Page 40 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 40

40



                                                                                            
                                  ่
                                      ิ
                                                                                               ี
                                                                                               ่
                             ี
                                                 
                                                                            ั
                                                                        ี
                                          ็
                                                                                    ่
                                                                                    ิ
                            อกหนึงอาทตยเตมๆ  เปนระยะเวลาของการตระเตรยมสมภาระสงของจําเปนทจะใชใน
                                                                             ่
                                                      ื
                   การเดินทาง  และใชเปนเวลาสนทนาหารอ  กําหนดกะเกณฑตางๆ  ซงสวนใหญ  ม.ร.ว.เชษฐา  ได
                                    
                                                                             ึ
                                                                                       
                                                                                
                                                                       
                                                                      
                                      
                                  ี
                                                                                         
                   มอบใหเปนหนาทของรพินทรในการจัดหาตระเตรยมทงสน ยกเวนแตของจําเปนสวนตวของแตละ
                                                                                      
                                            
                                                                 ้
                                                                 ั
                                                                    ิ
                                                                                            ั
                                                                    ้
                                                                              
                                  ่
                                                                                                    
                            
                                                             ี
                          ื
                                                                                     
                          ่
                                                                                   
                                                ื
                                                ่
                                                           ่
                                                           ึ
                                                       ุ
                                                                                               ี
                                                                     ิ
                   คน เครองเวชภัณฑอาวุธ และเครองกระสน ซงเชษฐา ดารน และไชยยันต ตางก็ตระเตรยมกันมา
                   เองอยางเหลอเฟอ
                             ื
                                                                                            ั
                                                                            ่
                                                         
                            คณะเดินปาจากกรงเทพฯ อนเปนฝายนายจางเดินทางมาที ‘หนองน้าแหง’ อนเปนสถานี
                                           ุ
                                                                                     ํ
                                     
                                                       
                                                   ั
                                                                                                
                                                      ิ
                                                      ่
                                               ํ
                       ั
                                                                           ่
                   กักสตวของรพินทร โดยถอเปนตาแหนงเรมตนของการเดินทางทนัน
                                         ื
                                            
                                   
                                                         
                                                                         ี
                                                                         ่
                                                    
                            จอมพรานใหการรบรองตอนรบคณะนายจางของเขาเปนอยางดี  ในระหวางการพักรอ
                                                  
                                                     ั
                                            ั
                                                                          
                   คอยกาหนดเดินทาง
                        ํ
                                                                                                  ู
                                                                                                  
                                                                                                    
                            ความจรงหนองน้าแหงแตเดิมก็เปนใจกลางดงแหงหนึงนันเอง  เพิงจะกลายเปนหมบาน
                                                                         ่
                                           ํ
                                                                                              
                                   ิ
                                                  
                                                                            ่
                                                        
                                                                                    ่
                                                            ึ
                                                   
                                                            ่
                   ยอยๆ  ขนมา  ก็โดยฝมอของรพินทรนันเอง  ซงเขาเหนวาทําเลเหมาะ  จึงมาสรางแคมปถาวรขึน
                                                     ่
                                        ื
                                      
                           ้
                           ึ
                                                                  ็
                                                                                                     ้
                                   ่
                                                                 
                                                                                           ั
                        ั
                                   ี
                   สาหรบเปนสถานทพักพิงในระหวางการตระเวนดง แลวก็ขยับขยายมาเปนสถานีกักสตว ปลกสราง
                           
                                                                                
                                                                                                ู
                                                                                                    
                    ํ
                    
                   บานพักขนในเวลาตอมา
                           ้
                                    
                           ึ
                                                     ้
                                                             ่
                            พวกบรรดาชาวปาและพรานทงหลายททองเทยวผานไปพลอยเห็นดีดวย           อพยพมาตง
                                                             ี
                                                                      
                                                     ั
                                                              
                                                                                                     ั
                                                                                                     ้
                                                                  ่
                                                                  ี
                                          
                                                                                               ื
                                                       ึ
                                                       ้
                   หลกแหลงถาวร  กลายเปนหมบานเลกๆ  ขน  โดยยกยองใหเขาเปนนายบานดวยความนับถอเคารพ
                                                                          
                                            ู
                                              
                                                  ็
                      ั
                                            
                                                                                 
                                        
                           
                                                                                               ึ
                                              ่
                                                                                        ้
                                                                                        ั
                                  ี
                                                                                     ื
                                                  
                            ั
                   จากอธยาศยไมตรจิตและความเผอแผกวางขวางของเขา  พวกตระเวนปาพืนเมองทงหลายจงเต็มไป
                        ั
                                              ื
                                                                                 ้
                                   ่
                                   ื
                             ั
                                                                                              
