Page 112 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 112
112
่
หลอนนิงไปคร ู
ุ
ั
“เปนอนวาฉนแพคณ”
ั
“ไมแพหรอไมชนะหรอกครบ เพราะเราไมไดเปดการตอสหรอแขงขนอะไรกันขน ผม
ู
ั
ื
้
ั
ื
ึ
้
ึ
ู
เพียงแตแสดงความรสกทดีตอคณหญงในฐานะลกจางจะพงมตอนายจางเทานัน”
ิ
ู
ี
ึ
่
ุ
ี
“คณนีพูดเกงเหมอนกันนะ เลยวลดไปไดตางๆ จะใหฟงแลวยิม หรอฟงแลวอยากจะตบ
้
่
้
ี
ื
ุ
ื
หนาก็ได แลวแตคณจะตองการ”
ุ
“ผมไมเคยคิดจะพูดใหตัวเองถูกตบหนาเลย นอกจากคนฟงจะมีอารมณวิปริตผิดอาเพศ
้
ึ
ขนมาเอง”
่
ิ
ี
้
ั
ั
“ก็พูดแบบนียังไงละ ทคดอยากจะตบฉบพลนขนมา”
้
ึ
“สรปไปนอนดีกวาครบ ผมงวงแลว”
ั
ุ
“คณเดินไปสงฉนส”
ั
ุ
ิ
“ปโธ แคนีเอง เห็นเตนทอยูโนน แงซายก็นังกอกองไฟอยูทนโท ผมจะนอนละ”
้
่
ู
ํ
่
ึ
“ไมใหนอน ตองไปสงฉนจนถงหนาเตนท นีเปนคาสง เขาใจ อยาลืมนะสองแสนบาทรับ
ั
ั
่
ุ
ึ
ั
้
ิ
ี
ไปเรยบรอยแลว จะไมบรการใหคมคาจางงนร”
่
ื
่
“ขอรบกระผม เมอเปนพระราชเสาวนย กระผมก็จะปฏบตตามคาสง เชญเจาหญงเสรจ
ิ
ั
ํ
ั
ี
ั
ิ
็
ิ
ิ
ั
ยุรยาตรได ทาสจะตามเสรจขางหลง”
็
ั
ี
ี
ั
หลอนยิมอยางมชย สะบดผมเดินนําหนาไปอยางมสงา
้
ึ
รพินทรเดินจุปากโคลงหัวตามไปสงจนถงหนาเตนท
“ขอบใจ”
้
ั
้
หลอนหันมาบอกสนๆ รพินทรตวัดมอขนแตะขอบปกหมวก เหมือนจะทําวันทยหัตถให
ื
ึ
ิ
ุ
ู
่
ี
่
้
ดารนยิมดวยมมปากนิดหนึง กอนทจะกาวเขาประตเตนทไป
่
ิ
ุ
้
่
ั
เขายืนอยูกับทอดใจหนึง ดีดกนบหรทงแลวหมนตวกลบ พลนสายตาของใครคนหนึงก็
ึ
่
ี
่
ุ
ั
ี
ั
ื
ประสานกับเขาพอดี เหมอนจะเฝามองอยูกอนแลว พอสบกันก็หลบ โยนฟนเขาไปในกองไฟ จอม
พรานสาวเทาเนิบๆ เขามาหยุดยืนอยูใกลๆ รางทนังอยูบนขอนไมรมกองไฟนัน
้
ิ
่
่
ี
ํ
่
เขาถามตาๆ
ึ
“แกยังไมนอนอีกร แงซาย”
ี
หนุมชาวดงพเนจรแลขนสบตาอกครง ยิมนันสยายกวาง แตเปนประกายลก ชนิดท ่ ี
ั
้
ึ
้
้
ึ
้
สญชาตญาณพรานของรพินทรไมอาจหยังได
ั
่
ิ
่
ี
้
ุ
่
ั
ื
ื
ั
ั
ํ
่
“เจาจงตนในยามทโลกทงหลายหลบสนิท...นีคอคาพูดครงสดทายของพระธดงคองคท ี ่
ุ
้
้
ี
่
เลยงผมมาแตนอย กลาวกับผมไวกอนททานจะมรณภาพ”
ี
่
“นันมนปรชญาของภูตพรายสมงราย ทคอยสบเลอดมนุษย”
ู
ี
ั
ั
่
ื
ิ
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
