Page 264 - Hayatın Gerçek Kökeni
P. 264

HAYATIN GERÇEK KÖKEN‹

             lerin DNA'lar› da ana hücreye ait bilgilere sahip olmal›yd›. Böyle bir fley ise
             elbette imkans›zd›r; hiçbir canl› kendisinde bulunmayan bir organ›n gene-
             tik bilgisini tafl›maz. Ana hücrenin DNA's›yla, yutulan hücrelerin DNA'la-
             r›n›n birbirlerine sonradan "uyum sa¤lamalar›" da mümkün de¤ildir.
                 3) Hücre içinde çok büyük bir uyum vard›r. Kloroplastlar ait oldukla-
             r› hücreden ba¤›ms›z hareket etmez. Kloroplastlar protein sentezlemede
             ana DNA'ya ba¤›ml› olmalar›n›n yan›nda ço¤alma karar›n› da kendileri
             almaz. Bir hücrede tek bir tane kloroplast ve tek bir tane mitokondri yok-
             tur. Say›lar› birden fazlad›r. T›pk› di¤er organellerin yapt›¤› gibi bunlar›n
             say›lar› hücrenin aktivitesine göre artar ya da azal›r. Bu organellerin ken-
             di bünyelerinde ayr›ca bir DNA bulunmas›n›n özellikle ço¤almalar›nda
             çok büyük faydas› vard›r. Hücre bölünürken, çok say›daki kloroplast da
             ayr›ca ikiye bölünerek say›lar›n› 2'ye katlad›klar›ndan, hücre bölünmesi
             daha k›sa sürede ve seri olarak gerçekleflir.
                 4) Kloroplastlar bitki hücresi için son derece hayati önemi olan güç je-
             neratörleridir. E¤er bu organeller enerji üretemezlerse, hücrenin pek çok
             fonksiyonu iflleyemez. Bu da canl›n›n yaflayamamas› demektir. Hücre için
             bu derece önemli olan bu fonksiyonlar kloroplastlarda sentezlenen prote-
             inlerle gerçeklefltirilir. Ancak kloroplastlar›n bu proteinleri sentezlemek
             için kendi DNA'lar› yeterli de¤ildir. Proteinlerin büyük ço¤unlu¤u hücre-
             deki ana DNA kullan›larak sentezlenir. 333
                 Böyle bir uyumu deneme-yan›lma metoduyla elde etmeye çal›fl›rken,
             DNA üzerinde meydana gelebilecek de¤iflikliklerin ne gibi etkileri olabi-
             lir? Bir DNA molekülünün üzerinde meydana gelebilecek herhangi bir de-
             ¤ifliklik kesinlikle canl›ya yeni bir özellik kazand›rmaz, aksine sonuç ke-
             sinlikle zararl› olur. Mahlon B. Hoagland, Hayat›n Kökleri adl› kitab›nda bu
             durumu flu sözleriyle aç›klamaktad›r:
                 Hat›rlayacaks›n›z, hemen hemen her zaman bir organizman›n DNA's›nda
                 bir de¤iflikli¤in olmas› onun için zararl›d›r; baflka bir deyiflle yaflam›n› sür-
                 dürebilme kapasitesinde azalmaya yol açar. Bir benzetme yapal›m: Shakes-
                 peare'in oyunlar›na rastgele eklenen cümlelerin onlar› daha iyi yapmas› pek
                 olas› de¤ildir... Temelinde DNA de¤ifliklikleri ister mutasyonla, ister bizim
                 d›flar›dan bilerek ekledi¤imiz yabanc› genlerle olsun, yaflam› sürdürebilme
                 ihtimalini azaltma özelliklerinden dolay› zararl›d›r. 334
                 Evrimcilerin öne sürdükleri iddialar bilimsel deneylere ve bu deney-



                                              262
   259   260   261   262   263   264   265   266   267   268   269