Page 350 - เมืองลับแล(ง)
P. 350

นารถจะยกขึ้นมาผ่านเมืองสุโขทัยแล้วจึงขึ้นมาทางเมืองนครลำปาง แล้วเจ้าพระญาติโลกราชได้นำทัพมา ๕

               ทัพ คือ ทัพของพ่อท้าวบุญเรือง เจ้าเมืองเชียงราย, ทัพเจ้ายอดเมืองผู้เป็นหลานผู้ครองเมืองแช่สัก, ทัพหมื่น
                                  ้
               เพิงตีนเชียง, ทัพหมื่นดำพร้าหานแต่ท้อง และทัพพระญายุธิษฐิระสองแควได้ตั้งอยู่บริเวณที่มีหนองสองแห่งกับ
               ป่าไผ่โดยรอบ มาตั้งทัพอยู่ “ตีนเขาบาดาย” (เขาขุนตาน)

                       เหตุการณ์นี้ตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ได้บอกว่าเกิดขึ้นในปีเมิงเป้า ตรงกับ จุลศักราช ๘๑๙ ปีฉลู ซึ่งจะ
               ตรงกับ พ.ศ. ๒๐๐๐ เป็นไปไดว่าสงครามในครั้งนี้คงเกิดขึ้นในปี พ.ศ. ๑๙๙๙ แต่มีการเปลี่ยนปีนักษัตรของ
                                         ้
               ทางล้านนาก่อนอโยธยาจึงทำให้ทางล้านนานับปีที่เกิดสงครามเป็นปีฉลู ทั้งที่ควรเป็นปีชวด พ.ศ. ๑๙๙๙

                       สมเด็จพระบรมไตรโลกนารถจึงให้อุปนิขิต (สายสืบ) มาสืบว่าพระญายุธิษฐิระ (สองแคว) ตั้งทัพอยู่
               บริเวณใด จึงกล่าวว่า ศึกครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะพระญาสองแควผู้นี้ ผู้ใดจะไปตีทัพมันได้ แล้วพระอินทราชา  พระ

               ราชโอรสสมเด็จพระบรมไตรโลกนารถ, ขุนเพชรรัตน์ เจ้าเมืองกำแพงเพชร  , ขุนราชอาสา เจ้าเมืองสุโขทัย ได ้

               บอกว่าข้าทั้งสามอาสาจะไปรบกับทัพพระญาสองแฅวให้ได้ โดยบอกว่าพระญายุธิษฐิระเป็นดั่ง “พระญาหมาขี้
               เรื้อน” ให้จงได  ้

                                                                                    ี่
                       ในเวลาเที่ยงคืน พระญาสองแควรู้ตัวก่อนจึงขี่ช้างเพชรมหาพินายออกอยู่ทประตูทัพ เมื่อพระอินทรา
               ชายกทัพมาถึงก็ไสช้างเข้าชนช้างของพระญาสองแคว ขณะนั้นพระญาสองแควจึงถามว่ามึงนี้เป็นใครมาชนชาง
                                                                                                        ้
                                                                                                    ้
               กู พระอินทราชาตอบว่า กูอินทราชา แล้วไสช้างชนช้างพระญาสองแควตกหนองไป ขุนเพชรรัตน์จงไสชางเข้า
                                                                                                ึ
                                                                                                  ้
                                                           ้
               ชนช้างพระญาสองแควอีก ช้างพระญาสองแควแทงชางขุนเพชรรัตน์ตกหนองไป ขุนเพชรรัตน์จึงไสชางเข้ามา
               ชนช้างพระญาสองแควอีก ช้างพระญาสองแควแทงช้างขุนเพชรรัตน์ตกหนอง ขุนราชอาสาก็ไสช้างเข้ามาชน
               อีก พระญาสองแควจึงไสช้างเพชรมหาพินายเขาชนช้างขุนราชอาสาถอยหนี ช้างเพชรมหาพินายจึงเข้าชนชาง
                                                      ้
                                                                                                        ้
               ขุนราชอาสาตกหนองไป ริ้พลทั้งสองฝ่ายต่างก็เข้าสัปยุทธ์กันอย่างโกลาหล

                       เจ้าพระญาติโลกราชจึงให้เคาะฆ้องกลองให้สัญญาณให้เข้าช่วยพระญาสองแคว ขณะนั้นพันกุมกาม
                                                                                          ่
                                                                                                        ้
               เจ้าแช่สัก หมื่นจ่าช้อย หมื่นด้งนครขี่ช้างมาช่วยพระญายุธิษฐิระ ขับไล่พระอินทราชาและฝายอโยธยาไป แลว
               ให้รุมยิงปืนกล้องยิงหน้าไม้ถูกไพร่พลฝ่ายอโยธยามากนัก แล้วพระอินทราชาได้ถูกปืนกล้องที่หน้าผาก จึงขับ

               ช้างหนีไป
                                                                            ุ
                                                                                                ่
                                                                                                    ี
                     หมื่นด้งนครไล่ผ่าทัพฝ่ายอโยธยาแตกออก แล้วหมื่นด้งนครได้ถอดชดสีแดงสัญลักษณ์ของฝายเชยงใหม่
                                                                                                      ็
               ออกปลอมเป็นฝ่ายอโยธยา แล้วไล่ตามออกไป  ในเวลานั้นกองทัพฝ่ายเชียงใหม่อีกกลุ่มหนึ่งไล่ตามมาไม่เหนว่า
                                                                                                   ่
               เป็นหมื่นด้งนครก็จะยิงไป หมื่นด้งนครจึงร้องบอกว่านี่กูเอง จากนั้นทัพของหมื่นด้งได้ไล่ตามทพของฝายอโยธ
                                                                                            ั
               ยาไปทั้งคืน แล้วสมเด็จพระบรมไตรโลกนารถจึงเห็นว่าเหตุการณ์คบขันแล้วจึงให้ลดพระเศวตฉัตรลงเพื่อไม่ให้
                                                                      ั
               ฝ่ายล้านนารู้ว่าพระองค์ประทับที่ช้างเชือกใด แล้วหมื่นด้งนครได้วางอุบายให้คนเคาะไม้ลากไปแล้วโห่ร้อง

                                                                                                       ู
               เสมือนยกพลไล่ตามมาเป็นกองทัพ แล้วร้องว่า “เวิย เวิย ชาวใต้ สูอยู่เยียะสังบ่หนี หมู่หลวงพระเปนเจ้าคมา
               ทันบัดเดียวนี้ สูตายเสี้ยง ชะแลว่าอั้น” หมื่นด้งนครก็ไล่ลงมาจนข้ามเขาพิง (เขาพลึง) ลงมา ฝ่ายอโยธยาก็ถอย

               ทัพหนีลงมา นายช้างม้าก็ล้มตายมากนัก จากเหตุการณ์ครั้งนี้จะเห็นได้ว่า “พระอินทราชา” พระราชโอรส


                             มหาสรีธัมมติโลกราชะ : ติโลกราชกับอำนาจเหนือดินแดนเหนือล่าง


                                                        หน้า ๖๒
   345   346   347   348   349   350   351   352   353   354   355