Page 121 - Cahiliye Toplumundaki İnsan Karakterleri

Harun Yahya (Adnan Oktar) 119

güvendikleri için bir insanın dostluğunu kaybetseler bile ellerin-
deki imkanlarla başka birilerini bulabileceklerini düşünürler.
Karşılarındaki kişinin insani yönlerini, Kuran'a göre güzel ahlak-
lı olmasını değil, ondan ne kadar dünyevi menfaat sağlayabile-
ceklerini düşünürler. Bu durumda dostluktaki ölçüleri de sevgi
ve güzel ahlaka dayalı olmadığı için asla gerçek bir dostluk ku-
ramazlar.Ya paralarından istifade etmek için yanlarına yaklaşan
insanlarla ya da kendileri gibi zengin olup gerçek dostluğu bil-
meyen, halden anlamayan insanlarla beraber olabilirler.
Elbette tüm bu olumsuz özellikleri sebebiyle kolay kolay
mutlu da olamazlar. Büyük kısmı istediği herşeyi fazlasıyla elde
etmeye alıştığı için maddi değerler karşısında kayıtsız ve mono-
tonlaşmış bir tavır gösterir. Manevi güzelliklerden ise, incelikle-
ri gereği gibi fark edemedikleri için çoğunlukla zevk alamazlar.
Bu tavırları, diğer insanlarla kıyaslandığında daha da dikkat çeki-
ci bir hal alır. İncelikleri kavrayamayan bir insan kendisine sunu-
lan güzelliği hem sıradan bir olay olarak değerlendirir, hem de
kısa sürede unutup gider. Dolayısıyla da ortaya hiçbir şeyden
kolay kolay tatmin olmayan bir karakter çıkar.
Bu kimseler insanların güzel yönlerini görememeleri nede-
niyle onlara derin bir sevgi ve saygı da beslemezler. Hatta karşı
tarafın sevmek için onlarda güzel özellikler görmek isteyebile-
ceğini akıllarına bile getirmezler. Bu nedenle de mutlu olamaz,
sevgiye, saygıya ve sadakate dayalı dostluklar kuramazlar.
Tüm bu anlatılanlardan da anlaşılacağı gibi, ortaya insani
özelliklerden oldukça uzak bir karakter çıkar. Ancak şu da
önemlidir ki, bu kimseler yaşadıkları çevreden koptuklarında ya
da maddi imkanlarını kaybettiklerinde bile artık alıştıkları bu ah-
lakı yaşamaya devam ederler. Dolayısıyla da zengin karakteri sa-
dece kelime anlamıyla zengin olan insanları içermez. Bu kimse-
lerin sadece bu çevrede ve bu şartlarda yetişmiş olmaları bile