Page 809 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 809
ี่
ที่มาภาพเอกสาร : ราชการทัพเวียงจันทน์ ฉบับที่ ๙ , จดหมายเหตุรัชกาลท ๓ เล่ม ๓ หน้า ๘๙ - ๙๐
ความสำคัญ : คำให้การของ อ้ายทิดมี ความว่า
ตนเองอายุ ๔๖ ป บิดาของตนชื่อทิดเขียวมารดาชื่ออีมาเป็น ลาวชาวป่าศักที่มาอยู่ที่บ้านกระเบื้อง ตนเอง
ี
มีภรรยาชื่ออีเขียวเป็น ลาวพุงดำชาวเชียงใหม่ ตนเองและภรรยาอาศัยอยู่ ณ บ้านเสาไห้ แขวงเมืองสระบุรี เป็น
บ่าวของนายจันลุน กองกระเบื้อง ทำหน้าที่ดูแลเลี้ยงควาย
เมื่อวันอังคาร ปีจออัฎศกตนเองกลับมาบ้านไม่พบภรรยาและลูก สอบถามได้ความว่า เจ้าราชวงศ์มากวาด
ไล่ต้อนเอาครัวลาวจะไปเมืองเวียงจันทน์ ตนเองจึงได้ออกเดินทางมากับครัวลาวเหล่านั้นเพื่อตามหาครอบครัวของ
ตน มาทางดงพญาไฟ มวกเหล็ก ทุ่งทวาร ปากลำตะคอง แต่ไม่ได้ไปเมืองโคราช มาทางเมืองสี่มุม แม่น้ำพะชี มาถึง
แม่น้ำฝองเมืองภูเขียวจึงพบกับบุตรและภรรยาของตน รู้ความว่ารุ่งเช้าจะพาครัวข้ามไปยังเมืองเวียงจันทน์ พอตก
ดึกตนจึงได้พาภรรยาและบุตรหลบหนีเข้าไปอยู่ในป่า จนแน่ใจว่าทัพเวียงจันทน์พาครัวเหล่านั้นข้ามไปหมดแล้ว จึง
ี
ึ
ได้พาครอบครัวมาที่บ้านเล่าแขวงเมืองภูเขยวซึ่งตอนนั้นไร้ผู้คน ได้อยู่ที่นั้นห้าคืนกองทัพไทยก็ยกมาถึงตนจงไดพา
้
บุตรและภรรยาออกจากที่หลบซ่อนเข้าขอความช่วยเหลือ กองทัพไทยจึงส่งตนเองและครอบครัวมายังค่าย
หนองบัวลำพู จากนั้นส่งต่อมายังค่ายหลวงที่แม่น้ำพะชีและส่งลงมายังกรุงเทพฯตามลำดับ
พระลับแลในศึกเจ้าอนุวงศ์เวียงจันทน์ และร่องรอย เชลยลาวพุงดำ ลาวพุงขาว ในสมัยรัชกาลที่ ๓
~ หน้า ๒๘ ~
