Page 436 - เมืองลับแล(ง)
P. 436
1
โคลงบทที่ ๑๓๔ บอกว่า
๏ ไป่ทันเจ้าหล้าหลั่ง พลพฤนทร ถึงนา
น่านแพร่เขียวออกถึง นอกต้าย
นางเมืองไป่ยอมยิน ใจอด พระเลย
แข็งอยู่จรกล้ายถ้า ท่านดล
คือไม่ทันที่กองทัพของสมเด็จพระบรมไตรโลกนารถจะมาถึง กองทัพของเมืองแพร่ เมืองน่านก็มาถึง
ก่อน นางเมืองจงได้แข็งเมืองรั้งรอฝ่ายอยุธยา
ึ
2
โคลงบทที่ ๑๓๕ บอกว่า
๏ แขงเมืองจะใกล้รอด พระทัณฑ์ แลนา
ตระหง่องคอยหนหา ปิ่นหล้า
แปรเป็นป่วยเพราะพัน- มโนราช
ไขเอาประตูเอ้าข้า บาปบร
คือนางเมืองได้แข็งเมืองรอฝ่ายอยุธยา แต่ด้วยพันมโนราช น่าจะเป็นบุคคลที่อยู่คนละฝ่ายกับนางเมือง
ได้ไขเอาประตูเมืองขึ้นรับข้าศึกเข้าเมืองจนได ชาวเมืองเชียงชื่นได้ร่วมกันต่อต้านทัพข้าศึก เมื่อเห็นว่าจะไม่ไหว
้
จึงจัดเตรียมหนีออกจากเมืองเพื่อไปรับทัพหลวงของสมเด็จพระบรมไตรโลกนารถ โดยมีกลุ่มของนางเมือง
(หมื่นพาน หรือ หมื่นป้าน คือ นางป้านคำ) มาเฝ้ารอทัพหลวงเป็นกลุ่มแรก
เหตุการณ์นี้ยังได้ถูกเล่าไว้ใน ตำนานพระเจ้ายอดคำทิพย์ วัดลับแลงหลวง ได้กล่าวถึงเหตุการณ์ตอนนี้ไว้
ว่า
3
วันนั้นถัดมารอดเถิงปีกาบสะง้า จุลศักราชนับได้ ๘๓๖ ตัว นับศาสนาล่วงได้ ๒๐๑๗ ปีข้าว อี่บัว
้
เมียอ้ายหนานตาดชาวเมืองลับแลงไจยได้ถูกเสือไฟตาบ่แตกมาตัว แลเสี้ยงป้อนหื้อนมจากเตา
ู
้
สองถันลูกเสอไฟตัวกลาดดกินน้ำนม แลขบกัดหัวนมอีบัวปุด แลขบคอกินตายเหตุตกขึด แลเจ้า
ื
1 ฉันทิชย์ กระแสสินธ, ๒๕๑๓, หน้า ๑๙๕.
ุ์
2 ฉันทิชย์ กระแสสินธ, ๒๕๑๓, หน้า ๑๙๕.
ุ์
3 “ปีข้าว” เป็นการนับปีแบบไทย คือการนับปีที่ย่างเข้า พบการใช้ “ปีข้าว” ในจารึกสุโขทัย หลายหลัก อาทิ หลักที่
๑ พ่อขุนรามคำแหง, หลักที่ ๒ วัดศรีชุม เป็นต้น
เจ้าหมื่นด้งนคร : ผีอารักษ์ และมายาคติทางประวัติศาสตร์
หน้า ๕๒
