Page 51 - STAV broj 219
P. 51

su ih silovali. Ostale zarobljenike nagurali
                                                                               su u autobuse i odvezli prema Kladnju.
                                                                                  “Desetog maja 1992. godine istjerana
                                                                               sam iz svog mjesta od strane JNA, četni-
                                                                               ka preko Drine i od domicilnog srpskog
                                                                               stanovništva. Dotjerana sam na stadion s
                                                                               kompletnom porodicom, znači otac, maj-
                                                                               ka, tri brata, bratići. Na stadionu je bio
                                                                               veliki broj ljudi. Počeli su da ih proziva-
                                                                               ju, ubijaju i odvode. Ko god je odveden
                                                                               sa stadiona, taj je ubijen. Pored toga, sve
                                                                               su nas opljačkali, sve što je neko vrijedno
                                                                               imao kod sebe, zlato, novac, sve su uze-
                                                                               li. Odvojili su muškarce od žena. Nas su
                                                                               transportirali prema Kladnju, a moja tri
                                                                               brata i tri bratića su ostala. Od njih šest,
                                                                               samo je jedan preživio”, svjedoči Paša
                                                                               Suljić iz bratunačkog mjesta Suha.
                                                                                  Behija Hodžić kaže da nikada neće
                                                                               zaboraviti dešavanja u Bratuncu u maju
                                                                               1992. godine.
                                                                                  “Istjerali su nas iz kuća, dotjerali na sta-
                                                                               dion, gdje smo bili od dvanaest do sedam.
                                                                               Otimali su od naroda zlato, pare, izvodili
                                                                               koga su htjeli i ubijali”, govori Hodžić.
                                                                                  Sudbina sedamstotinjak nenaoru-
                                                                               žanih bošnjačkih muškaraca bila je po-
                                                                               sebno okrutna. Oni su jedan po jedan
                                                                               razdvajani od svojih familija i odvođeni
                                                                               u fiskulturnu salu OŠ “Vuk Karadžić”,
                                                                               koja je bila pretvorena u logor. Sljedećih
                                                                               su ih nekoliko dana brutalno mučili, a
                                                                               približno 350 ubijeno ih je na najokrut-
                                                                               nije moguće načine.
                                                                                  Sakib Ahmetović, predsjednik Udru-
                                                                               ženja logoraša “Bratunac”, prisjetio se
                                                                               stravičnih slika sa stadiona, te iz škole,
                                                                               koja je bila pretvorena u logor.
          Blječeva. Selo je granatirano, a nekoliko   i “šešeljevaca”, 5. maja 1992. godine okru-  “Maj u Bratuncu 1992. godine bio je
          stanovnika ubijeno.               žile su Bratunac. Nakon toga, provele su   strašan. Svo bošnjačko stanovništvo Bra-
            Dana 9. maja 1992. godine srpske oru-  jednu od najokrutnijih akcija protiv boš-  tunca stjerano je na stadion. Ja sam bio
          žane formacije, opet uz pomoć JNA, ušle   njačkog stanovništva Bratunca i obližnjih   ovdje s porodicom. Strašno je to sve bilo.
          su u selo Glogova i izmasakrirale najma-  sela. Racijama su istjerali između 4.000   Maltretiranje, udaranje i oduzimanje ličnih
          nje 64 nenaoružanih bošnjačkih civila.   i 5.000 bošnjačkih stanovnika iz svojih   stvari. Kasnije su nas razdvojili. Ubijali
          Maskirani srpski vojnici odveli su neko-  kuća te ih zatočili na lokalnom fudbal-  su ljude u sali osnovne škole. To je bilo
          liko žena u obližnju šumu, gdje su ih si-  skom stadionu “Bratstvo”. Dolaskom na   strašno. Nakon 27 godina, moj utisak je
          lovali. Preostale su stanovnike sela pro-  stadion, zatvorenici su prvo bili opljačka-  da se ništa nije promijenilo, rukovodstvo
          tjerali. Prije masakra su mještani sela bili   ni, a potom razdvojeni od svojih famili-  RS-a i policija ne rade ništa osim što ne-
          razoružani i zajamčena im je sigurnost.   ja – muškarci od žena – a neki su odmah   giraju zločine i genocid. U Bratuncu je
            Srpske snage, sastavljene od jedinica   strijeljani. Srbi su sa stadiona “Bratstvo”   počinjen genocid, ovdje su se desila ma-
          JNA, od Srpske teritorijalne odbrane i po-  odveli nekoliko stotina žena i maloljetnih   sovna ubistva civila. To je genocid i po-
          licije te specijalnih jedinica, “arkanovaca”   djevojaka u lokalni Hotel “Fontana”, gdje   kušaj uništenja jednog naroda.”   n

         Srpske snage, sastavljene od jedinica JNA, od Srpske
         teritorijalne odbrane i policije, te specijalnih jedinica,
         “arkanovaca” i “šešeljevaca”, 5. maja 1992. godine okružile su
         Bratunac. Istjerali su između 4.000 i 5.000 bošnjačkih stanovnika
         iz kuća te ih zatočili na fudbalskom stadionu “Bratstvo”.
         Zatvorenike su najprije opljačkali, a potom razdvojili muškarce
         od žena. Neki su odmah strijeljani, a više stotina žena i
         maloljetnih djevojaka silovano je u Hotelu “Fontana”




                                                                                                   STAV 16/5/2019  51
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56