Page 36 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 36

36



                                                                    ่
                                                         
                              
                                            ั
                                  
                                                                         
                            แลวหลอนก็หันกลบมา อกตระหงานงามกระเพือมเปนระลอกดวยลมหายใจหอบ เพราะ
                   ความโกรธ ถามวา
                                                                                         
                                                                                           
                                                         
                            “เปนไง  ฉนจะเปนภาระใหคณตองกังวลหนักใจมากไหม  อยาวาแตปนยิงนกยิงหนู
                                                      ุ
                               
                                       ั
                                             
                                                                                                   
                                                         ื
                   กระบอกขนาดนีเลย ขนาด .458 แอฟรกัน หรอ .600 ไนโตรเอกซเปรส ฉนก็เคยลนไกมนมาแลว นี     ่
                                 ้
                                                                                       ่
                                                                                       ั
                                                                                             ั
                                                                                 ั
                                                   ิ
                          ้
                                                          
                                                             ้
                                                  
                                           ุ
                            ุ
                                                        
                                                                                                    ุ
                                                                           
                                                                                   ั
                                                                                        
                   ดีวาวันนีคณโกนหนวดของคณมาแลวนะ ถามายงนละก ในระยะรอยเมตร ฉนจะชวยถางหนวดคณ
                                                                  ็
                                                             ั
                             
                          ู
                   ใหดวยลกปนไรเฟลชนิดทีไมทําใหผิวของคุณตองแสบเลย”
                                         ่
                                                   ุ
                            ทกคนตกตะลง  ในความฉนเฉยวของ  ม.ร.ว.หญงดารน  โดยเฉพาะอยางยิง  นายอําพล
                                        ึ
                             ุ
                                                                                           ่
                                                                          ิ
                                                                      ิ
                                                      ี
                   พลากร  ถงกับผงะเพราะเขาไมทราบมากอนเลยวา  ราชสกุลสาวคนสวยจะสามารถยิงไรเฟลไดดวย
                            ึ
                                             
                                         ่
                                                          ื
                                      ้
                                                                      
                                                                           
                                                        ู
                                                        
                                                                               
                                                                            ื
                                                                                            
                                                                                             ั
                                                 ่
                                                                            ่
                      ื
                        ่
                                ึ
                   ฝมอเยียมยอดถงเพียงนี  พีชายกับเพือนชายรมอกันมากอนแลว  ไมตนเตนอะไรนัก  แตงนไปเพราะ
                    
                           ี
                           ้
                   ความเกรยวกราดอาละวาด
                                                     ี
                                   
                            รพินทร ไพรวัลย เฉยๆ ตอบเรยบๆ ดวยสีหนาตายของเขาตามเดิมวา
                                                       
                            “การยิงปนแมนของคณหญง ไมไดเปนประกาศนียบตร หรอรบรองใหผมแนใจวา ภาระ
                                        
                                              ุ
                                                   ิ
                                                                                ั
                                                                                       
                                                                                             
                                                           
                                                                        ั
                                                                              ื
                                    
                                                                                         ิ
                                                         
                                                                    ิ
                                                      ั
                                                                               ํ
                                                                                    ุ
                   ของผมจะเบาบางลงไปเลย ขออภัยดวยครบ ถาหากการปฏเสธของผม ทาใหคณหญงโกรธ”
                            หลอนถอปนเดินมาหยุดอยูตรงหนาเขา
                                     
                                   ื
                               
                                                   
                            “เสยดายนะ ทฉนเปนผหญง”
                                        ่
                                             
                                        ี
                                         ั
                                               ู
                                               
                               ี
                                                   ิ
                                                   
                            หลอนพูดเบาๆ แตกราว ใชปากกระบอกปนเขยทตนแขนจอมพราน แลวยิมหยันๆ
                                              
                                                                                          ้
                                                                                       
                                                                      
                                                                   ่
                                                                   ี
                                                                     ี
                                                                     ่
                               
                                                               
                                            
                            “ถาฉันเปนผูชาย โดนการสบประมาทกันแบบนี ฉันคงจะทาคุณตอยแน”
                                                                    ้
                                       
