Page 113 - Candu Pena

Guyone Doni. Sajrone lakune Doni lan Heru tumuju ing

omahe Rina digawe gojegan terus. Nalika tekan omahe

Rina. Heru lan Doni banjur disambati karo Dewi, “Kowe

iki wong loro, nangdi wae? Aku karo Rina wis ngenteni

ana setengah jam. Ora ana rumangsa duwe janji ngunu

ta?”.

Doni banjur mangsuli, “iya, sepurane banget Wi,

Rin. Aku wingi bengi mari ndelok pertandingan bola. Dadi

esuk iki mau tangiku rada kawanan”. Kahanan ing omahe

Rina banjur dadi sepi. Dewi sing sadurunge nesu, saiki

mung meneng. Heru uga mung nyimak wae apa sing di

omongake Dewi. Amarga dirasa kahanane ora penak.

Pungkasane Rina nyoba nylimurake kahanan kuwi. “Wis

ora usah diterusake kowe wong loro yen padha padu, ya

wis Wi, Doni wis njaluk sepura sisan”, Pungkase Rina.

Dewi lan Doni wis rukun. Wong loro kuwi mau

rujuk, dheweke padha budhal mlaku-mlaku. Ana ing

dalan wong papat kuwi padha ketemu karo

102 Fatimatuz Z. lan Siswa MTsN 1 Sidoarjo