Page 25 - STAV broj 353

u pitanju valorizacije jugoslavenskog isku-
stva kao civilizacijskog vrhunca i zlatnog
doba ovih prostora.
Naravno, Čedomir Antić se od gosto-
vanja u Sarajevu pa do danas nije tek za-
ustavio na negiranju genocida, agresije ili
Bosne i Hercegovine već je otišao onamo
gdje velikosrbizam redovno kulminira –
u negaciju Bošnjaka.

HILJADU ZAŠTO, NITI JEDNO ZATO
U tekstu “Zašto Bošnjaci”, objavlje-
nom u beogradskoj Politici, Antić pokuša-
va patronizirajuće govoriti o Bošnjacima,
sa stajališta nekog dobrohotnog realiste
koji, eto, prihvata zablude bivših Srba,
ali i dalje promišlja kako spasiti one koji
nisu suviše zaglibili. No, u nemogućno-
sti da sakrije pakost, razotkriva se već u
prvim redovima kao standardni veliko-
srbin. Antić u posprdnom tonu obavje-
štava čitatelje Politike kako je “prihvatio
da bosanske Muslimane zove Bošnjaci
čak i prije nego što je to učinio dobar okvirima većinski muslimanskog građan- izvodeći genocid i masovne zločine pred
dio njih samih”, čime dovodi u pitanje stva, kao i da prava Srba i Hrvata nikako očima svjetske javnosti. Pritom su bili i
legitimitet bošnjačkog imena među sa- ne mogu biti politička. Naravno, realnost krajnje nesposobni da svoj projekt prive-
mim Bošnjacima. “Sada već davne 1993. je dijametralno drugačija, no velikosrbin du kraju, štaviše, našli su se pred totalnim
godine”, dodaje Antić, kojem je, budu- Antić ne piše o stvarnosti već iznosi uo- porazom od kojeg su ih spasili upravo oni
ći da vjeruje kako su Srbi primordijal- bičajene šovinističke stereotipe nastale iz za koje tvrde da su bošnjački saveznici. Ova
ni narod, s kojim se po drevnosti mogu vlastitih dvojbi, zebnji i slutnji. Antićeva alternativna realnost i historija
takmičiti samo amebe i jednoćelijski S druge strane, budući da komentira upadljiva je naročito kada krene nabrajati
organizmi, datum bošnjačkog povratka teren koji odlično poznaje, poprilično tač- šta je to što grize i muči Bošnjake a što na-
prava na vlastito ime ustvari neka novo- no opisuje različite poglede na Bošnjake vodno dominira bošnjačkim identitetom.
tarija, nastala 1993. godine u “Holiday koji vladaju u srpskom korpusu. Tačno
Innu”, a što je već opće mjesto veliko- je, recimo, to da srpski nacionalisti Boš- ANTIĆEVO SECIRANJE TUPOM
srpske mitomanije. njake vide kao “otpadnike od srpskog na- SJEKIROM
Antić tvrdi da njegova kapitulacija pred roda koji su se priklonili tuđinu i sa ko- Kao prvo, tvrdi Antić, bošnjački narod
bošnjaštvom ustvari potječe iz pristojnosti jima suštinski ne može biti sporazuma”, muči to što su “imali podršku celog sveta”,
jer “oni sebe tako zovu”. No, ipak, Antić dok je Antićeva tvrdnja da “srpska levica no uskraćena im je “pobeda”. Činjenica je
se poziva na političku racionalnost, što je vidi Bošnjake kao pristojne i umivene Ju- da Bošnjaci NISU imali podršku svijeta, jer
naročito ironično uzme li se u obzir nje- goslovene koji su u svemu u pravu i čiji da jesu, niti bi došlo do Agresije na Bosnu
gova velikosrpska ideologija, te traži da se su ekstremisti posledica srpskog zla” tek i Hercegovinu ni do Genocida nad Bošnja-
ostavi prostora i za “stari naziv”, misleći donekle istinita. Srpski ljevičari doživlja- cima, niti bi Bošnjacima bile vezane ruke
pritom na “Muslimane”. Iako Antić pri- vali su Bošnjake uglavnom kao dovoljno embargom na naoružanje, niti bi rat bio
znaje da taj naziv jeste bio konstruiran od emancipirane muslimane, koji su na pola zaustavljen tek onda kada su ga velikosrbi
komunističkog režima, on ga, ipak, tretira puta da postanu donekle pristojni Srbi počeli ozbiljno gubiti.
kao prijelazni period odsrbljavanja, a ne bez vlastitog nacionalnog prtljaga. No na Druga bošnjačka muka, po Antićevom
kontinuitet debošnjakizacije. bilo kakvu naznaku manifestacija vlastite mišljenju, jeste to što su bili većina u gotovo
Antiću je, ipak, i veliko “M” prihvatlji- kulturološke posebnosti, a kamoli traženja svim gradovima, a svedeni su “na dve ve-
vo, pa tvrdi da Muslimana ima u “oblasti- nekih nacionalnih prava, i onaj najlibe- like doline i jednu izolovanu enklavu”. To
ma Zapadne Bosne, Crne Gore i u Srbiji”, ralniji srpski kozmopolita automatski bi jeste donekle tačno, no Antić zaboravlja
te da im broj čak i raste. Antić, kao i sva- se pretvarao u malog Čedomira... pardon, da napiše da je nestanak Bošnjaka iz gra-
ki velikosrbin, ima potpuno izvitoperen Čedomira Antića. dova u kojima su bili većina posljedica
pogled na realnost i pati od kognitivne I ostatak Antićevog teksta pretrpan je velikosrpske agresije i genocida. Što se
disonance. Zato je moguće da su za njega tipičnim velikosrpskim zabludama, stereo- tiče Antićeve priče o dolinama i enklava-
Bošnjaci istovremeno i objekt sprdnje, ali tipima i mitomanijom. On tvrdi da Boš- ma, to je tek Antićeva verzija već poznate
i gotovo robotizirano društvo apsolutnog njake podržavaju velike sile, NATO, EU, krezube velikosrpske rugalice o “23 posto
konsenzusa sastavljeno od istomišljenika čak i UN, iako je – valjda i onima koji su bošnjačke BiH”. To je naravno i pokazatelj
među kojima vlada jedinstvo svrhe. Antić, površno upoznati s dešavanjima tokom i specifične kognitivne disonance velikosr-
u tom smislu, tvrdi kako od islamskog in- nakon Agresije na Bosnu i Hercegovinu ba koji će se izrugivati govoreći o bošnjač-
tegriste do homonacionalističkog aktivi- – poznato da je velikosrpski projekt imao kim “dolinama i enklavama”, istovremeno
ste među Muslimanima vlada konsenzus otvorenu podršku dobrog dijela najvećih naričući kako su Srbi protjerani u šume
o tome da je bošnjaštvo temeljna nacija svjetskih sila te da se u tom smislu situa- i brda s najznačajnijih i najperspektivni-
Bosne i Hercegovine, da je “građanska cija promijenila tek nakon što su veliko- jih dijelova Bosne i Hercegovine koje su
država” ustvari uspostava demokratije u srbi pokazali krajnje odsustvo diskrecije nekada nastanjivali.

STAV 10/12/2021 25