Page 235 - Atatürk Ansiklopedisi 2. Cilt

233

Harun Yahya

flöyle anlat›yor:

Çall› - “Büyük reisimiz, beni huzurunuza kabul buyurdunuz. Ve be-
ni konuflturdunuz, siz ne büyüksünüz ki, bizi dinliyorsunuz.”

Atatürk - “Ben sizi dinlerim, sizin konuflmak ne kadar hakk›n›zsa,
benim de bu büyük millete söylemek, kendimi ona dinletmek hakk›m-
d›r.”

Çall› - “ Size malik olmak, bu güzel talih Türk Milletine nasib ol-
du.”

Atatürk - “ Ayn› milletin çocuklar›n›n beraber bulunarak birbirini
tan›malar›, sevmeleri ve yüksek hislerle aynen tabi olmalar› güzel bir
fleydir. E¤er siz güzel sanatlar mensubu olarak bunu tesbit ederseniz
bütün millete ve bütün insanl›¤a hizmet etmifl olursunuz.”

Çall› - “Büyük Reisi Cumhur...”

Atatürk - “Hay›r ben bu akflam sizinle Cumhurbaflkan› olarak de-
¤il, bir vatandafl olarak konufluyorum. Bu memlekette ve her memle-
kette, daima bir cumhurbaflkan› vard›r. Ben sizinle flimdi konuflurken
bir vatandafl s›fat›n› düflünüyorum.”

Çall› - “Siz bu milleti kurtard›n›z.”

Atatürk - “Bu bahsi burada b›rak, flimdi Gazi Mustafa Kemal
yok, sizinle eflit koflullar alt›nda konuflabilirim.”
“Sözleriniz güzel ama bitti, yaln›z sen mi söyleyeceksin. Sanatç›lar
san›rlar ki yaln›z kendileri heyecanlan›rlar. Etraflar›ndaki insanlar›n

kendilerinden ziyade heyecanland›klar›n› unuturlar.”
Çall›- “Büyük Paflam, bir eserim var, F›nd›kl› Saray›’nda duru-

yor.”
Atatürk- “F›nd›kl› Saray› neresi? Ben saraylardan hofllanmam.
Devlet Baflkan› olmak mecburiyetinde, ‹stanbul’a gitti¤imde Dol-