Page 434 - เมืองลับแล(ง)
P. 434

ู้
                      ตำแหน่งนางเมืองจึงเป็นตำแหน่งพิเศษของสตรีผมีอำนาจ ดังที่ปรากฏว่าใน พ.ศ. ๒๐๐๘ สมเดจพระ
                                                                                                     ็
               บรมราชาธิราช ที่ ๓ ได้สถาปนาแม่นางอัครราชเป็นแม่นางเมืองศรีอัครราชเทว ซึ่งเป็นภริยาของขุนศรีอัคร
                                                                                   ี
                                                     1
                                                                                                         ์
               ราชในจารึกหลักที่ ๓๑๒ ลานทองตะนาวศรี   นางเมืองผู้เป็นภรรยาของหมื่นด้งนครจะต้องเป็นสตรีสูงศักดิผ ู้
               หนึ่งเช่นกันทำให้ ยวนพ่าย โคลงดั้น เรียกชื่อไว้แบบนั้น


                      เมื่อหมื่นด้งนครถูกประหาร นางเมืองได้แสดงบทบาททางการเมืองที่เมืองเชียงชื่น โดยบอกไว้ใน ยวน

                                         2
               พ่าย โคลงดั้น โคลงบทที่ ๑๒๖   ว่า

                                     ๏ นางเมืองคิดใคร่ด้วย        พลเมือง

                                     บ่ใคร่แลเล็งเชียง            ใหม่ม้อย

                                     ปองไปพึ่งจอมเลือง            ไกรกว่า  นั้นนา
                                     นางจึ่งจักพร้องถ้อย          ถ่องจา



                                                                       ้
                      หมายถึงนางเมืองคิดไตร่ตรองกับพลเมืองชาวเชียงชื่นมิไดใคร่คิดเล็งเห็นว่าเชียงใหม่จะช่วยกู้หน้าได ้
                                                                   ึ
               สนิทจึงหวังพึ่งพระจอมเลืองผู้ยิ่งใหญ่กว่ากษัตริย์เชียงใหม่ นางจงได้พูดด้วยถ้อยคำที่ถ่องแท้แล้ว


                                    3
                      โคลงบทที่ ๑๒๘   บอกว่า


                                     ๏ บ่เริ่มท้าวผู้พ่อ          ใจภัก - ดีนา

                                     ยังเบียดบีฑาทำ               โทษกล้า
                                     บ่เริ่มลูกรักยัง             เยียวลูก  เราแฮ

                                     อย่าว่าข้าผู้ข้า             บ่ข้าขืนเอา


                                                ้
                      หมายถึง โทษร้ายแรงเพียงใดไดถูกใส่ร้ายแก่หมื่นด้งนคร ซึ่งเป็นผู้มีใจซื่อสัตย์ภักดี ก็ยังเบียดเบียนบีบ
               คั้นทำโทษอย่างแรง แม้แต่ท้าวศรีบุญเรืองผู้เป็นลูกยังถูกใส่ความโทษมาแล้ว แม้จะบอกว่าพระองค์มิได้เป็นผู้ฆ่า

               แต่ก็เป็นผู้สั่งให้ฆ่า หลังจากนั้นนางเมืองก็กล่าวบริภาษพระญาติโลกราชในโคลงบทที่ ๑๒๙   ว่า
                                                                                          4






                      1  วินัย  พงศ์ศรีเพียร, ๒๕๓๔, หน้า ๑๔๗.

                      2  ฉันทิชย์  กระแสสินธ, ๒๕๑๓, หน้า ๑๘๘.
                                       ุ์
                      3  ฉันทิชย์  กระแสสินธ, ๒๕๑๓, หน้า ๑๘๘.
                                       ุ์
                      4  ฉันทิชย์  กระแสสินธ, ๒๕๑๓, หน้า ๑๘๙.
                                       ุ์
                                     เจ้าหมื่นด้งนคร : ผีอารักษ์ และมายาคติทางประวัติศาสตร์

                                                        หน้า ๕๐
   429   430   431   432   433   434   435   436   437   438   439