Page 107 - Kuşların ve Uçuşun Kökeni
P. 107

Harun Yahya (Adnan Oktar)                  105

        meleri zorunlulu¤u, evrimciler aç›s›ndan bir problem teflkil eder. Çünkü zaten kökenini
        aç›klayamad›klar› tüylerin bir de uçufla uygun tasar›mla dizilmeleri gereklidir. Tüylerin
        hangi yönlerde dizilece¤i, hangi boyuttaki tüylerin hangi bölgede yer alacaklar›, her iki
        kanatta simetrik olarak dizilmeleri gibi koflullar›, bilinçsiz, tesadüfi etkilerle aç›klamak
        mümkün de¤ildir.
           Tüydeki tüm fiziksel yap›lar›n bilgisi DNA'da sakl›d›r: Keratinin katman say›s› ve ka-
        l›nl›¤›, tüycüklerin say›s›, renkler, tüyler aras› mesafeler... Bunlar›n tümü DNA'daki bilgi-
        ye göre infla edilir. Bilindi¤i gibi canl›n›n genetik bilgisindeki -DNA'daki- en ufak bir dizi-
        lim hatas›, son derece ciddi flekil ve fonksiyon bozukluklar›na sebep olur ki, bu gibi di-
        zilim hatalar›n›n, yani mutasyonlar›n tüyleri ortaya ç›kard›¤›na inanmak, imkans›za inan-
        makt›r. Kald› ki bir tüyün inflas› için gerekli olan kodlama bilgisi, bir pulunkinden son de-
        rece farkl›d›r. Evrimcilerin iddia etti¤i gibi pullar›n tüylere dönüflmesi, kuflun DNA's›nda
        yepyeni bir genetik bilginin ortaya ç›kmas› anlam›na gelir. Tüyün yap›s›, flekli, rengi vs. gi-
        bi her türlü detay -örne¤in sa¤ tüycükteki sa¤ kancan›n üzerindeki keratinin do¤ru ka-
        l›nl›kta olmas›- genetik koda eklenecek yeni talimatlarla belirlenmelidir. Ancak evrim te-
        orisinin bilinçsiz, tesadüfi etkilerle iflledi¤ini iddia etti¤i do¤al seleksiyon ve mutasyon
        mekanizmalar›, mükemmel bir tasar›ma ait genetik bilginin, bir kuflun DNA's›nda nas›l
        ortaya ç›kt›¤›n› aç›klayamazlar.
           Tüylerdeki tasar›m›n yan› s›ra, esteti¤in, güzelli¤in, belirli bir düzen içindeki desenle-
        rin ve simetrinin de, evrimcilerin iddia etti¤i gibi rastgele mutasyonlar sonucu ortaya ç›k-
        mas› mümkün de¤ildir. Çünkü laboratuvarlarda yap›lan say›s›z mutasyon deneyi kesin
        olarak göstermifltir ki, mutasyonlar›n organizman›n DNA's›na "bilgi" eklemesi söz konu-
        su de¤ildir. Mutasyonlar etkili olduklar› zaman, daima morfolojik (flekilsel) bozukluklar›n
        ortaya ç›kmas›na neden olmaktad›rlar. Rastgele mutasyonlarla, örne¤in bir tavus kuflu
        tüyündeki kompleks yap›lar›n ve göz al›c› güzelliklerin ortaya ç›kabilece¤ini kabul etmek;
        bir kulübenin ya¤mur, flimflek ve rüzgarla zaman içinde bir saraya dönüflebilece¤ini ka-
        bul etmek kadar mant›ks›zd›r.


        1. N. Bishop, The Secrets of Animal Flight, Houghton Mifflin, Boston, 1997, s. 9.
        2. W. J. Bock, "Explanatory History of the Origin of Feathers", American Zoology, vol. 40, 2000, ss. 478-
        485.
        3. R.T. Peterson, The Birds, Time, New York, 1963, s. 33.
        4. M. Denton, Evolution: A Theory in Crisis, Adler and Adler, Bethesda, 1986, s. 202.
        5. M. Denton, Evolution: A Theory in Crisis, Adler and Adler, Bethesda, 1986, s. 202.
        6. S. F. Tarsitano, A. P. Russell, F. Horne, C. Plummer, K. Millerchip, "On the evolution of feathers from
        an aerodynamic and constructional point of viewpoint", American Zoology, vol. 40, 2000, ss. 676-686.
        7. S. Burgess, "The Beauty of the Peacock Tail and the Problem with the Theory of Sexual Selection",
        The in Depth Journal of Creation, vol. 15, no. 2, 2001, ss. 94-102.
   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112