Page 47 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 47

47



                                                ี
                            “และกขอใหแนใจเสยทวา  ตงแตคณเกิดมา  คณคงจะไมเคยเห็นผหญงคนไหนดือรนเอา
                                                                                   ู
                                                                            
                                                                                      ิ
                                                         ุ
                                  ็
                                                                   ุ
                                                                                                ้
                                                                                   
                                                                                                  ้
                                                                                                  ั
                                                     ้
                                              ี
                                                        
                                                     ั
                                         ี
                                          ู
                         ั
                            
                     
                                          
                                           ้
                   แตใจตวเทากับสภาพสตรผนี”
                                 ุ
                                             
                            ไชยยันตเสรมมาหนาตาเฉย
                                   
                                      ิ
                                                                                        
                            ดารนหันไปมองคอนเพอนชายจนตาคว่า  ขยับแอปเปลในมอขน  ทาทาเหมอนจะขวาง
                               ิ
                                                                                 ึ
                                                                                 ้
                                                                                      ํ
                                                                                             ื
                                                ื
                                                                          
                                                                               ื
                                           
                                                                          
                                                ่
                                                             ํ
                                                   ี
                                                                        ี
                                  ้
                                  ั
                                                              ้
                                ั
                                ่
                                     
                     ่
                                                              ื
                                                                     ้
                                                                     ึ
                            
                                                                                            
                                                                                               ้
                   เพือนชายรองลนตงทาหลบ  บนโตะมบรรยากาศครนเครงขนอก  ในสายตาของรพินทรครงแรก  ท        ี ่
                                                                                               ั
                                                                                               ่
                                                                   ้
                                                 ิ
                                                                                  
                   เขามองเห็นไชยยันตและ ม.ร.ว.หญงดาริน เขาคิดวาคนทังสองนาจะเปนคูรักกัน แตแลวเมือดูๆ ไป
                                                                                                   ่
                     ู
                                                                                              
                                                  ่
                                                                                     ี
                         
                     
                                                                            ่
                                             ่
                   กรแนวาหนุมสาวทงสองเปนเพือนทสนิทสนมกน  ไมผิดอะไรกบเพือนชาย  มแตสมพันธฉันเพือน
                                                                         ั
                                                           ั
                    ็
                                                  ี
                                                                                         ั
                             
                                   ั
                                                                
                                   ้
                                                           ี
                                         ั
                                                                                     
                                                            ั
                                   ็
                                                                                            ี
                                             ่
                                                       ุ
                   รก  หรอมฉะนันกพีนองอนเนืองมาจากคลกคลกนมาแตเลกแตนอยเทานัน  ไมมอะไรทจะเอนเอยง
                                ้
                                                                                       ี
                    ั
                                                                                            ่
                                                                                                    ี
                                                                    ็
                                                                                ้
                         ื
                                    ่
                            ิ
                             
                   ไปในดานชูสาวเลยแมแตนอย
                                     
                            ไชยยันตเปนคนมอารมณสนุกราเรงอยูตลอดเวลา และชางแหย เทาๆ กับทีดารินก็ขีงอน
                                                       
                                                         ิ
                                                             
                                                                                           ่
                                           ี
                                                                                                  ้
                                    ้
                                    ั
                   โมโหงาย บางขณะทงสองทะเลาะกนเหมอนเด็กๆ
                                                     ื
                                                ั
                                                                                  ่
                                                                                                  ุ
                                                 ่
                                 
                                                                                 ่
                                    
                                                   ุ
                                         
                              ่
                              ี
                                       ่
                                                                  ้
                                                 ี
                                                        
                                                                                                     ่
                                                                                 ี
                                                                  ิ
                            “ทหลมชางนีใชไหม  ทคณไดขาววาอนุชาทงเกวียนของเขาทนัน  และเดินทางบกบน
                                                                                                     ั
                                                 
                                                                ่
                                                                ื
                                                               ่
                                                               ี
                    
                   ตอไปพรอมกับพรานพนเมองอนเปนคนใชของเขาทชอหนานอน”
                           
