Page 212 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 212

212



                                                                          
                                                                             ่
                                                  
                                 ี
                                                                                                     ี
                                               ั
                                                                       ั
                                                                                             ู
                                                                                 
                                                                                               ึ
                                     ้
                   ดวยคมหอก  เฉยดเนือของไชยยนตไปอยางหวุดหวิด  ไชยยนตเหนียวขอพากายเขยิบสงขนไปอก
                                                                                               ้
                                                                ํ
                                   ี
                                          
                                   ่
                             ็
                   ดวยความเรวชนิดทตนก็ไมเชอมากอนวา จะสามารถทาไดในเวลาปกต  ิ
                                            ื
                                            ่
                                                              ้
                                                                                          
                                                                       ั
                                                        ี
                                                                              ุ
                                                                                                    
                                   
                                             
                            ไชยยันตปลอดภัยแลว จากวินาทดับจิตนัน โดยอาศยความสงของมะขามปอมตนนันชวย
                                                                                              
                                                                                                 ้
                    ั
                    ่
                   ชวคราว

                                                             
                                                        ั
                                                                           ั
                                  
                                                          ุ
                                                                    ี
                                                                                             
                                             ั
                                                                                                
                                     ื
                            เจาวัวบาเลอดแวงกลบ  ดวยพลงสดทายแหงชวิตของมน  แลวก็กระโจนเขาปกหัวใส    
                                                                                  
                   ตนมะขามปอม  เสียงดังสนันสะเทือนโยกไปหมดทังลําตน  ปานวาจะขาดยับลงมาดวยพลังแรง  แต
                    
                                                              ้
                                          ่
                             
                                                                        
                                                                
                                     
                                                                                          ี
                                                  ั
                                           ่
                                                                              
                            ื
                                                          
                          
                   ไชยยันตมอเหนียวแนนพอทีจะทรงตวไวได ถาหากตนมะขามปอมไมขาดวินาศลงเสยกอน
                                                                                                 ื
                            รพินทร ไพรวัลย จําไมไดเหมอนกันวาเขาลนกระสนออกไปกีนัด จากไรเฟลในมอ มน
                                                                                                     ั
                                                
                                                      ื
                                                                                 ่
                                                                 ั
                                                                        ุ
                                                                 ่
                                   
                                                    
                                        ุ
                                               ่
                                                        ี
                                       ่
                                       ี
                                                                          ี
                             ่
                             ี
                                                                               ิ
                   เปนการยิงทฉกละหุกทสด      เพือจะชวยชวิตนายจางไวในวินาทวิกฤตนัน    กระสุนของเขาเขา
                                                                                 ้
                     
                               ุ
                                                                                      ํ
                                                ํ
                                                        ่
                                                                                 
                                                                                   ั
                                              ี
                   เปาหมายทุกนัด    แตไมเขาทสาคัญพอทีจะยับยังความบาดีเดือดของเจาววลาบากตัวนันไดอยาง
                                              ่
                                                                                              ้
                                          
                                                              ้
                                ั
                                                               ิ
                                                                    
                                                                  ั
                   เฉียบขาด  พลงมหาศาลอนเปนวาระสุดทายของชีวตสตวปาดุรายมอยูโดยธรรมชาติของมนทกตัว
                                                                                               ั
                                                                                                  ุ
                                          ั
                                                       
                                                                            ี
                                                                               
                                                                         
                   ไป ในอนทจะแกแคนตอบแทนศตร     ู
                                 
                         ั
                            ี
                                              ั
                            ่
                                                           
                            ลมหายใจของมนยังม มนยังไมยอมลม!
                                                      
                                                ั
                                              ี
                                         ั
                                                                 ั
                                                             ํ
                                                 ็
                                                                               
                                                       ี
                                                                                       ั
                                                                         
                                                                                          ้
                                                           
                                        ื
                            .30-06  ในมอของเขาเลกไปเสยแลวสาหรบการชารจของเจาวัวแดงตวนัน  ตราบใดก็
                        ่
                                                 
                        ี
                                                              ั
                             
                   ตามทเขาไมสามารถจะสงกระสนเขาเจาะไขสนหลง หรือสมองของมันไดอยางเฉียบขาด
                                              ุ
                                        
                                                         ั
                                                                     ี
                                      
                                                               ั
                                                                     ่
                                                                                         ่
                                                                                   ั
                            พอไชยยันตรอดตวไปไดอยางหวุดหวิด มนก็ปรดิงเขาใสเขาเปนอนดับทสอง ในระยะท    ่ ี
                                                                                         ี
                                                                         
                                                                      ่
                                                                                 
                                                                            
                                           ั
                                                                                          
                                                              ั
                                                       ่
                                                                ั
                        ั
                                         ั
                                            ิ
                                         ้
                   ประจนหนากันอยางกระชนชด เพราะเขาวิงตามหลงมนมาระยะสวนหนากันเพียงแคนี   ้
                                         ั
                                                                                    
