Page 116 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 116

116



                                 
                            เกิดเปนคนตอบ
                                               ่
                                                                             ั
                                                                   ุ
                                                                       
                                                                        
                                                                                                ื
                                                
                                                             
                            “จําไดไหมครบ ตอนทผานหุบ ผมกับเสยเดินคยอยูขางหลง ตะโกนบอกนายวาเสอดํามน
                                               ี
                                                                                                     ั
                                        ั
                                                                         ั
                                                                             ั
                                                                                
                                                            
                           
                                                          
                                                   ิ
                                                      ั
                                                              ื
                                                                                    ื
                                          ั
                                     
                                                                                                 
                                                                                              
                   กระโดดผานไปทางดานหลง  ความจรงมนไมใชเสอดําหรอกครบ  มนเปนเสอโครงใหญ  แตผมยัง
                                                                                        
                                                               ั
                                                                                                 ั
                                                                                                 ่
                                         ้
                   ไมอยากจะบอกนายตอนนน  เพราะสงสยอยูวา  มนอาจเปนไอกุด  พอเดินมาอกสกสองชวโมง
                                                      ั
                                                          
                     
                                                                      
                                                                                           ั
                                         ั
                                                                                         ี
                                                                          
                   กอนทพวกเราจะพบจงอาง ผมกับเสยก็เห็นมนหมอบดักดูขบวนเกวียนของพวกเราอยูรมจอมปลวก
                                                         ั
                                                                                           
                        ่
                        ี
                                                  
                                                                                            ิ
                                
                            
                   ใหญ ขางตนไมลม มันหมอบเฉยโผลหัวมานิดเดียวเกือบจะมองไมเห็น เสยสงสัยยกปนขึน พอตอน
                         
                       
                                                                                             ้
                                   ั
                                                                        
                                                                                             ี
                                                                                                   ั
                                      ั
                                                                     
                          ่
                                                         ึ
                       
                   ยกปนนันแหละครบ มนจึงหลบแวบลงหวยลกไป ผมกับเสยเขาไปตรวจรอย เห็นรอยตนของมนท          ี ่
                                                                                                     ้
                                ํ
                                                 ั
                                                              ่
                                                          
                                                                                                     ั
                                              ้
                                                                                    ั
                             
                   ย่าไวตรงแองน้าแฉะก็แนใจ  นิวมนหายไปขางหนึง  พวกเราเคยแกะรอยมนไปกับนายหลายครง
                    ํ
                                   ั
                                                                                          
                                                   ั
                                                                                           ่
                                       
                                            ่
                                                                                           ี
                                                        
                         ึ
                    ํ
                   ทาไมถงจะจํารอยมนไมได นีแปลวามนจะตองยองตามพวกเรามาตลอดเวลา และไอทเห็นกระโดด
                            ้
                   ผานทางครงแรก ก็คอมนนันแหละ ไมใชคนละตวแนๆ”
                                          ่
                                       ั
                    
                                    ื
                                                   
                                                     
                                                            ั
                            ั
                                         ิ
                                       
                                                    ํ
                                                 ุ
                                                                  ี
                                            
                                                             ิ
                            จอมพรานเมมรมฝปาก บญคาก็บอกเสรมมาอกวา
                                 ่
                                                         
                            “สกเมอ 2 ทมนีก็เหมอนกัน ผมสองไฟออกไปทางดานดงทบโนน เจอตามนพอดี ยังไม     
                                 ื
                                          ่
                                                                                           ั
                                              ื
                                       
                              ั
                                       ุ
                                                                              ึ
                                                       ้
                                                                         ั
                                                                            ึ
                   ทนจะขยับปนมนก็หลบ  แลวเมอหยกๆ  นีเอง  ควายมนเพิงสะบดฮดฮด  ดึงเชอกผดปกตยังไงพิกล
                                              ่
                                           
                                              ื
                                                                              ั
                             
                                                                                              ิ
                                                                 ั
                                                                    ่
                                                                                     ื
                    ั
                                ั
                                                                                         ิ
                       
                                           
                                                                    
                                                                                          
                           ี
                                                  ั
                                   
                                                                                     ํ
                   ผมสองอก  เห็นแตตอนบนทายของมน  ลากหางยาวหายเขาไปในพงทางดานลาธารขางลาง  ผมกับ
                                         ้
                                         ั
                                                                                              
