Page 68 - องค์ความรู้ ฉบับตีพิมพ์ จริง Ver1 (1)

๕๖

ื่
ต้นไปจะกั้นปิดด้วยฝำเรือนเพอ
แบ่งพื้นที่ใช้เป็นห้องนอน มีประตู

กั้นปิดเปิดเข้ำออก ด้ำนหน้ำ
และด้ำนข้ำง ด้ำนละ ๑ บำน

เรือนในช่วงอำยุ ๑๐๐ ปี

ขึ้นไป ประตูด้ำนหน้ำส่วนกั้นห้อง
นอนจะยกสูงมีธรณีประตูสูงรำว ๓๐ – ๕๐ เซนติเมตร มีฝำประตูแบบหัว

เทียนเปิดทั้งแบบสองบำนมีไม้อกเลำแกะสลักลวดลำยประจ ำยำม และ แบบ

บำนเดียว มีกรอบแกะเซำะร่องแต่งลำย ประดับกระจกสี (ตำมฐำนะแต่ละ
เรือน) เหนือกรอบประตูมีห ำยนต์หรือไม้แกะสลักเป็นลวดลำยมงคลต่ำงๆ

เช่น ลำยรูปสัตว์ ดอกไม้ เหนือฝำกั้นส่วนห้องนอนขึ้นไปเป็นกรอบจั่วเป็นไม้

ซี่ระแนงตีเป็นตำรำงโปร่งระบำยอำกำศหลำยรูปแบบ ภำยในห้องนอน บำง
ื่
หลังพบกำรยกพื้นแบ่งพื้นที่เพิ่ม เรียกว่ำ เหิ้น เพอใช้เป็นพนที่นอน บำงหลัง
ื้
พบกำรเจำะช่องหน้ำต่ำง ๑ ถึง ๒ ช่อง ด้ำนบนสุดของขอบฝำเรือนใน
ห้องนอนมีกำรใช้ไม้กระดำนแผ่นยำวปูวำงพำดบนไม้ค้ ำยันซึ่งจะอยู่ในระดับ

เดียวกันกับส่วนบนสุดของฝำเรือน เรียกว่ำ เทิง ใช้วำงขันพำนผีปู่ย่ำ หรือ

ขันพำนไหว้ครูบำอำจำรย์ตำมควำมเชื่อ หรือใช้เก็บสิ่งของต่ำง ๆ ร่วมด้วย
ื้
ส่วนพนของเรือนนอนจะวำงในแนวตะวันออก -ตก สุดปลำยด้ำน
หนึ่งของพนกระดำนที่เชื่อมติดกับส่วนของชำนแดด จะมีไม้กระดำนหนึ่ง
ื้
แผ่น วำงพำดแนวเหนือ-ใต้ เรียกว่ำ ไม้แป้นเลียบ วำงยำวตลอดแนวตัวเรือน

นอน หลังคำพบใช้หลำยวัสดุ ทั้ง ไม้แป้นเกล็ด กระเบื้องดินขอ(กระเบื้องดิน

เผำ) หญ้ำคำ หน้ำจั่ว มีหลำกหลำย เช่น หน้ำจั่วแบบกำบใบลำน หรือ