Page 143 - Candu Pena

dumadakan Kirana ndeleng Aksa lungguh karo nangis.

“hikss.. Mbakk i I bbuk mbak hiks hiks”. ”IBU NYAPOO

AKSA!?“, Kirana nyentak adhine.

Kirana langsung mlayu menyang kamar ibune,

Kirana mandheg ing ngarep lawang, kirana ora bisa nahan

eluhe. “Hiks.. Hiks ibuuk.. Hiks hiks“, tangise Kirana.

Bapak sing krungu swara tangise Kirana langsung marani

lan ngrangkul anake. “ora apa-apa nduk.. sampun wektune

ibu dipundhut dateng Pengeran, ikhlasake ndhuk... ibu

sampun mboten sakit malih“, kandhane bapak Kirana

nalika ngenengake Kirana.

Kirana langsung ngrangkul layon ibune , “ibuuk..

Hiks hiks nuwun pangapunten.. Kirana.. Ora bisa njaga

ibuk.. “ kandhane Kirana sinambi getun. Banjur Kirana

metu saka kamare ibune lan ngupayakake bisa nenengke

awake karo lungguh ing sandhinge adhine. Banjur krungu

wara wara saka masjid sing unine, “innalillahi wa inna

132 Fatimatuz Z. lan Siswa MTsN 1 Sidoarjo