Page 239 - Tarihi Bir Yalan Kabataş Devri
P. 239

ADNAN OKTAR                               (HARUN YAHYA)



                   O yıllarda evrim adına önemli bir aşama gibi tanıtılan bu de-
              neyin geçerli olmadığı ve deneyde kullanılan atmosferin gerçek
              dünya koşullarından çok farklı olduğu, ilerleyen yıllarda ortaya çı-
              kacaktı. 94
                   Uzun süren bir sessizlikten sonra Miller'in kendisi de kullandı-
              ğı atmosfer ortamının gerçekçi olmadığını itiraf etti. 95
                   Hayatın kökeni sorununu açıklamak için 20. yüzyıl boyunca
              yürütülen tüm evrimci çabalar hep başarısızlıkla sonuçlandı. San
              Diego Scripps Enstitüsü'nden ünlü jeokimyacı Jeffrey Bada, evrimci
              Earth dergisinde 1998 yılında yayınlanan bir makalede bu gerçeği
              şöyle kabul eder:
                   Bugün, 20. yüzyılı geride bırakırken, hala, 20. yüzyıla girdiğimizde
                   sahip olduğumuz en büyük çözülmemiş problemle karşı karşıyayız:
                   Hayat yeryüzünde nasıl başladı? 96


                              Ha ya t›n Komp leks Ya p› s›

                   Evrimcilerin hayatın kökeni konusunda bu denli büyük bir aç-
              maza girmelerinin başlıca nedeni, Darwinistlerin en basit zannettik-
              leri canlı yapıların bile olağanüstü derecede kompleks özelliklere sa-
              hip olmasıdır. Canlı hücresi, insanoğlunun yaptığı bütün teknolojik
              ürünlerden daha komplekstir. Öyle ki, bugün dünyanın en gelişmiş
              laboratuvarlarında bile cansız maddeler biraraya getirilerek canlı
              bir hücre, hatta hücreye ait tek bir protein bile üretilememektedir.
                   Bir hücrenin meydana gelmesi için gereken şartlar, asla rast-
              lantılarla açıklanamayacak kadar fazladır. Ancak bunu detaylarıyla
              açıklamaya bile gerek yoktur. Evrimciler daha hücre aşamasına gel-
              meden çıkmaza girerler. Çünkü hücrenin yapı taşlarından biri olan
              proteinlerin tek bir tanesinin dahi tesadüfen meydana gelmesi ihti-
              mali matematiksel olarak "0"dır.









                                            237
   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244