Page 693 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 693

คร่าวบทที่ ๒ – ๕ เรื่องเริ่มโดยการที่กษัตริย์พม่าส่งราชสาส์นมายังเจ้าฟ้าเมืองยองและเจ้าหัวเมืองใหญ่

                         ้
               น้อยที่อยู่ใตอำนาจของตน เมื่อปีมะเส็ง หรือ ปีดับใส้ เดือน ๑๒ ขึ้น ๘ ค่ำ( พุธ ๒๕ สิงหาคม พ.ศ.๒๓๑๖) ให้ยก
               ทัพเพื่อร่วมไปโจมตีกรุงธนบุรี
                                                                     ่
                               ี่
                                                                                               ื
                                                                          ี่
                       คร่าวบทท ๑๐๐ – ๑๑๐ กล่าวว่า รวมพลทัพจากเมืองตางๆทเมืองเชยงแสนราวหนึ่งเดอนกับอีกหนึ่งวัน
                                                                                ี
               และเมื่อเดือนยี่ ขึ้น ๑๔ ค่ำ(ศุกร์ ๒๙ ตุลาคม พ.ศ.๒๓๑๖ ) พม่ามีราชสาส์นมาถึงความว่า วันพรุ่งนี้ซึ่งเป็นวันไชย
               ยา ยามตะวันรอดนาทเที่ยงฟ้า หรือ เที่ยงวัน(วันเสาร์ที่ ๓๐ ตุลาคม พ.ศ.๒๓๑๖ ตรงกับวันยี่เป็งของลานนา เป็น
                                                                                                    ้
                                  ี
                                                                                                       ึ
                                                                                                  ุ
                                                                                ้
               วันพระใหญ่) ให้ทัพเมืองยองเป็นทัพหน้าเริ่มออกเดนทพฯ ก่อนออกเดินทางเจาฟ้าเมืองยองและโป่สพลาจงไดไป
                                                             ั
                                                                                                           ้
                                                          ิ
               กระทำบุญถวายทาน ไหว้พระเจดีย์เมืองเชียงแสน
                       คร่าวบทที่ ๑๖๔ – ๑๖๕ กล่าวว่า กองทัพพม่าซึ่งเป็นกองทัพผสมนี้เดินทางข้ามชายแดนล้านนามาทาง
               เมืองแพร่ มายั้งทัพที่ปางสักหลวง แล้วจึงมาถึงบริเวณ ห้วยเกียงภา เมื่อเดือน ๓ ขึ้น ๒ ค่ำ(อังคาร ๑๖
                                               ู่
               พฤศจิกายน พ.ศ.๒๓๑๖) ก่อนจะเข้าสเมืองลบแลง เมื่อเดือน ๓ แรม ๓ ค่ำ ยามเช้า (พฤหัสบดี ๒ ธันวาคม พ.ศ.
                                                     ั
               ๒๓๑๖) แล้วทำการตั้งค่ายหอรบที่นี่
                       คร่าวบทที่ ๑๗๑ – ๑๗๓ กล่าวว่า เมื่อเดือน ๓ แรม ๑๑ ค่ำ (ศุกร์ ๑๐ ธันวาคม พ.ศ.๒๓๑๖) โปสุพลา

               มีคำสั่งให้เคลื่อนทัพออกจากค่ายโดยให้ทัพเมืองยองเป็นทัพหน้า
                                                                       ิ
                       ทัพพม่าใช้เวลาในการสร้างค่ายและพักยั้งอยู่ที่เมืองลับแลสบวัน จึงออกเดินทาง (เสาร์ ๑๑ ธันวาคม พ.ศ.

               ๒๓๑๖)
                       จากนั้นเนื้อความในคร่าวก็กล่าวถึงเหตุการณ์การเข้าตีค่ายเมืองสุโขทัย และการรบพุ่งระหว่างกองทัพพม่า
               กับกองทัพพิษณุโลก ซึ่งในที่สุดทัพพม่าก็พ่ายต่อทัพเมืองพิษณุโลก ทั้งเจ้านายหัวหมู่ไพร่ไทต่างพากันหลบหนี


               กลับมาตามเส้นทางเดิม
                       คร่าวบทที่ ๓๓๗ – ๓๔๐ กล่าวความเมื่อ เจ้าฟ้าเมืองยองจึงได้หนีกลับมาตั้งหลักที่เมืองลับแลงอีกครั้ง
               เมื่อราวเดือน ๕ แรม ๔ ค่ำ(จันทร์ ๓๑ มกราคม พ.ศ.๒๓๑๗) แล้วจึงเดินทางตอกลบทางเดิมผานปางสก ถึงเมือง
                                                                                                    ั
                                                                                ่
                                                                                    ั
                                                                                             ่
               แพร่ ริมแม่น้ำยม เมื่อเดือน ๕ แรม ๕ ค่ำ(อังคาร ๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๓๑๗)
                                                                                     ้
                                              ่
                       คร่าวบทที่ ๓๗๕ – ๓๗๗ กลาวถึงเหตุการณ์ที่กองทัพพม่าเดินทางกลับมาเขาเมืองเชียงแสน ซึ่งตรงกับวัน
               ปีใหม่ของล้านนาหรือวันพญาวัน เดือน ๖ เพ็ง (ศุกร์ ๒๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๓๑๗)
                       เหตุการณ์ที่ปรากฏในคร่าว ที่เริ่มตั้งแต่พม่าส่งราชสาส์นมายังเจ้าฟ้าเมืองยองและเจ้าหัวเมืองใหญ่น้อย

               เมื่อปีมะเสง หรือ ปีดับใส้ เดือน ๑๒ ขึ้น ๘ ค่ำ( พุธ ๒๕ สิงหาคม พ.ศ.๒๓๑๖) จวบจนเสร็จสิ้นสงครามกองทพ
                                                                                                           ั
                         ็
               เดินทางกลับมาถึงเมืองเชียงแสนในวันพญาวันของปีถัดมา ใช้ระยะเวลาร่วมหกเดือน คร่อมปีพ.ศ.๒๓๑๖ – ๒๓๑๗
               ภายหลังจากนั้นอีกห้าปีกวีจึงได้นิพนธ์คร่าวเรื่องนี้ขึ้น ถือได้ว่าเป็นเอกสารที่ควรพิจารณายิ่ง




                                                       ด่านของเมืองลับแล
                                                           หน้า ๕๖
   688   689   690   691   692   693   694   695   696   697   698