                                                                         
                   ดวยความรกใครเลอมใส  ไมมีพรานหรือชาวบานปาคนใดจะไมรูจักรพินทร  ไพรวัลย  ผูมีฐานะไม
                                 
                                                               ่
                                                               ี
                                                                  ั
                                
                                                                        
                                                                ่
                           ั
                                                                        ุ
                   ผิดอะไรกบ ‘เจาพอแหงดงดบ’ รพินทรเปนทหวง ทพึงอนอบอนของคนเหลานันตลอดเวลามา
                                                            ั
                                                                                     ้
                                                         ี
                                                         ่
                                           ิ
                                                                                   
                                      
                                                    
                                                                   ี
                                                                   ่
                                                   ั
                                                                                ั
                                                                                ้
                            ‘หนองน้าแหง’ และอาณาจกรปาดงพงพเทาทเทาของพรานทงหลายในเขตนันจะเหยียบ
                                                                     
                                                                                            ้
                                                                
                                       
                                                              ี
                                   ํ
                         ึ
                                                  ั
                                      ื
                            ึ
                                ี
                    ํ
                   ย่าไปถง จงเปรยบเสมอนเปนอาณาจกรของเขาเอง
                                                                                              
                                                                              
                                                                                                   
                                                                                   
                                                                               ่
                                                                                         ุ
                                                                                            ั
                                                                               ึ
                                                                                            ้
                                           ุ
                                                       ิ
                                     
                                                                   
                                                    ู
                                                                       ื
                            คณะเดินปาจากกรงเทพฯ  ถกเชญใหพํานักอยูในเรอนใหญซงสรางดวยซงทงตน  ครอม
                   อยูบนลําธารน้าใสเล็กๆ  ทีมีตนทางมาจากขุนเขาใหญ  ภายใตรมเงาของไทรยักษ  บรรยากาศรอบ
                               ํ
                                          ่
                                                              ิ
                                                                                       ื
                                                                                     ี
                                                                                     ่
                                                           
                                                        
                                                   ิ
                                                                                                  ่
                                                                                                  ี
                                                                                    
                                                                                                     ู
                   ดาน  สวยสดรืนรมยไปดวยธรรมชาตของปาแทจรง  ตวเขาเองยายไปนอนอยูทเรอนหลงเลกทปลก
                                                                 ั
                               ่
                                                                                               ็
                                                                                             ั
                                                                                     ื
                                          
                     
                   อยูบนคาคบของไมใหญไมหางออกไปนัก  โดยมสะพานเชอกเชอมโยงกบเรอนใหญเดินไปมาหา
                                                                                            
                                       
                                   
                                                                      ื
                                                              ี
                                                                                  ั
                                                                           ่
                                                                           ื
                                     ื
                   กันได จะมารวมในเรอนหลงใหญดวยก็เฉพาะเวลาสนทนาหารอ และเวลาอาหารเทานัน
                                                                                         
                                                                                           ้
                              
                                               
                                                                        ื
                                          ั
                                                                                    ่
                                                                                          ้
                                                                                    ํ
                                                                                             
                                                                                                    ่
                                             
                                                                                                    ี
                                     ่
                                     ี
                                                                               
                                                   ั
                            และเวลาทเขาจะมารวมวงรบประทานอาหารดวย ก็เฉพาะแตตอนคาเทานัน เชาและเทยง
                                                                                       
                        
                                                                           ่
                   เขาปลอยใหคณะนายจางรับประทานกันตามลําพัง  โดยมอบหนาทีจัดหาอาหาร  ตลอดจนการรับใช
                                                                     ั
                          ั
                           ิ
                        ิ
                                                      
                                                                     ่
                                                                                           
                   ปรนนบตใหแกคนสนิทของเขา ยกเวนแต ม.ร.ว.เชษฐา จะสงใหคนของเขาไปตามมารวมดวย
                                                                                     ํ
                                              ั
                                                                           
                                                    ่
                                                                                           
                            สองวันแรก  ภายหลงจากทคณะของ  ม.ร.ว.เชษฐา  ลวงหนามาพานักอยูหนองน้าแหง
                                                    ี
                                                                                                 ํ
                                                                          ั
                                              
                   รถจิปบรรทกของบรษัทไทยไวลดไลฟ โดยการเออเฟออยางแขงขนของนายอาพล ก็บรรทกของอน
                                                                
                                                                                    ํ
                                    ิ
                                                             ้
                                                             ื
                                                                                               ุ
                      ๊
                             ุ
                                                                                                     ั
                                                                        ็
                                                                            ่
                               ุ
                                                ั
                                                  
                        ั
                   เปนสมภาระอปกรณและเสบียงกรงตางๆ ทยอยมาสงใหเทียวแลวเทียวเลา
                                                                    ่
                     
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45