Page 26 - STAV broj 353

POLITIKA

KULTURNI OBRASCI NEKULTURNIH
VELIKOSRBA
Sve napisano bila je Antiću uvertira
kako bi se argumentirala centralna misao
teksta o promjeni srpske politike spram
Bošnjaka, tačnije pokretanju nekakvog
posebnog političkog odjela koji bi se bavio
promišljanjem i osmišljavanjem strategi-
je političkog nastupa prema Bošnjacima,
Muslimanima i muslimanima. U tom se
duhu Antić zalaže za politiku koja bi se
pomirila s onim procesima koji su ili za-
vršeni ili su nepovratno odmakli, no koja
bi zato pokušala oblikova-
ti procese koji su u toku,
naravno, u skladu sa srp-
skim interesima.
Kao treće, Antić navodi da Ključno je, po Antiću,
Bošnjaci jedini od jugoslaven- konačno i zaista prizna-
skih naroda nemaju svoju nacio- ti Bošnjake kao posebnu
nalnu državu, što jeste primjedba naciju, no po svaku cije-
na mjestu, no istovremeno i ideja nu treba nastojati utjeca-
koja, istinu govoreći, opterećuje ti na bošnjački kulturni
vrlo mali broj Bošnjaka, jer većina obrazac kako bi on ostao
njih i dalje gaji paradigmu Bosne “zajednički”, tačnije, što
i Hercegovine kao multietničke bliži srpskom. Po Anti-
države koja je istovremeno i naci- ću je priznanje bosan-
onalna država bošnjačkog naroda. skog jezika, koje stavlja
Ipak, tek na “četvrtoj bošnjačkoj u navodnike, bila “velika
muci” Antić pokazuje koliko zaista greška”. Trebalo je nai-
ne poznaje Bošnjake, te da ustva- me taj jezik priznati kao
ri sve vrijeme piše iz vizure ono- “bošnjački”, no utjecati
ga koji posmatra svijet kroz stakla na to da se on razvija “u
vlastitih predrasuda. Antić, naime, duhu svojih korena”, tačnije da
tvrdi da se Bošnjaci osjećaju potci- jenje- sila, te ako ništa, makar glasno larmaju kad je što sličniji srpskom.
nim od Turaka koji su ih smatrali polulju- već ne smiju da djeluju, dok je Bošnjake No tu nije kraj genijalnih Antićevih
dima iako su Bošnjaci branili to Osman- karikirao kao odane i servilne sluge svake ideja, jer on poziva da Srbija “ciljano”
sko Carstvo žešće nego sami Turci. Ovakva sile, bila ona strana ili domaća, velika ili investira u “bošnjačke kantone” te da na
tvrdnja nema nikakve veze s Bošnjacima, mala. Naravno, opet je u pitanju tipično svaki način pomogne opstanak “identiteta”
štaviše, potpuno je nebulozna, ali ima ite- srpski antibošnjački šovinizam o “prodaji koji se pokušavaju “bošnjakizirati”. Antić
kakve sa Srbima jer je u pitanju tipična i vjere za večeru” koji je imao krajnji izraz se, ustvari, zalaže za poticanje i promociju
tradicionalna srpska misao: koliko je “po- u teoriji Biljane Plavšić o Bošnjacima kao muslimanstva, ali i svih regionalnih iden-
turica gori od Turčina”, toliko je i jadniji. “genetski deformisanom ljudskom mate- titeta među Bošnjacima kako bi usitnio
Ta četvrta tačka nastavila se Antićevim rijalu”, ali i u stavu da s “muslimanima” i oslabio bošnjački korpus. Antiću su u
naglabanjima o “velikoj politici” te portre- treba samo čvrstom rukom jer ”oni po- tom smislu posebno zanimljivi dijelovi
tiranju srpskog naroda kao “bundžija” koji štuju samo silu”. Bosanske krajine, koju naziva Zapadnom
se teško mire s diktatom i jarmom velikih Ono što je interesantno jeste da Antić, Bosnom ili Zelenom Krajinom, dijelovi
kao historičar, ne zna ili neće da zna da Hercegovine, Crne Gore i Srednje Bosne.
su navodne notorne bundžije Srbi vjerno, U suštini, ovoj Antićev poziv toliko
Veleizdajnici, ratni zločinci, smjerno i požrtvovano služili Osmansko je tipično velikosrpski da je gotovo pa-
odrodi, polusvijet, primitivci, Carstvo tokom gotovo četiri stoljeća, te rodičan. Antić bi da priznaje nešto za šta
mu niko i ne traži priznanje, jer prizna-
su često bili njegova prethodnica protiv
komunistički otpaci i ostali ostatka kršćanske Evrope. I to u čitavom vati Bošnjake da su ono što jesu jednako
ljudski šljam... – doslovno društvenom presjeku, od plemstva, pre- je kao priznavati izlazak sunca. Ono će
izaći, sviđalo se to nekome ili ne sviđalo,
ko martoloza, pa do seljaka, nomadskih
su to jedine osobe u stočara i kmetova. S druge strane, odnos priznavao neko tu neumitnu činjenicu ili
bošnjačkom korpusu kod bošnjačkog korpusa spram Osmanskog je negirao. Isto je i s Antićevim tretmanom
bosanskog jezika. Antić se vajka da li je
Carstva nikada nije bio tako servilan te
kojih prolazi ono što Antić je bio uvijek podešen u skladu s onim što trebalo priznati bosanski jezik kao da se
preporučuje. To su jedini se smatralo vlastitim interesima, barem Srbi ili Srbija bilo šta pitaju u vezi s tim.
Antić u nastavku demonstrira svu raskoš
kako su ih definirale tadašnje vladajuće
mogući receptori šovinističke elite, čemu svjedoči i činjenica da je to- svoga glupavog velikosrbizma jer smatra
ideje proizišle iz velikosrpske kom tog perioda historije bilo daleko više da je Srbija nekako pozvana ili da uopće
ima kulturoloških ili intelektualnih ka-
muslimanskih buna u Bosni nego hrišćan-
intelektualne kuhinje. skih u Srbiji. paciteta dugoročno utjecati na bošnjački

26 10/12/2021 STAV