Page 230 - Atatürk Ansiklopedisi 2. Cilt
P. 230

228

                                   Atatürk Ansiklopedisi



                da savaflmak için orduya Sakarya’n›n do¤usuna çekilme emri

                verir. Bu taktiksel çekilmesi ve Yunan ordusunun ilerlemesi,
                bütün yurtta ve TBMM’de büyük heyecan uyand›rm›flt›r.
                Harp sanat›ndan anlamayan ve Atatürk’ün askeri dehas›n›

                hakk›yla takdir edemeyenler, bu durumu büyük bir yenilgi
                olarak de¤erlendirmifllerdir. TBMM’de tart›flmalar ve hiddet
                son dereceyi bulmufltur ki, Mustafa Kemal’in inanç ve kararl›-
                l›¤› bu tart›flmalara son noktay› koyar. Yay›mlanan bir genel-

                geyle, halk›n ve mebuslar›n moralleri düzeltilir ve güvenleri
                tazelenir. Atatürk’ün afl›lad›¤› bu inanç ve güven duygusu, k›-
                sa bir süre sonra büyük bir zafere vesile olacakt›r. Söz konusu

                genelge flöyledir:
                   “Düflman›n ilerlemesi ihtimaline karfl› halk›n, kesinlikle tereddüt ve
                   kuflku duymas›na yer yoktur. Düflman›n Anadolu ve içlerine do¤ru
                   uzanmak isteyen kollar› mezarlar›na yaklafl›yor; bu yeni sefer, düfl-

                   man›n ölüm yolculu¤udur. Allah'›n yard›m›, yak›n olaylar bu sonucu
                   gösterecektir.”

                   Sakarya Meydan Savafl› öncesinde, Büyük Millet Meclisi,
                Mustafa Kemal’in ordunun bafl›na geçmesini istedi. Çünkü
                milletin ve Meclis’in umudu, onun flahs›nda bütünleflmiflti.
                Sonuçta 5 A¤ustos 1921 tarihli bir kanun ile Meclis bütün yet-

                kilerini Mustafa Kemal’e devretti ve Baflkomutanl›k s›fat› ver-
                di. Böylece, Erzurum Kongresi s›ras›nda bütün s›fatlar›n› b›ra-
                kan ve tüm memuriyetlerinden çekilmifl olan Mustafa Kemal

                Pafla; ulusal iradeyle, ve Meclis Reisi olarak, askerlikteki en so-
                rumlu fakat en flerefli göreve, Baflkomutanl›¤a yükselmifl bu-
                lunuyordu.

                   Osmanl› devletinde, Baflkumandanl›k daima padiflaha ait
   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234   235