Page 518 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 518
๒. อักษรขอมหวัด เป็นลักษณะรูปตัวอักษรที่เขียนให้เร็ว อักษรชนิดนี้ถ้าเขียนแทรกอยู่ในระหว่าง
บรรทัดบนใบลาน (คัมภีร์ใบลาน) นิยมเรียกว่าตัวเกษียน
ั
ิ้
๓. อักษรขอมเขียนภาษาบาลี ประกอบด้วย อักขระ ๔๑ ตัว โดยอักขระนี้ มีความหมายว่าไม่รู้จกสน
ไม่เป็นของแข็ง อักขระ แบ่งเป็น ๒ ชนิด คือ
อักษรขอมเขียนภาษาบาลี ประกอบด้วย อักขระ ๔๑ ตัว โดยที่อักขระนี้ มีความหมายว่าไม่รู้จักสิ้น ไม่
เป็นของแข็ง อักขระ แบ่งเป็น ๒ ชนิด คือ
๑. สระ
๒. พยัญชนะ
๓.๒.๑ สระ เป็นที่อาศัยของพยัญชนะเพื่อให้พยัญชนะออกเสียงได้ มีความหมายว่า มีเสียง
อยู่ในตัวเอง ทุกตัวอย่างอิสระ ไม่ต้องพึ่งสิ่งอื่น มีอักขระ ๘ ตัว แบ่งออกเป็น ๒ ชนิด คือ
๓.๒.๑.๑ สระลอยมี ๘ ตัว เป็นสระที่มีเสียงพยัญชนะผสมอยู่ด้วยใช้นำหน้าคำ ได้แก่
๓.๒.๑.๒ สระจมมี ๘ ตัว ใช้ประกอบพยัญชนะทั่ว ๆ ไป ได้แก่
(ก) สระไม่รูปปรากฏ คือ ะ ซึ่งประกอบอยู่กับอักษรทุกตัวแล้ว ให้อ่านออกเสียง ะ
(ข) สระที่มีรูปปรากฏ มี ๗ ตัว ดังนี้
นอกจากสระ ๘ ตัวนี้แล้ว ยังสระผสมอีก ๒ ตัว ได้แก่
๓.๒.๑ พยัญชนะ พยัญชนะมี ๒ แบบ คือ พยัญชนะตัวเต็มและพยัญชนะตัวเชิง พยัญชนะ
เหล่านี้ต้องอาศัยสระจึงจะออกได้ มีความหมาย ทำเนื้อความให้ปรากฏ มีอักขระ ๓๓ ตัว แบ่งออกเป็น ๒ ชนิด
คือ พยัญชนะวรรค ๒๕ ตัว และพยัญชนะอวรรค ๘ ตัว ดังนี้
การศึกษาเปรียบเทียบสมมุติฐานเมืองซาก (ทราก) ฯ
หน้า ๓๒