                                                                        ิ
                                          ื
                                                       
                                             ั
                                      ื
                                      ้
                                                   ี
                                                           ึ
                                                        
                            ม.ร.ว.เชษฐา ถามขนดวยเสยงเครงขรม
                                            ึ
                                            ้
                               ั
                                                                        ี
                                                                    ่
                                                      
                                            
                                                            ื
                                   ี
                                   ่
                                     ่
                            “ครบ ทนีแหละเปนแหลงสดทายเหมอนอยางทผมเรยนแลววา เราจะตองทิงสัมภาระไม
                                                                    ี
                                                                                           ้
                                                    ุ
                                                                             
                                                 
                                         ่
                                              ุ
                                          ่
                                                                                                    
                                                                                                   
                                ้
                       
                                         ี
                                                            
                                                                                       ํ
                   จําเปนของเราทังหมดไวทนัน  คณชายอนุชาจําตองละเกวียนและเดินทางไปตามลาพังกับคนใชรวม
                                     ี
                                              ื
                                                  
                                      ี
                   ตาย ก็เพราะเหตผลทเรยนแลวคอ ไมมใครทจะยอมสมครรวมทางไปดวย”
                                     ่
                                           
                                                        ่
                                                        ี
                                                                    
                                                                 ั
                                 ุ
                                                   ี
                                    
                            “เราจะใชระยะเวลาเดินทางสกกีวัน ถงจะถงหลมชาง”
                                                                ึ
                                                           ึ
                                                                    
                                                       ่
                                                                      
                                                    ั
                                                                             ้
                                                                 
                                                
                                   
                                                       ี
                            ไชยยันตหันมาถามขนบาง น้าเสยงจรงจังเปนงานเปนการขน
                                                                             ึ
                                                    ํ
                                             ้
                                                                       
                                                           ิ
                                             ึ
                            “ประมาณ 2 อาทตยครบ”
                                               ั
                                          ิ
                                        ้
                                  
                            “แลวตอจากนัน?”
                               
                            ดารนเอยขนลอยๆ ขณะทีใชเล็บขีดโตะเลน
                                   
                                     ึ
                                     ้
                               ิ
                                                 ่
                                              ู
                                       ้
                                              
                                          ี
                                          ่
                                   
                            “สวรรคเทานันทจะรได”
                                     
                                                
                                            
                                                 ึ
                                                ู
                                                            
                            ม.ร.ว.เชษฐา จุดกลอง รสกวาเขาจะใชความคิดอยางหนักหนวง
                                                                             ั
                            “ตามแผน  คณบอกไววาเราจะใชคนอาสาสมครรวมตายกบเรา 5  คน  เดินทางไปดวย
                                                                  ั
                                                        
                                       ุ
                                                                      
                          ื
                        
                                  ั
                                                   
                     
                                                
                   ไมใชหรอ ภายหลงจากออกจากหลมชาง”
                            “ครบ”
                               ั
                            “หาไดครบแลวหรอยัง?”
                                        
                                            ื
                                       
                                         ี
                                                                                       
                                              ั
                                         ่
                                                    
                                                                       ่
                                                                   ื
                                                                           
                                                                       ี
                                                                                  
                                                            ื
                            “เราไดมาแลวสคนครบ  เปนพรานพนเมองมอดีทเคยรวมเดินปา  รูเห็นนิสัยและฝมือ
                                                                ื
                                                            ้
                   พอจะไววางใจได พวกเขาอาสาสมครอยางเตมใจเพราะรกใครนับถอผม ยังขาดอยูเพียงคนเดียว ผม
                                                                       
                                                                                        
                                                         ็
                                                                   ั
                                                                           ื
                                                ั
                                                                             ั
                                                                                    ี
                                                          
                                                                    ี
                   ประกาศหาไปในหมพวกเขาหลายวันแลว  แตก็ยังไมเห็นมใครมาสมคร  คงมอยูแคสคนเทานัน  แต     
                                                               
                                                                                        
                                                     
                                                                                          ่
                                                                                          ี
                                                                                               
                                                                                      
                                                                                                 ้
                                    
                                    ู
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52