Page 331 - เมืองลับแล(ง)
P. 331
ปีในตำนานฯ วัดนาแต้ว ปีในตำนานพื้นเมือง ปีใน ปี เหตุการณ์ที่
เชียงใหม ่ พงศาวดาร พุทธศักราช เกี่ยวข้อง
อยุธยา
มะเส็ง ไส ้ ร้วงไส้ จ.ศ. ๘๒๓ พ.ศ. ๒๐๐๔ ฝ่ายลานนาได ้
้
เมืองเชลียง (เชียง
ชื่น)
มะเมีย สะง้า <เต่าสะง้า> จ.ศ. ๘๒๔ พ.ศ. ๒๐๐๕
มะแม เม็ด <ก่าเม็ด> จ.ศ. ๘๒๕ พ.ศ. ๒๐๐๖
วอก สัน <กาบสัน> จ.ศ. ๘๒๖ พ.ศ. ๒๐๐๗
ระกา เล้า <ดับเร้า> จ.ศ. ๘๒๗ พ.ศ. ๒๐๐๘ สมเด็จพระบรม
ไตรโลกนาถทรง
ผนวช บิณฑบาต
ขอเมืองเชลียงคืน
จอ เส็ด รวายเส็ด จ.ศ. ๘๒๘ พ.ศ. ๒๐๐๙ ชีม่านอภิเษกเจ้า
พระญาติโลกราช
เป็นดั่งพระญาอ
โสกธัมมิกราชะ
้
กุน ไค ้ <เมิงไค> จ.ศ. ๘๒๙ พ.ศ. ๒๐๑๐
การที่บอกว่า ปีไค้ (เมิงใค) ตรงกับ จ.ศ. ๘๒๙ (พ.ศ. ๒๐๑๐) ช้างร้อง ๕ ที่ อาจหมายความถึง เมืองท ี่
้
เจ้าพระญาติโลกราชมีอำนาจปกครองในพื้นที่ดินแดนรัฐสุโขทัยเดิม คือ
(๑) เมืองทุ่งยั้ง >> ต. ทุ่งยั้ง อ. ลับแล จ. อุตรดิตถ์
(๒) เมืองฝาง >> ต. ผาจุก อ. เมือง จ. อุตรดิตถ์
(๓) เมืองเชลียง >> ต. ท่าชัย-ต.ศรีสัชนาลัย อ. ศรีสัชนาลัย จ. สุโขทัย
(๔) เมืองลับแลง >> ต. ฝายหลวง อ. ลับแล จ. อุตรดิตถ์ และ
(๕) เมืองด้ง >> ต. บ้านตึก อ. ศรีสัชนาลัย จ. สุโขทัย
มหาสรีธัมมติโลกราชะ : ติโลกราชกับอำนาจเหนือดินแดนเหนือล่าง
หน้า ๔๓
