Page 140 - Candu Pena
P. 140

dening salah siji guru, “Assalamu’alaikum wr.wb., Kirana

          Dwi Putri Adhiningrum diaturi ing ruwang guru!“. Banjur


          kirana sing ngrungokake wara wara iku langsung mlayu

          menyang  ruwang  guru.  Pranyata  ing  ruwang  guru  ana

          Bapake Kirana sing katon kuwatir. Banjur Kirana marani

          bapake lan ngomong, “loh, wonten napa Pak, njenengan

          dateng  ngriki?“,  pitakone  Kirana  sinambi  bingung.

          “Ndhuk.. Ibuk lara ibuk, mau esuk ibu semaput nanging

          saiki wis sadhar“, Kirana sing krungu omongane bapake


          ora mikir dawa, langsung mlayu marang kelase saperlu

          njupuk tas lan mulih.

                 Satekan ana omah, Kirana mlayu menyang kamar

          ibune lan weruh Aksa nangis ing jejere ibune, “hiks hiks,

          ibuuk nyapo kok semaput? Hiks hiks“, pitakonane Aksa.

          “ibu  ora  opo  opo  kok  Aksa  ibuk  mung  kekeselen  “,

          wangsulane Kirana gawe nglegakna ati adhie. “nggeh le..

          Nduk..  Ibuk  mung  kekeselen“,  ibu  nambahi  omongane

          Kirana supaya bocah loro kuwi ora kuwatir karo ibune.



                                                                  129
   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145