Page 44 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 44

44



                                               
                                                                                        
                                      
                                                                                 ื
                       ู
                                                       
                              ุ
                                                                                                   
                   สมบรณพูนสขของหลอนเอง  หลอนคงอยูในอาการทอดอารมณเฉย  เหมอนจะไมเห็นวาเขาไดกาว
                     
                   เขามา
                                                    ั
                                                 ้
                                                 ึ
                            “นอยเขาเปนคนจัดการขนทงนัน”  ม.ร.ว.เชษฐาบอก “เขาบอกวา  คาวันนีเขาจะขอเปน
                                                      ้
                                                    ้
                                                                                      ่
                                                                                      ํ
                                                                                                     
                                                                                           ้
                                     
                                                                                         ุ
                                                                     ุ
                                                                                             ื
                                                          
                                                       
                                                          ู
                           ้
                                                                                       ี
                                             ั
                           ี
                                                                          ื
                   เจาภาพเลยงฉลองในการเซนสญญา ยอมเปนผนําทางของคณ หรอจะพูดใหตรงทสดก็คอ ฉลองใน
                                          ็
                                                                                       ่
                                                              ุ
                                   ้
                                   ั
                                                       ิ
                                                 
                                                                     ี
                                                                                            ู
                        ่
                                                                            
                                                                                    ํ
                                                                     ่
                   การทีชวิตของเราทงหมด  จะไปรวมเผชญกับเหตการณทเรายังไมสามารถทานายไดถกในอนาคต
                         ี
                     ื
                          
                     ้
                   เบองหนา”
                                                                                       ี
                                         ่
                                                              ิ
                                                                                  
                                             ็
                                                                  
                            รพินทรเบกตาตืนเลกนอย หันไปทางดารน ผไมมองสบตาเขา แลวกมศรษะ
                                                                  ู
                                                                    
                                   
                                     ิ
                                       ุ
                                             ื
                               
                                                       ุ
                                                    ั
                                                                    ั
                            “เปนความกรณาเหลอเกินครบคณหญง ผมขอรบเชญนีดวยความยินดี”
                                                            ิ
                                                                          ้
                                                                       ิ
                                                  ํ
                                                                        ี
                                                                  ุ
                                      ั
                                                                      ี
                                                          
                                           ํ
                              ั
                            “ฉนนึกวาฉนจะทาความราคาญ ไมพอใจใหคณเสยอก”
                                                      ึ
                                                      ้
                                                                                          
                                             
                               ิ
                                                                                     ี
                                                   ุ
                                                                         ั
                                                                                     ้
                            ดารนพูดชาเย็น  พรอมกับลกขนยืน  รพินทรหัวเราะขนๆ  ขยับเกาอหัวโตะใหกับหลอน
                                                                  
                                                                                                   
                      ิ
                                                                              ่
                   หญงสาวทรดกายลงนังพรอมกับบอกขอบคณเรยบๆ ม.ร.ว.เชษฐานังทีหัวโตะอีกดานหนึง รพินทร
                                         
                                                        ุ
                             ุ
                                                           ี
                                                                            ่
                                     ่
                                                                                              ่
                               ่
                              
                   และไชยยันตนังตรงขามกัน
                                     
                                                                                          ั
                                    ั
                                                             ็
                                                                                 ื
                                                    ํ
                                                                                                     ู
                                                                                                     
                                                         ้
                                                                           ิ
                                                                            ั
                                                                                      ํ
                                                      ื
                                                                                 ่
                            การรวมรบประทานอาหารค่ามอนัน  เตมไปดวยรสชาตอนนาตนใจสาหรบสามชาย  ผม       ี
                                                      ้
                                
                                                                     
                                                                                                ั
                                   
                         ู
                                                                ุ
                               ื
                                                                                        ี
                                                                                                    
                   ความรสกเหมอนรจักสนิทสนมกันมานาน  รพินทรสภาพออนโยน  และสงบเสงยมเจยมตวอยูใน
                          ึ
                                                               
                                                                                            ี
                                   ู
                                                                                        ่
                         
                                                                                            ี
                                      ี
                                                                                  ิ
                   ฐานะลกจาง  โดยไมมอะไรบกพรอง  ทงหมดสนทนากันไปพลาง  เวนดารนคนเดียวทรบประทาน
                                                     ั
                                                                                             ั
                         ู
                                                