                                                                      ุ
                                                                              
                                                                           ิ
                                ื
                                    ุ
                                                    ู
                                                    
                                                                                    ิ
                                                                  ่
                                                             
                                                               
                                                                                ู
                                                     ั
                                                                                
                            “นีคอเหตผลครบคณหญงก็รตวเองดีอยูแลวนีวา คณหญงเปนผหญง”
                                            ุ
                                         ั
                                                 ิ
                              ่
                                  
                            “ขอใหเรามาพดกันดวยเหตผลหนอย”
                                        ู
                                                   ุ
                                                                             ั
                               ิ
                                  
                                                               ี
                                                     
                            ดารนฝนหัวเราะ พยายามจะขมโทสะในสหนาและอาการอนวางเฉยของพรานใหญ        
                                                  
                                     ั
                                        
                            “จรงละ ฉนเปนผหญง แตไมวาอะไรทีนายพรานมอฉกาจอยางคณเชนทใครๆ เขายกยอง
                                                    
                                                                                     
                                                                                  ุ
                                                             ่
                                              ิ
                                                                      ื
                               ิ
                                                                                        ี
                                                                                        ่
                                           ู
                                           
                    ่
                                          ้
                    ํ
                            ํ
                                             ้
                      ื
                   ราลอนักทาได ฉนก็ทําไดทังนัน แลวทําไมคุณถึงจะมาจํากัดสิทธิฉัน ไมใหฉันเดินทางไปในครังนี ้
                                 ั
                                                                                                    ้
                                         ิ
                                                                          ่
                                                                        ี
                                                                        ่
                                   
                                         ์
                                                                                             
                                                                                        ุ
                                                         ั
                         ้
                                                                              ั
                                      ิ
                   ดวย ทงๆ ทมนก็เปนสทธอนชอบธรรมของฉนแทๆ ในฐานะทพีชายฉนจางคณ คณไมตองกังวงวา
                                                                                            
                             ี
                             ่
                                                                                    ุ
                                                             
                                          ั
                         ั
                               ั
                                  ั
                                                                                                     ้
                                                                                ื
                                                                                ่
                                                  ั
                                                            ํ
                                                
                                                                                   ั
                                      
                                      ุ
                   จะตองมาคอยพิทกษคมภัยอะไรใหฉนหรอก  ทาหนาทนําทางไปอยางซอสตยประการเดยวเทานัน
                       
                                                                  ่
                                                                  ี
                                                                                                  
                                                                                              ี
                   ชวิตและความปลอดภัยของฉน ฉนรกษาเองได”
                                                  ั
                    ี
                                            ั
                                               ั
                                                                                   ่
                            พรานใหญไมสนใจอะไรกับหลอนทังสิน  เหมือนหนึงผูใหญทีเมินเฉยตออาการตอแย
                                                           ้
                                                                           ่
                                     
                                                             ้
                                                                             
                                        
                                                                    ้
                   ของเด็กทมายืนกวนอยูขางๆ หันไปทาง ม.ร.ว.เชษฐา พูดขนเบาๆ
                           ี
                           ่
                                       
                                      
                                                                    ึ
                                       ุ
                                                           ั
                                    ิ
                                                       
                            “ผมขอเชญคณชายพบเปนการสวนตวสกครเถดครบ”
                                                 
                                                                 
                                                                 ู
                                                                      ั
                                                                   ิ
                                                             ั
                                          ้
                                                                               ึ
                                       ุ
                                          ึ
                                                                               ้
                                                                                               ็
                                 
                                                           ี
                            วาแลว เขาก็ลกขนเดินออกไปยังระเบยงดานนอก เชษฐาลุกขนตามออกมาโดยเรว
                                                                 ื
                                                                 ่
                                        ุ
                                               
                            “ผมทราบวาคณกําลงตองการจะพดกับผมเรองอะไร”
                                                         ู
                                             ั
                                                  ึ
                                                    ั
                            ม.ร.ว.เชษฐาพูดขนอยางอดอด พรอมกับถอนใจ
                                           ึ
                                           ้
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41