Page 17 - STAV broj 373 - 374

zadatak da “spriječe intervenciju snaga
agresora iz dubine”.
Ovim borbenim dejstvima s ciljem
deblokade Sarajeva komandovao je Štab
TORBiH. Sarajevo je trebalo biti debloki-
rano preko Vogošće zajedničkim dejstvi-
ma jedinica TO i MUP-a izvan i unutar
grada. Ključni dio posla trebale su uraditi
jedinice koje su dobile zadatak da napa-
daju sa spoljne strane, pravcem Visoko –
Ilijaš – Vogošća.
Međutim, s obzirom na dramatične
događaje u Sarajevu 2. i 3. maja, jedinice
iz grada nisu se mogle punim kapacite- Zarobljeni voinici JNA
tom angažirati u ovim borbama. Također,
u toku borbi za Sarajevo 2. i 3. maja srpske
snage i JNA su nastavile borbena dejstva
na području Vogošće, opkolile selo Svra-
ke i mještanima postavile ultimatum za
predaju. Jedinice TO i MUP-a iz Sarajeva
koje su učestvovale u proboju preko Vo-
gošće pokušale su u okviru tih dejstava
pomoći stanovnicima Svraka, ali njihov
pokušaj proboja do ovog sela nije uspio.
U pripremi borbenih dejstava iz Visokog
za deblokadu Sarajeva učestvovao je i pot-
pukovnik Rasim Delić, koji je petnaestak
dana ranije, u ime Štaba TORBiH, upu-
ćen u ovaj kraj.
U napadu iz pravca Visokog učestvo-
vala su dva odreda, po jedan iz Visokog i
Breze, s po 300-400 ljudi. Podršku im je
pružao Artiljerijski divizion s 50 mina 82
mm. U borbi za deblokadu Sarajeva bor-
cima iz Breze i Visokog 3. maja trebalo je
da se pridruži jedinica iz Travnika koju
je vodio Rusmir Agačević Rus, ali ih je u
tom spriječilo zapovjedništvo HVO Ki-
seljaka. Uzalud su članovi Komande TO
iz Visokog molili, a Predsjedništvo RBiH
naređivalo rukovodstvu HDZ Kiseljak da
propusti travničku jedinicu.
Pokušaj deblokade Sarajeva 3. maja
1992. nije uspio, niti je mogao uspjeti,
jer dva odreda TO, sa slabom artilje-
rijskom podrškom, nisu bila dovoljna
da savladaju jake agresorske snage na
izabranom pravcu napada. Narednih
dana žestoke borbe vođene su unutar
grada na Trebeviću, Vracama, Grbavici,
Mojmilu, Nedžarićima i Dobrinji, a sa
vanjske strane prstena u Hadžićima, na
Igmanu i u Trnovu. Nakon što su brani-
oci Sarajeva 3. maja zarobili veliki broj
pripadnika JNA, Komisija za razmjenu
Ministarstva za odbranu RBiH u maju
je organizirala nekoliko razmjena rat- strateški cilj bio je “podela grada Sarajeva Dakle, još im je trebalo da osvoje neko-
nih zarobljenika. na srpski i muslimanski deo”. liko stotina metara prostora i presjeku
Samozvana Skupština srpskog naro- U prvoj polovini maja 1992. nisu bili Sarajevo na potezu Vraca – Grbavica
da Bosne i Hercegovine u Banjoj Luci daleko od ostvarenja tog cilja. Agresor- – Most bratstva i jedinstva – kasarna
12. maja formalno je donijela odluku o ske snage pod svoju kontrolu već su bile “Maršal Tito” – Pofalići – Žuč. Da su u
preimenovanju 2. VO JNA u Vojsku Re- stavile veliki dio Grbavice, pa i onaj pre- tome uspjeli, odbranu Sarajeva učinili
publike srpskog naroda Bosne i Hercego- ma Mostu bratstva i jedinstva, a također bi nemogućom, a to bi, vjerovatno,
vine i odluku o strateškim ciljevima srp- i najveći dio Pofalića, s druge strane. značilo prekretnicu u agresiji na Bosnu
skog naroda u Bosni i Hercegovini. Peti Između je bila kasarna “Maršal Tito”. i Hercegovinu. n

STAV 29/4/2022 17