                                                 ุ
                                                                       
                                   
                                                                                          ้
                                                                                            ั
                                                                ้
                                                                                          ี
                            รพินทรเคยยิงสตวชารจทกชนิดดับจิตดาวดินมาแลวทกตวไป  แตคราวนมนกรรมสนดี
                                                                                                   ิ
                                                                            ั
                                               
                                                                         ุ
                                                                                                   ้
                                                                                          ี
                                     
                                               ื
                                                                           ี
                             
                                                                              
                                                                ้
                                                                ี
                   วินเชสเตอร .30-06 คชพประจํามอของเขา กระสนเกลยงฉาดไปเสยแลวจากแมกกาซนในตัวปน ถา
                                     ู
                                                            ุ
                                      ี
                                                 
                                                                                 ่
                                                                                 ี
                                  
                                                          
                                                                                         ั
                                    ้
                                    ึ
                                                                             
                   เขาควักจากกระเปาขนมาบรรจุใหม ก็แปลวารางของเขาแหลกเหลวกอนทจะบรรจุทน
                                                                     ่
                                                                                      ู
                                                                                        ้
                                                                                      
                                                                                   ื
                                                                                   ่
                                                                                 
                                                                              ั
                                      
                                                                                                
                                                    ั
                                                                                          ิ
                            จอมพรานเผนหวือออกไป ลกษณะเดียวกับการวิงของไชยยนตเมอครนี ผดกันแตวา การ
                    ่
                                                                          ่
                                                                                                    ้
                                                                          ิ
                              
                                                                                              ํ
                                    
                                                                                 
                                                   ิ
                                                ี
                                      ํ
                   วิงของเขาคลองแคลวชานาญและมสตกวา  พอหันหนาออกผละวง  เขาก็ตองใจหายใจคว่าอกครงท     ี ่
                                                                                                ี
                                                                                                    ั
                          ิ
                                                                                ํ
                                     ้
                                                       ุ
                                                                                             
                                                       
                                                              ิ
                                                                                     
                   เห็นดารนยืนถอปนสนเกๆ กังๆ อยูกลางทง สกัดทศทางดานหนาทเขากาลงเผนไป หลอนคงจะวิง
                                                                            ่
                                                                            ี
                                                                                                     ่
                                                                                  ั
                                     ั
                                  
                                                 
                               ื
                                                                                           ่
                                                                                     
                                                                                        
                   ตามหลงเขามาเมออดใจนีเอง  และบดนีมวตะลงทาอะไรไมถกเมอเห็นเขาเปนฝายวิงหนีเจาวัวตว
                         ั
                                                                                                     ั
                                                                       
                                                        ั
                                                       ้
                                                    ั
                                                                        ู
                                                               ํ
                                                             ึ
                                    ึ
                                 ่
                                 ื
                                         ้
                                                                           ื
                                                                           ่
                       ี
                    ้
                          ี
                             ่
                   นันอกทหนึง
                                               ่
                                                         ั
                                                   ็
                                                                     ้
                                          
                            “หลบไปทตอไมเดิมนัน เรว! อยามวยืนอยูอยางนัน”
                                                                
                                     ี
                                     ่
                            เขารองบอกออกไปสดเสยง
                                                 ี
                                
                                              ุ
                                                                           ี
                                                                                          ี
                                            
                                   ี
                                                          ิ
                                                                                          ่
                                                 ุ
                                                                                             
                                                                               ่
                                          ั
                            หลอนมสตรบทนตอเหตการณฉกเฉนไดดีพอใช ขณะทเขาวิงตรงเขาไปทหลอน เห็น ม.
                                                                           ่
                                                       ุ
                                       ั
                               
                                                                                     
                                                                     
                                      ิ
                                                                       ้
                                                                                     ่
                                                              ้
                                                                                                     ่
                              ิ
                         ิ
                                   
                                      ้
                   ร.ว.หญงดารนยกปนสัน  .357  ในมือของหลอนขึนลันไกเปรียงออกไปนัดหนึง  แลวก็หันกลับวิง
                                                                ่
                                            
                                                      ุ
                                       
                                                                                             ื
                                                
                                                                      ั
                                                                                      
                                                                            
                                                                             ั
                           ุ
                                                                                        
                                                                   
                   หมวกหลดผมกระจายวอน  เผนเขาไปทรดหมอบกําบงอยูหลงตอไมอนเดิม  แลวปนในมอก็กึกกอง
                                                                ั
                       ี
                    ึ
                                                                        ้
                                                                            ็
                                            ี
                                                                               ่
                                                                                               ่
                                                                     
                                                                                               ี
                                                                                       
                                      
                                                                        ั
                                                      ุ
                    ้
                   ขนอกนัด     รพินทรไดยินเสยงหัวกระสนเจาะเกราะของปนสนแมกนัมของหลอนโฉบเฉยวเหนือ
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   207   208   209   210   211   212   213   214   215   216   217