Page 178 - Dinsizliğin İlkel Mantığı

176 DİNSİZLİĞİN İLKEL MANTIĞI

İbadetleri sadece yaşlılıkta uygulamanın
yeterli olacağı yanılgısına inanırlar

İnsanların çoğu geçici menfaatler elde etmek uğruna ahiret
menfaatlerini gözardı ederler. Gerçeği fark etmiş oldukları
halde yüz çevirmenin verdiği vicdan azabı onları zaman zaman
da olsa, yaptıklarını sorgulamaya iter. İşte bu konuda ortaya
attıkları bahaneleri ise, "henüz din ahlakını yaşamak için çok
erken olduğu, daha çok genç oldukları" yanılgısıdır. Kendile-
rince vicdanlarını rahatlatmak için kendilerine "bir gün din
ahlakının gereklerini mutlaka uygulayacakları" telkinini yapar-
lar. Burada bahsettikleri "bir gün" ise ölümün yaklaştığını his-
settikleri "yaşlılık" dönemidir.
Din ahlakını yaşamayı yaşlılık dönemine ertelerler çünkü
bu insanların çoğu, kendilerince gençken "hayatın tadını çıkar-
mak" arzusu içindedirler. "Hayatlarının baharında olduklarını"
düşünür ve eğer o yaşlarda din ahlakını yaşamayı kabul eder-
lerse, kendi düşük akıllarınca "gençliklerinin boşa gideceğine"

inanırlar. Oysa insanın gençliğinin asıl boşa gitmesi din ahlakını
yaşamamakla olur. Din ahlakını samimi olarak yaşayanlar ise
hem gençliklerini ve sağlıklı dönemlerini en verimli, en huzur-
lu, en neşeli, en güzel, en mutlu şekilde geçirirler hem de
Allah'ın güzel bir nimeti olarak gençliklerini çok daha uzun yıl-
lar muhafaza ederler. Cahiliyenin ilkel mantığıyla yaşayan
insanlar ise bu sapkın mantığın getirdiği korkular, saplantılar,
ahlak bozuklukları ve stresler nedeniyle çok daha hızlı yaşlanıp
çok daha hızlı çöküntüye uğrarlar. Üstelik hiçbir zaman da ara-
yışı içinde oldukları rahatı ve huzuru bulamazlar. Bunlara rağ-
men cahiliye insanlarının büyük kısmının din ahlakını yaşlanın-