Page 329 - เมืองลับแล(ง)
P. 329
พุทธตำนานธัมมิกราชมาแต่เมืองว้อง ภิกขุวัดนาแต้วเขียน
จากใบลานวัดน้ำใส ตำบลชัยจุมพล อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ ์
คำอ่านโดย ฉัตรชัย แว่นตา
วันที่ ๑๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๔
[หน้า ๒๑ (หลัง)]
ท้าวพรยาในเมืองนคอรสรีธัมมราช เขียนไว้ ปีมะเส็งเหนือว่าปีไส้ เดือนยี่ขึ้น ๘ ค่ำ ปีมะแมเหนือวาปีเมด
็
่
แล้ว ยามเดียวในปีเดือนอ้ายใต้เป็นเดือน ๓ เหนือ ออก ๘ ค่ำ
ปีมะเส็งใต้เป็นปีใส้เหนือ อัทธสันบันทุงไว้ดังนี้ ดูราเจ้าทั้งหลายจำไว้เทอะ จำเนียรไว้แต่นี้พระตถาคต
นิพพาน ๘,๐๐๐ ปี ก็จักมีครั้นถ้วน ๑๐๐๐ ปี หาอรหันตฺบ่ได้แล ครั้นว่าเถิง ๒๐๐๐ ปีปลาย ๕ ร้อย
พระญาธัมมิกราชกจักเกิดมาศาสนาตถาคตสร้างสมภารและคนทั้งหลายย่อมจักฆ่าฟันกัน คนทั้งหลาย
็
จักรบเอากัน ราชสมบัติบ้านเมืองจักเป็นเหตุแก่คนทั้งหลาย จักสันละหน(=โกลาหล) ไพร่ทั้งหลายหา
ความสุขบ่ได้ในศาสนาถ้วน ๑,๐๐๐ ปี เป็นทุกข์ที่ ๑ เมื่อได้ ๒๐๐๐ ปีปลายนั้น เถิงมะเมีย มะแม วอก
ระกา จอ กุน ๕ ปีนี้ คือว่า สะง้า เม็ด สัน เล้า เส็ด ไค้ ใน ๕ ปี ครั้นได้ยินพระคาถานี้ เถิงปีกุน เสียงช้าง
ร้อง ๕ ที่ ๑ แล้ว เมื่อนั้นมืดมัว-
มหาสรีธัมมติโลกราชะ : ติโลกราชกับอำนาจเหนือดินแดนเหนือล่าง
หน้า ๔๑
