Page 630 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 630
็
ดำรงราชานุภาพ, สมเดจพระเจ้าบรมวงศ์เธอ. (๒๔๓๙). ทำเนียบหัวเมือง ป.๗๓๙ เอกสารรายชื่อเมืองและ
ตำแหน่งในพระราชอาณาจักรสยาม พ.ศ. ๒๔๓๙. (ม.ป.ป.)
่
ฮันส์ เพนธ์. (๒๕๓๙). ตำนานพื้นเมืองเชียงใหม. กรุงเทพฯ : โอ.เอส. พริ้นติ้งเฮ้าส์.
ธงชัย ลิขิตสวรรค์. (บรรณาธิการ). สมุดภาพปักปันเขตแดนสยาม ร.ศ.๑๒๔. (๒๕๕๘). กรุงเทพฯ : บริษัท
สำนักพิมพ์ จำกัด.
ิ
ธัมม์พละสังขยา ผูก ๒ เลขที่ ๒๑. วัดท้องลับแล ตำบลฝายหลวง อำเภอลับแลจังหวัดอุตรดตถ์. สืบค้น ๑๓
ตุลาคม ๒๕๖๔
ประชากิจกรจักร, พระยา (แช่ม บุนนาค). (๒๕๑๕). พงศาวดารโยนก. (พิมพ์ครั้งที่ ๖). พระนคร :
แพร่วิทยา.
ประชุม อัมพุนันทน์. (๒๕๒๗). เที่ยวไปในอดีต เมื่อเงี้ยวปล้นเมืองแพร่ และเมืองนครลำปาง. กรุงเทพฯ :
โรงพิมพ์มหามกุฎราชวิทยาลัย.
ประชุมจารึกภาคที่ ๘ จารึกสุโขทัย. (๒๕๔๘). กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร.
ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๗๕ เรื่อง ปราบเงี้ยว ตอนที่ ๑. (๒๕๐๒). กรุงเทพฯ : กรมศลปากร.
ิ
ประชุมพงศาวดารฉบับกาญจนาภิเษก เล่มที่ ๑. (๒๕๔๒). กรุงเทพ: กองวรรณกรรมและประวัติศาสตร์
กรมศิลปากร.
พระราชพงศาวดารกรุงเก่า ฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ์ ประชุมพงศาวดารฉบับกาญจนาภิเษก เล่มที่ ๑.
(๒๕๔๒). กรุงเทพฯ : กองวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร.
ลาลูแบร์, ซิมอน เดอ. (๒๕๕๗). จดหมายเหตุ ลาลูแบร์ ราชอาณาจักรสยาม. นนทบุรี : ศรีปัญญา.
วินัย พงษ์ศรีเพียร. (๒๕๓๙). ปาไป่สีฟู่ - ป่าไป่ต้าเตี้ยน เชียงใหม่ในเอกสารประวัติศาสตรจีนโบราณ.
์
กรุงเทพฯ : คณะกรรมการสืบค้นประวัติศาสตร์ไทยในเอกสารภาษาจีน สำนักเลขาธิการ
นายกรัฐมนตรี.
วิโรจน์ อรุณมานะกุล. (๒๕๕๐). อักขรวิธีไทยและการถอดอักษรระหว่างภาษาไทยภาษาอังกฤษ.
กรุงเทพฯ : ม.ป.พ.
ศรีศักร วัลลิโภดม. (๒๕๖๒). ทุ่งยั้งคือนครสระหลวง. วารสารเมืองโบราณ, ๔๕ (๑), ๓๗-๔๙.
กรุงเทพฯ : นานมีบุคส์พับลเคชั่น.
ิ
การศึกษาเปรียบเทียบสมมุติฐานเมืองซาก (ทราก) ฯ
หน้า ๑๔๔