                                     
                                                     ้
                                                                                            ่
                                                    ่
                     
                   อยูเงยบๆ  ขณะท่สามชายชนแกวและดืมใหแกกัน  หลอนก็ไมไดรวมดวย  เพียงแตคลึงแกวไวนใน
                                  ี
                       ี
                                      ้
                                
                                 ู
                                      ึ
                   มอเฉย รพินทรชแกวขนใหแกหลอน
                                               
                    ื
                                                                  ี
                            “สาหรบคณหญงดารน ผกรณาเปนเจาภาพเลยงผม” แลวก็ดืมรวดเดียวหมด
                                                                  ้
                                                                              ่
                                                                          
                                                        
                                                 
                                                   ุ
                                         ิ
                              ํ
                                                 ู
                                              ิ
                                     ุ
                                  ั
                            หลอนดูเหมอนจะเลกควงามขางหนึงขนนอยๆ กระดกแกวไวนขนนิดๆ แลวจิบ
                                             ิ
                               
                                                ิ
                                                            ้
                                                                                  ้
                                                                                  ึ
                                      ื
                                                     
                                                                                           
                                                            ึ
                                                ้
                                                          ่
                                        ้
                                                                                          ้
                            “เซเรเนดบทนีไพเราะมากนะครบ โดยเฉพาะอยางยิง ในบรรยากาศอยางนี”
                                                       ั
                                                                       ่
                                                               ่
                                     
                                                                     
                            เขาชวนหลอนพูดอยางเอาใจ เพราะเห็นนังเฉยอยูตลอดเวลา
                                     
                                                                  ื
                                  ุ
                                                      ี
                                          ุ
                                             
                                                          ื
                              
                            “ออ! คณเขาใจคณคาของดนตรเหมอนกันหรอ?”
                            ดารนถามเรยบๆ พรานใหญแทบจะสาลกไวน
                               ิ
                                                             ั
                                                           ํ
                                                   
                                      ี
                            “ไมเขาซงถงนักหรอกครบ  เพราะสงแวดลอมในชวิตอยางผม  ทาใหไมมโอกาสอภิรมย
                                    ้
                                                                                   ํ
                                    ึ
                                                          ิ
                                                          ่
                                                                                          ี
                                      ึ
                               
                                                 ั
                                                                                         
                                 
                                                                
                                                                       ี
                                                                                    
                                                                               ิ
                   กับมนนัก ผมเคยไดรบของขวัญจากคณอาพลชินหนึง เปนวิทยุทรานซสเตอรอยางดี สาหรบเอาไว
                                                   ุ
                                                      ํ
                                     ั
                                                                   
                                                                                                ั
                                                                                            ํ
                                                           ้
                                                               ่
                       ั
                                                  
                            ิ
                   ใหผมนําตดตวในเวลาตระเวนปา แตนาเสียดายเหลือเกิน พวกชางปามันชวยกันกระทืบวิทยุของผม
                              ั
                                              
                                         ่
                                ่
                                 ั
                                                                  ่
                                                                         ั
                                                                                          ี
                                                                         ้
                                              
                                                 
                                                                                        
                                                            ่
                                                            ี
                   พังหมด ตอนทีมนเขามาเยียมแคมปผม ในขณะทผมไปนังหาง ตงแตนันผมก็เลยไมมดนตรฟง”
                                                                                               ี
                                    
                                                                              ้
                                                                            
                                                                                                    
                                                             ้
                             ่
                                      ่
                                                  
                                  ั
                                                             ื
                            พีชายกบเพือนชายของหลอนหัวเราะครนเครง ดวยอาการพูดแบบหนาตายของเขา แตดา
                   รนยักไหล  
                    ิ

                                       ั
                                                                                  
                            หลงอาหาร อนเปนเวลาทนังพักผอนอยูกับกาแฟ และบรนดี หลอนก็หันมาถามเขาแทรก
                                                        
                                                                           ั
                                                                           ่
                                                   ่
                               ั
                                                             
                                           
                                                  ่
                                                  ี
                                   ้
                                   ึ
                              ื
                              ่
                   การสนทนาอนๆ ขนวา
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49