                                                                                  ํ
                                          
                                                                              ่
                   เกิดเลยตามกันออกไปดู ไมมีอะไรสงสัยอีกเลยครับนาน รอยของมันทีย่าน้าในลําธารแลวเหยียบไว
                                                                               ํ
                                                                                               ั
                                    ี
                                                                   ี
                                                                                                  ี
                   บนโขดหินชดเจนทเดียว ตอนทผมกับเกิดไปตรวจด ยังมน้าหยดเปนทางอยูเลย เราลอกหนงเลยงผา
                                                                    ํ
                                                                                  
                                                               ู
                                              ี
                                                                           
                              ั
                                    ิ
                                        ่
                             ่
                   และพวกเครองในทงเกลอนไวฝงโนนเขาไปตรวจด  ก็ไมเห็นวามนจะไปกิน  มแตรอยหมาปากับ
                                                                                          
                                                     
                                                                                                  
                                                              ู
                                              
                                                                           ั
                                    ้
                                              
                                        ื
                             ื
                                                                                       ี
                                                                    
                                 ั
                                                      ่
                                                      ี
                                         
                                     
                                                          
                   อเห็น แสดงวามนไมไดเขาไปยุงกับของทจะเปนอาหารของมนเลย”
                                                                      ั
                                             
                    ี
                                   
                                                             ุ
                                       
                                                           ุ
                            รพินทรควาปนกับไฟฉายในทนท  ผดลกขนยืน  ไมมีปญหา  เขาเชือสายตาพรานของเขา
                                                        ี
                                                                ึ
                                                                ้
                                                     ั
                                                                       
                                                                                    ่
                                                                                      ื
                                                           ้
                                                                                             ิ
                                                               
                   วามนคงไมคลาดเคลอนไปแน  เพราะคนเหลานันก็ลวนเคยรวมตดตามรอย ‘เสอรายผสง’  ตวนีมา
                                                                                                    ้
                                                                                           ี
                                                                      
                                                                                                 ั
                                    ื
                      ั
                                                                                        
                                    ่
                             
                                                         
                                                                          ิ
                   กับเขาทงสน
                            ิ
                          ั
                            ้
                          ้
                                        
                               
                            “เสยกับจันก็รเรองแลวใชไหม?”
                                        ู
                                         ่
                                         ื
                                              
                                                 
                               ั
                            “ครบ”
                                         
                                     ้
                                          ี
                                          ่
                                     ั
                            “สองคนนนอยูทไหน?”
                                                                ี
                                                                                       
                                 
                                                   ้
                                                                                                     
                                                      ื
                                  ั
                                          ํ
                            ยังไมทนจะขาดคา พรานพืนเมองของเขาอกสองคน ก็พากันเดินตรงเขามา แสดงวาไมม    ี
                                      ั
                                           ี
                                      ้
                                                                                ุ
                                           ่
                                                      
                                                    ี
                   ใครหลบนอนกันเลย ทงๆ ทเวลาตอนนเปนกําหนดยามผลดเปลยนของบญคากับเกิดเพียงสองคน
                         ั
                                                                    ั
                                                    ้
                                                                        ่
                                                                        ี
                                                                                   ํ
                                                                                      
                                                                                    
                                                                                 ั
                                                                                 ้
                                                        ่
                                                        ํ
                                                      ั
                                                                  ั
                                                              
                            “ทาไมไมบอกใหรตงแตตอนหวคา วาไอกุดมนยองตามเรามาตงแตบาย”
                                                 
                                            ู
                                    
                              ํ
                                             ั
                                             ้
                                            
                                                                        ึ
                                                                           ่
                            “พวกเราก็ไมคดเหมอนกันครบวา มนจะตามเรามาถงทนี ทแรกคดวาอาจเปนการพบโดย
                                                     ั
                                                                                  ิ
                                                                                           
                                                          ั
                                                                             ี
                                                                          ี
                                       
                                        ิ
                                                                          ่
                                             ื
                                                                                            
                                                                           ื
                                                                           ่
                                       ่
                                                                                     ้
                    ั
                       ิ
                   บงเอญระหวางทาง  เพิงจะมาแนใจเอาตอนทเราพบรอยของมนเมอหยกๆ  นีเอง  เปนการยืนยัน
                                                                        ั
                                                          ี
                                                          ่
                               
                    ั
                                   ่
                   ชดเจนวาไมใชตวอน”
                             
                                 ั
                                   ื
                                ํ
                            บญคาวา
                             ุ
                               ่
                               ื
                                  
                                  ู
                                                    ํ
                            “เมอครใหญ ฉนไดยินเสยงคารามมาจากดานลาธาร”
                                                                   ํ
                                       
                                        ั
                                                 ี
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121