Page 121 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 121
121
ั
ี
ึ
้
็
ึ
้
ิ
่
้
รพินทรนิง กมลงหยิบกากาแฟทวางอยูบนพืนขนมารนใสขนเลกๆ ยกขนจิบ แงซาย
่
กลาวตอมา
ึ
่
ั
่
้
“เรองนี ผมไดขาวมา ทานมโอกาสทีจะฆามนไดแลว แตทานก็ใหเพือนของทานคนหนง
่
่
ื
ี
ั
ั
่
ี
่
่
ั
ี
้
้
่
้
ึ
ี
ทาหนาทแทน เขายิงมนเจ็บแทนทีจะตาย มนก็เลยรายยิงขน ถาครงนันทานเหนียวไกปนเสยเอง อก
ํ
่
ั
้
หลายๆ คนก็คงจะไมตายเพราะมนในเวลาตอมา และทานก็คงไมลําบากใจจนถึงเพียงนี เสือยิงเจ็บ
ั
ิ
ั
้
ื
ี
่
ั
้
ึ
่
ยิงฆาคนไดมากเทาไหร มนก็ยิงดุรายขนเพียงนัน เหมอนผสง มนจะจองกวนคนไปจนกวามนจะ
ั
ี
่
ํ
ตาย คณะเดินทางของเราอาจไมปลอดภัยนัก ลาพังตวทานและพรานสคนของทานไมกระไรนัก
่
ี
ั
ดอก แตพวกลกหาบ 16 คน และเจานายอก 3 คน เปนเรองททานจะตองหนกใจ ยกเวนแตทานจะฆา
ู
่
ื
ี
มนไดเสยกอน”
ั
ี
่
“แกรอะไรไดละเอียด และอานใจฉันออกทุกระยะทีเดียวนะแงซาย ฉันวิตกกังวลในเรือง
ู
่
ี
ั
ี
ี
้
ิ
แกเสยยิงกวาไอเสอสมงตวนันเสยอก”
ื
ื
่
ิ
ี
ี
้
่
ั
“อกครงหนึงทผมขอปฏญาณวา ผมไมไดเปนภัยใดๆ ตอทาน หรอคณะเดินทางของทาน
เลย”
่
ั
ื
“แกรเรองเสอตวนีก็ดีแลว ฉนอยากจะขอรองแก อยาพูดอะไรใหคณะเจานายและพวก
ื
ู
้
ั
ู
ู
ลกหาบของเราร”
“คาสงทกชนิดของทานในการเดินทางครงนี เปนสงทผมเคารพ”
้
ั
่
ั
้
ํ
่
ุ
ี
ิ
่
้
้
“ดีมาก! แลวตังแตนีเปนตนไป แกรูหรือเห็นอะไรผิดปกติในระหวางการเดินทางของเรา
ี
ิ
่
ั
่
ิ
อยางนิงอมพะนําเงยบเฉยทาเปนทองไมรรอน เหมอนอยางทแกปฏบตมาแลว แตจงบอกใหฉนร ู
ื
ั
ู
ํ
ี
ิ
้
ี
ั
ั
ในทนท มฉะนันฉนจะพจารณาวา แกมแผนการรายตอคณะเดินทางของเรา”
ี
ิ
ึ
้
้
ึ
้
ี
แงซายไมตอบ แตเงยขนยิมอวดฟนสองแถว รพินทรจองใบหนานันอยูอกอดใจ ก็ผละ
ุ
ิ
ไปอยางหงดหงด
่
ื
คนนันผานไปอยางราบรืน โดยไมมีอะไรเกิดขึน
้
้
้
เชารงขน คณะนายจางทงสามตนขนมาดวยความสดชนกระปรกระเปรา กอนตะวันจะ
ี
ื
่
ึ
ื
ั
้
้
ึ
้
ุ
่
็
ั
ี
่
ขนเลกนอย พรานใหญออกเดินสารวจรองรอยในละแวกใกลเคยงกับแคมปทพักอกครงในเวลาใกล
้
ี
ํ
้
ึ
ี
ึ
ื
ุ
ู
ั
ั
ิ
่
ุ
รง พอกลบมาถงแคมป ก็เห็น ม.ร.ว.ดารนแตงตวงามเกตามเคย คนละชดกับเมอวาน มอถอปนลก
ื
ื
็
ิ
ั
่
กรดยาวแมกนัมกระบอกกะทัดรด เดินเกรออกไปนอกบรเวณแคมปคนเดียว สวนกับเขาพอดี
หลอนทาทาเหมือนจะไมเห็นเขา เดินหลกทางจะเขาดง แตรพินทรพรวดเขาไปสกัดหนา
ํ
ี
ี
ี
อยางกะทนหัน สหนาของเขาเครงขรม เสยงทพูดเกือบจะไมมหางเสยง
ึ
ี
ี
่
ั
ี
“นันจะไปไหน?”
่
ิ
ี
้
ื
ดารนหันมาทางเขาชาๆ วางปนพิงพงไมรมทาง แลวยกมอขนเทาเอว มองตงแตศรษะ
ิ
้
ึ
ั
ั
้
ั
จรดเทาของเขาสลบกันสองสามครง
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)