Page 33 - Materyalizmin Sonu

Miller'Ýn aletlerinin can alÝcÝ kÝsmÝ olan "soÛuk tuzak", kimyasal tepkimelerden
biimlenmiß ŸrŸnleri toplama šdevi gšrŸyordu. Gerekten bu soÛuk tuzak ol-
madan, kimyasal ŸrŸnler elektrik kaynaÛÝ tarafÝndan tahrip edilmiß olacaktÝ. 19
Nitekim Miller, aynÝ malzemeleri kullandÝÛÝ halde soÛuk tuzak yerleßtirmeden
yaptÝÛÝ daha šnceki deneylerde tek bir aminoasit bile elde edememißti.
¥ Miller'Ýn deneyinde canlandÝrmaya alÝßtÝÛÝ ilkel atmosfer ortamÝ gereki de-
Ûildi. Bu gereÛi, 1980'li yÝllarÝn ortalarÝna doÛru konuyla ilgilenen bazÝ jeologlar orta-
ya ÝkardÝlar. Buna gšre, Miller yapay ortamÝnda olmasÝ gereken azot ve karbondiok-
sidi gšz ardÝ ediyor, bunlarÝn yerine metan ve amonyak kullanmayÝ tercih ediyordu.
Peki evrimciler neden ilkel atmosferde aÛÝrlÝklÝ olarak metan (CH ), amonyak
4
(NH ) ve su buharÝnÝn (H O) bulunduÛu konusunda Ýsrar etmißlerdi? Cevap basitti:
3 2
Amonyak olmadan, bir amino asidin sentezlenmesi imkansÝzdÝ. Kevin M. Kean, Disco-
ver dergisinde yayÝnladÝÛÝ makalede bu durumu ߚyle anlatÝyor:
Miller ve Urey dŸnyanÝn eski atmosferini metan ve amonyak karÝßtÝrarak kop-
ya ettiler. Onlara gšre dŸnya, metal, kaya ve buzun homojen bir karÝßÝmÝydÝ.
Oysa son alÝßmalarda o zamanlar dŸnyanÝn ok sÝcak olduÛu ve ergimiß nikel
ile demirin karÝßÝmÝndan meydana geldiÛi anlaßÝlmÝßtÝr. Bšylece o dšnemdeki
kimyevi atmosferin daha ok azot (N ), karbondioksit (CO ) ve su buharÝndan
2
2
(H O) olußmasÝ gerekir. Oysa bunlar organik molekŸllerin olußmasÝ iin amon-
2
yak ve metan kadar uygun deÛildirler. 20
Sonu olarak, ilkel dŸnya atmosferinin Miller'Ýn tahmin ettiÛinden ok daha
farklÝ gazlardan meydana geldiÛi ortaya ÝkmÝßtÝ. AmerikalÝ bilimadamlarÝ J. P. Ferris ve
C. T. Chen'in araßtÝrmalarÝ bu soruya gerekli yanÝtÝ verdi. Ferris ve Chen karbondi-
oksit, hidrojen, azot ve su buharÝndan olußan bir atmosfer ortamÝnda Stanley Miller'Ýn
deneyini tekrarladÝlar. Ve bu gaz karÝßÝmÝyla bir tek molekŸl aminoasit bile elde ede-
mediler. 21
Uzun sŸren bir sessizlikten sonra Miller'Ýn kendisi de kullandÝÛÝ atmosfer orta-
mÝnÝn gereki olmadÝÛÝnÝ itiraf etti. 22
¥ Miller'Ýn deneyini geersiz kÝlan bir diÛer šnemli nokta da, aminoasitlerin
olußtuÛu šne sŸrŸlen dšnemde, atmosferde aminoasitlerin tŸmŸnŸ paralayacak yo-
Ûunlukta oksijen bulunmasÝydÝ. Bu miktardaki oksijen ise aminoasitlerin olußmasÝna
kesin olarak engel olacaktÝ. Bu durum, oksijen dikkate alÝnmadan yapÝlmÝß olan Mil-
23
ler deneyini tamamen geersiz kÝlmaktaydÝ. EÛer deneyde oksijen kullanÝlsaydÝ, metan,
karbondioksit ve suya, amonyak ise azot ve suya dšnŸßecekti.
29
HARUN YAHYA