Page 27 - STAV broj 322-323

muslimanske zajednice ne mogu uživati
te pogodnosti koje druge zajednice imaju.
U principu ste do sada imali četiri velike
islamske organizacije koje su u manjoj ili
većoj mjeri priznate od strane Vlade kao
društveni faktor, npr. tokom pandemije je
potpisan od strane Vlade protokol o reguli-
ranju djelovanja džamija s ove četiri orga-
nizacije. I sad odjednom se pojavila jedna
islamska organizacija koja, za razliku od
drugih, ima jasnu internu strukturu, ja-
snu hijerarhiju, svoje obrazovne ustanove
i, povrh svega, koja je autohtono evrop-
ska. Zajednica koja do sada u Italiji ima
samo jedan svoj objekat gdje se obavljaju
vjerske aktivnosti, a čiji je vjerski pred-
stavnik jedini došao u Italiji s dokumen-
tima za vjerske službenike. Ova vijest
je odjeknula u svim krugovima u Italiji
koji se bave islamom i sama ta činjenica
je od jedne malobrojne, skoro beznačaj-
ne tek oformljene zajednice napravila od
nas ozbiljan faktor u islamskim krugovi-
ma Italije. Počeli smo dobivati pitanja od
drugih islamskih organizacija koje se na-
laze na italijanskom tlu već desetljećima,
koje broje svoje članstvo u desecima hilja-
da ljudi, kako smo mi, Bošnjaci, uspjeli u
onome što oni desetljećima nisu? Jer osta-
li imami koji imame u drugim zajednica-
ma nemaju nikakvo priznanje kao vjerski
službenici od države, u principu su oni po
zakonu „volonteri“ građanskih udruženja
koji se bave vjerom. Mislim da je to jedan
ogroman pokazatelj snage naše Islamske
zajednice u BiH, koliko je ona priznata
institucija u Evropi i svijetu, da je ona i
samo ona u Italiji u kratkom vremenu i
s veoma skromnom infrastrukturom na
terenu uspjela da napravi jedan historij-
ski presedan što se din-islama tiče. Kako
će se dalje razvijati ova priča, to zavisi is-
ključivo od nas samih.

STAV: Koliko trenutno ima Bošnjaka u
Italiji i na koji su način organizirani osim
putem džemata?
FAZLAGIĆ: Na osnovu nezvaničnih po-
dataka, vjerujemo da ima oko 20-30 hiljada
Bošnjaka u Italiji, koji prvenstveno žive na
sjeveru Italije, koji je ujedno i ekonomski
razvijeniji dio Italije. Na našu veliku ža-
lost, organiziranost je sve do sada bila po-
ražavajuća, u smislu da su udruženja koja
su se bavila Bosnom i Bošnjacima malo-
brojna, nepovezana, lokalnog karaktera i,
povrh svega, aktivnosti su im ograničene
na organiziranje zabava muzičko-narod-
nog karaktera. U tom smislu, udruženja
koja se aktivno bave promoviranjem boš-
njačke i bosanske historije i kulture su
veoma rijetka, možda je najbolji pokaza-
telj to što, koliko je meni poznato, jedino
udruženje u čitavoj Italiji koje ima sekciju
folklornih plesova i koje uči svoje mlade

STAV 7/5/2021 27