Page 204 - เมืองลับแล(ง)

บุรีสะหรีปิงคนทีเชียงใหม่จักขอกินเวียง แต่ถูกกลเศิกพระเจ้าเชียงใหม่ พระญาเวียงเชียงใหม่ พระญาเวียง

ไธยจึ่งได้ขอเจ้ายี่กุมกวามแก้ววงเมืองเชียงราย คืนปิกปอกออกจากเวียงล่องลงใต้แลกวาดเทรัวชาวเชียงราย
ิ
้
ลงเลี้ยงเวียงเหตุปีขาวนั้นมีกาละวิบากตกขึด ช้างแม่งาออนเกิดลูกตายสองงวงร่วมตัว แลชาวเวียงก็ชงกินซาก
ผิดเภทต้องภัย เหตุบ่ต้องในศีลบ่กินในธัมม์พระเจ้า ผีป่าผีซากเข้าสิงเวียง น้ำแม่ปั้ดม่อนดอยพัง ฝูงชาวไธย

สระหนองหลวงจมตามเป็นบ้ามีมาก เจ้าพระญาเวียงไธยจึ่งเทชาวเชียงรายใส่ใว้ในเวียงสระหนองหลวงนั้น แล
ยกเอาเจ้ายี่กุมกวามแก้ววงเมืองตนพระญา นั่งเวียง เจ้าพระญาแก้ววงเมืองยี่กุมกวามจึ่งสั่งฝูงชาวเวียงทั้งหลาย

แต่งเวียงป้านคันน้ำหนองฝายแผ่บ้านแลอารมกุมหนอง แลยอยกพิหารอันรามทั้งหลายในโขงแคว้นเขตเวียง

สืบสันฐานดั่งหอยสังข์ไจยมงคลมาใส่ใว้ที่เวียงซากสระหนองหลวง หว่างห้วยทะรากแลห้วยแก้วแม่จุมปู แลยก
เอาสระหนองหลวงเป็นดั่งปากขุมขอนสังข์ ยกเอาอารามพิหารใหญ่น้อยเป็นแนวสีมาเขตเวียง หื้อน้ำแม่ห้วย

แก้วจุมปูไหลผ่าน แลน้ำแม่ห้วยทรายคำไหลล้อมหนวันออกมีวัดเจติยะพิหารอาราม เป็นแนว หนเหนือมีวัด

ช้างแล่นหัวข่วงสีมารามริมตาฝั่งแม่น้ำห้วยแก้วจุมปูเขตนาป่าส้มป่องป่าหมากหนามทุนเรียน มีตกเป็นวัดตาละ
นาลิเกระม่อนป่าป้าวป่าตาลจำบอน แลม่อนระสีดอยกั้ง แลม่อนเกล๊าปู่เจ้าดอยสูงเป็นเขตบังยังวันตก ถัดวน

้
๊
ล่องริไปหนใต้มีวัดพนมม่อนสอพิหารปงจำแลหนใต้นั้น มีวัดมหาวันพิหารข่วงน้ำล้อมแลสันดอยเกลาเจาปู่เป็น
แนวตุ้มเวียง ถัดมาเป็นวัดบุปผาอาราม แลก๋างเวียงมีพิหารสายดือเวียงเป็นไจยเวียงริมตาฝั่งหนองสระหลวง
นั้นแล

กาละล่วงเถิงพระญามหาธัมมะปาละผเป็นใหญ่ในเวียงไจยสุโขไธยแก้วกว้าง บ่ตั้งในศีลธัมม์ กำสอนบ่
ู้
ค้ำชูพระศาสนา ชาวพาราได้ยาก ข้าวนาตายผากตายพาย ฝูงวัวควายยากไร้ได้ห่า ฝูงขุนหมื่นชายหาญก็แตก

เป็นเหล่าเป็นหมู่ แลยังถูกเวียงไธยเวียงกะลอมใต้โลกหล้าเวียงสะหรีโยธิยาใหญ่กว้าง เวียงนากว้างช้างหลายได ้

้
่
แผ่ผายกุมเวียงไจยสุโขไธย ฝ่ายพระญาใต้เจ้าสามตนเป็นใหญ่สะหรีโยธิยาก็ยกพลเสิกเขาตีตอกับเวียงพิงคนท ี
้
่
เชียงใหม่เป็นกำลังด้วยขุนแสเจาเมืองเทิงเป็นเหตุ แต่ก็ต้องกลเศิกพระญาตโลกะมหาราชาฟ้าฮ่ามตนเจาเชยง
ิ
ี
้
เวียงพิงคนทีแตกหนี ในยามนั้น พระญาใต้ได้เจ็บตายปลงลงป่า ตนพระญาไตรโลกะนารทเข้าบำราบนั่งเวียง
พระยายุธิถิระตนนั่งเวียงเชลียงเอาใจออกห่างหักค่ายกุมพลชายหาญขึ้นนบใหว้ยังพระญาติโลกะมหาราชเจ้า
ฟ้าฮ่ามตนเจ้าเวียงพิงคนที ฝ่ายตนเป็นใหญ่เวียงไธยใต้หล้าสะหรีโยธิยาไตรโลกขึงโขดโกธา สั่งตัดหัวเจ้ากรม
้
การเวียงนับสิบ แลสั่งพลชายหาญลาขึ้นตามตีเข้าเขตแคว้นแดนพระเจาเชียงใหม่แตบ่ทันหนีแตกคืน ฝายพระ
่
่
่
้
้
ญาติโลกะมหาราชาเจ้าฟ้าฮ่ามตนเจาชางเวียงพิงคนที ตนองค์คำวิเสกใสก็มีใจใค่ก้ำชูพระศาสนาและชาวพารา
้
ึ่
ลุ่มใต้ด้วยทศธัมม์ในตนมหาราชาเป็นเจา ด้วยพระญาไธยใตมัวเมาในอกุศลธัมม์ตัวหมอง จงไดยกพลเศกจาก
้
้
ิ
ู้
ล้านนาพิงคนเขต ลงมาย่างย่ำตีเศิกรบเอาเวียงไธย ฝ่ายพระญาแก้วกุ้มหล้าตนลูกผเกิดแต่นางเวียงหน่อคำเทวี
ธิดาเจ้าเมืองแสนหวีแลพระญายี่กุมกวามแก้ววงเมืองขึ้นนั่งเวียงสระหนองหลวงก็จำนบคบไหว้ยังพระญาใต ้
เมืองสระหรีโยธิยาตนนั้น แลจำสงแต่งพลเศิกจายหาญออกสเศิกพระญาเวียงพิงคนที ในยามนั้น พญาตโลกะ
ั่
ู้
ิ
้
มหาราชาฟ้าฮ่ามตนเจ้าเวียงพิงคนทียกพลเศิกมานักหนาหนำ ทั้งเชียงใหม่ เชียงราย ลำพูร ลำปาง แพร่ แลเจา
การวิเคราะห์วรรณกรรมเมืองลับแล
หน้า ๕๔