
                                                                                                 ่
                                                                                       ื
                                     ํ
                   ใกลๆ  ออกคาสงใหทาหนาทเดินคมกันหญงสาว  แลวหันมาทางนองสาวคนสวยหัวรันของนายจาง
                                                       ิ
                                            ่
                                ่
                                            ี
                                                                                           ้
                              ํ
                                                ุ
                                ั
                       
                                                
                   พูดตาๆ
                       ่
                       ํ
                                                           
                                                                                              
                                         ิ
                                                  ่
                            “เอาละ คณหญงจะเดินเทยวก็ได แตจะตองมพรานไปดวย โปรดทราบไวใหถองแทเสย
                                                  ี
                                    ุ
                                                               
                                                                                                     ี
                                 
                                                                  ี
                          ่
                                               
                               
                        ่
                                                                     
                        ี
                                            
                    ี
                            
                                         
                                    ั
                                                     ั
                   ทวา ทนีไมใชสวนสตว ไมใชปารคสาหรบเดินหยอนใจ แลวก็ไมใชถนนราชดําเนิน”
                                                  ํ
                                                                            
                                                                         
                                                                                      ิ
                                                                                           ุ
                                                                                      ้
                                     ํ
                                                                
                                           ็
                                                           
                                                    ั
                                                                           ั
                            กลาวขาดคา เขากหันหลงกลบ เดินดุมๆ บายหนาจะกลบแคมป คงทงใหบญคายืนอยูกับ
                                                                                                   
                                                                                 
                                                 ั
                                                                              
                               
                                                                                              ํ
                                                                                               ่
                   หญงสาวเพยงสองคน  แตแลวพรานใหญออกเดินไปไดเพียงไมกีกาว  ก็ตองหยุดชะงกนิงอยูกับท    ่ ี
                                                                         
                                                                                                  
                                          
                             ี
                                                                          ่
                                                      
                      ิ
                                                                                            ั
                                            
                                                                                  
                                                              ี
                                                                          ี
                                                              ่
                                                     ั
                                                                      
                                                ื
                     ี
                                                ้
                                      ้
                                      ี
                   เสยงปนแผดระเบิดเปรยงมาจากเบองหลง  หมวกทครอบอยูบนศรษะของเขา  กระเด็นลงไปตกอยู      
                                            ู
                   กบพืนพรอมกบลมแรงทพัดวบผานเสนผม
                                        ี
                               ั
                                                   
                           
                       ้
                    ั
                                        ่
                                 ั
                                                       ั
                                                                        ิ
                                                          ั
                                            
                                                                                         
                                                                                     
                                                    ุ
                                                                                  ื
                                 ้
                            เขากลนหายใจ  คอยๆ  หมนตวกลบมา  ม.ร.ว.ดารนยืนจังกาถอปนอยู  หัวเราะแหลม
                   ตะโกนมา
                                        ่
                                        ั
                                            
                              ่
                            “นีแนะ!  หมนไสนัก  เม่อไหรจะเลิกสรางสถานการณสรางตัวเองใหเปนคนสําคัญเกิน
                                                  ื
                            ี
                   กวาเหตเสยทนะ ไปซ จะไปไหนก็ไป ยังมาทายืนจองหนาอยูอก”
                          ุ
                                                                       ี
                                                                      
                              ี
                                     ิ
                                                         ํ
                                                                                                ู
                                                                     ็
                            รพินทร ไพรวัลย กาวเนิบๆ กลบมาดวยแววตาแขงกระดาง ม.ร.ว.ดารนกระชากลกขนลา ํ
                                                      ั
                                   
                                                                                                  ึ
                                                                                                  ้
                                                                                      ิ
                                                                    
                                ่
                                ื
                         ี
                   กลองอกครง เมอเขาเดนเขามาชดก็ใชปากกระบอกปนแหยอกไว ยิมดุๆ
                      
                                                                           ้
                                              ิ
                             ้
                             ั
                                                               
                                      ิ
                                         
                                                   
                                                  
                                           ้
                                                                       ี
                            “อะไรมนจะเกิดขนบาง ถาปนกระบอกนีมนลนเปร้ยงขึนอีกครัง!”
                                                                                 ้
                                                              ้
                                              
                                                                          ้
                                           ึ
                                                    
                                                                  ่
                                                                  ั
                                                                ั
                                   ั
                            จอมพรานปดปากกระบอกปนเฉไปในพรบตานัน  พรอมกับกระชากหลดออกมาจากมอ
                                                                                                     ื
                                                                                         ุ
                                      
                                                                          
                                                    
                                                                    ้
                                                               ิ
                   ของหลอนอยางงายๆ
                                 
                         
                                                                                        ่
                                               ุ
                                        ้
                                        ึ
                                                    ิ
                                                                                                
                                             ึ
                            “อะไรจะเกิดขนนะร คณหญงเกาะกลายเปนฆาตกรไปดวยความเยอหยิงอวดดี เทาๆ กับ
                                                                
                                                     ่
                    ี
                    ่
                                                                                          ี
                                  ิ
                                                                                          ่
                                                                                       
                                                                                                  ั
                                                                                    
                                                                                                 
                                          
                                                                                               
                                                           ิ
                                               ั
                                                   
                   ทคณะของคณหญงก็หลงปาตายกนอยูนีเองนะซ จะขอเตือนใหทราบไว นักเลนปนทดี ไมใชสกแต      
                             ุ
                   วาสามารถใชอาวุธปนไดดีหรอยิงปนแมนเปนจับวางเทานัน     จะตองมมรรยาทในการใชปนดวย
                                                                                                 
                                                                                                
                                                                             
                              
                                                 
                                                                                 ี
                                                        
                                                                 
                                    
                                            ื
                                                                    ้
                                                     
                                 
                                                                 
                                                         ุ
                   ไมใชเอาปนมาเลนในลกษณะเชนนี  นีดีวาคณหญงเปนนองสาวของคณชายเชษฐา  ผเปนนายจาง
                                       ั
                                                              ิ
                                                    ่
                                                                                                    
                        
                                                                              ุ
                     
                                                 ้
                                                                                              
                            
                                                                                            
                                                                                            ู
                                              
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127