Page 66 - Türk'ün Yüksek Seciyesi
P. 66

g≤Ü~:≤Ç l≤~áx~ fxv|çxá|




                    Osmanl› Devleti'nin kurucusu Osman Bey, vefat ederken o¤lu
                 Orhan Bey'e "Tanr› buyru¤undan baflka ifl iflleme" fleklinde ö¤üt
                          41
                 vermifltir.  Osman Bey, vasiyetinde bahsi geçen gerçekleri flöyle
                 dile getirmifltir:

                      " "Hayat›n endifleleri senden uzak dursun. Seni çevreleyen
                      kutlulukla asla müstebit (zorba) olma, bak›flfllar›n› zalimlikten
                      kaç›r. Adaleti gelifltir ve yeryüzüne süs yap...


                      H›ristiyan krallar ile hakka dayaanan dostluklar kur. Alimleri
                      daima flereflendir; böylece ilahi adaleti sa¤lamlaflt›rm›fl olur-
                      sun; ve  nerede olursa olsun bir adam›n alim oldu¤unu duyar-
                                                              s
                      san onu servete bo¤, onu yükselt ve flefaatini esirgeme.
                      Ordular›n ve servetin seni hiçbir zaman kibirli yapmas›n. Et-
                                                t
                      raf›nda daima kanunla ayd›nlat›lm›fl kifliler bulunsun ve kanu-
                      nun, krallar› ayakta tutan tek temel oldu¤una inanarak, onu
                      daima darbelerden koru. ‹lahi kanun bizim tek gayemiz olma-
                             a
                      l›d›r; att›¤›m›z her ad›mda Tanr›'ya biraz daha yaklaflal›m.


                      Ne bofl teflebbüsler ne de verimsiz kavgalarda vaktini geçir-
                      me; çünkü yanl›fl ihtiraslar dünya imparatorlu¤unun sonu

                      olur. Bana gelince, ben iman gücünü yaymak için çal›flt›m.

                      Sen ise benim arzular›m› tamamlayacaks›n.

                      Bulunaca¤›n mevki, senin herkese karfl› büyük bir lütufla dav-
                      ranman› geerektiriyor. Halk›na karfl› pek çok ödevin var; ona
                      karfl› iyilik ve ba¤›fllama ile davran›rsan hanl›k unvan›na lay›k
                                                              u
                      olursun.


                      Durmadan tebaana karfl› nas›l iyilik yapaca¤›m diye düflüne-
                                                                         42
                                     a
                      ceksin. Ancak o zaman Tanr›'n›n teveccühünü kazan›rs›n."





                                               6 64
   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71