Page 118 - Hz İsa Allah'ın Oğlu Değildir Allah'ın Peygamberidir
P. 118

116     Hz. ‹sa Allah'›n O¤lu De¤ildir, Allah'›n Peygamberidir


                Hz. ‹sa'n›n Tebli¤ine Uyan Samimi H›ristiyanlar: Nasraniler


                   Hz. ‹sa, arkas›nda sad›k bir müminler toplulu¤u b›rakt›. Yeni Ahit'e
              göre Hz. ‹sa'n›n seçti¤i on iki havari, Hz. ‹sa'n›n ailesi ve Hz. ‹sa'ya iman
              eden di¤er Yahudilerden oluflan bu topluluk, di¤er Yahudiler taraf›ndan
              "Nasraniler" (Nazareans) olarak tan›mland›lar. Bu ifadenin, ‹ncil'de Hz.
                                                         11
              ‹sa için kullan›lan "Nas›ral› ‹sa" deyiminden türedi¤i ya da bu deyimle
              ayn› kaynaktan ç›kt›¤› kabul edilir.
                   Nasraniler Eski Ahit'e ve Hz. Musa'n›n hükümlerine uymaya de-
              vam ediyorlar, Musevi inanc›n›n emir ve yasaklar›na uyuyorlard›. Nas-
              ranileri di¤er Yahudilerden ay›ran en önemli fark ise, Hz. ‹sa'n›n getirdi-

              ¤i yeni dini benimsemeleri ve onu bir peygamber ve bir Mesih olarak ka-
              bul etmeleriydi. Hz. ‹sa'n›n, daha önceden Hz. Musa taraf›ndan haber
                     12
              verilen ve Allah'›n, Yahudileri do¤ru yola yöneltip dinlerini bat›l ina-
              n›fllardan ar›nd›rmak için gönderdi¤i peygamber oldu¤una iman edi-
              yorlard›. Nasraniler Hz. ‹sa'n›n Allah Kat›'na al›n›fl›n›n ard›ndan, onun
              getirdi¤i mesaj› yaymak için tüm imkanlar›yla mücadele ettiler. Yeni

              Ahit'in ‹ncillerden sonra en önemli kitab› kabul edilen Elçilerin ‹flleri, bu
              konu hakk›nda önemli bilgiler verir.


                                      Nasranilerin mesaj›


                   Elçilerin ‹flleri'nde yaz›ld›¤›na göre, Hz. ‹sa'n›n ö¤rencileri peygam-
              berlerinin Allah Kat›'na al›n›fl›n›n ard›ndan yo¤un bir bask› görmeye
              bafllad›lar. Dönemin Yahudi din adamlar›, onlar› kendilerince sapk›n bir
              mezhep olarak görüyor ve elden geldi¤ince susturmak ve sindirmek is-
              tiyorlard›. Romal›lar›n gözünde de sak›ncal› bir konumdayd›lar. Ancak
              bask›lar ve k›namalar onlar› y›ld›rmad›. Bunun en büyük s›rr› ise kuflku-
              suz Allah'a olan inançlar›yd›. Bu inanç onlara büyük bir dayan›flma ve

              kardefllik de kazand›rm›flt›. Elçilerin ‹flleri'nde bu durum flöyle anlat›l›r:
                   ‹manl›lar›n tümü birarada bulunuyor, herfleyi ortaklafla kullan›yor-
   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123