Page 257 - Risale-i Nur - Mektubat
P. 257

Yirmibirinci Mektub






                                         ِ
                                 ِ

                            ِ
                    ِ    ْ م ْ د ْ ه         ِ  ْ ْ حب  ْ حب ْ يَّْلااْء   شَْنم  ْ ن ْ  ِ ْ او ْْ ْْْْ  ْ ْ ْ  ْْْْ ْ هن احبس ْه ِ ِ  ْ مساب
                                                                     ِ
                                                        ُ
                               ُ
                          ُ



                                                               ُ





                                                           ِ

          ْا ْ مهرهنتْ لا  ْ ْ و  ْ فُاْ ا ا   ُ  ْ ل ْ ْ مه  ُ      لْ    ْ ف ْ  ل ْ ْ قت  ْامه ل ِ ْ كْو ْ  اْ ْ ا امه ْ د ْ ح ا ْ ْ بك ْ لا ْ   ك ْ دن ِ ْ عْنغُلبيْا َّ    ِ ْ ا ْ م
             ُ



                                                                     َّ
                                          ُ
                                                        ُ   ُ


                              ِ
                                                  ِ
                                ِ
            ِ
           ْ ْ بر ْلق  ِ  ْ م ْ ة ْ وْ  ْ حر  ْ لا  ْ نمْ ْ لىذ لاْحانجْامه ْ  ل ْضفخاو  ْ مي ا ْ ۞ ْ  ْ ْ  ك ْ  ر  ْ لاوقْام ْ ه لْلقو
                         َّ       ُ





                                                                       ُ
                                                                            ُ

                                             ُ

                         ِ
           ْاو ْ ن وُك ْ تْن ِ ْ ا ْمُك ْ سوف ُ ُ  ْ     ِ ْ ب ْ م ْا   ف ْ ْ ن  ْم لع اْمُك    ى    ۞   ْ ْ ر ْ ب  ْا يْ       ْ   ن۪ ْ ْ ص ْ غ  ايبر ْام كْامهمحرا

                                                               َّ
                                                                        ُ
              ُ


                                     ُ
                                                        ِ

                               ا روفغ    ُ  اول ِ  ْ ْ ل   ْ  ب ْ ين ْ    ْ نا ك  ِ  ْ ْ ف ْ ا ْ هن ْ  ْ ينحل  ْ ص ا
                                                        ُ َّ

                                       َّ

                 Ey hanesinde ihtiyar bir vâlide veya pederi veya akrabasından veya
          Îman  Kardeşlerinden  bir  amel-mânde  veya  âciz,  alîl  bir  şahıs  bulunan
          gafil!.  Şu  Âyet-i  Kerimeye  dikkat  et  bak:  Nasılki  bir  Âyette,  beş  tabaka
          ayrı  ayrı  surette  ihtiyar  vâlideyne  şefkati  celbediyor.  Evet  dünyada  en
          yüksek Hakikat, peder ve vâlidelerin evlâdlarına karşı şefkatleridir. Ve en
          âlî  Hukuk  dahi,  onların  o  şefkatlerine  mukabil  Hürmet  haklarıdır.  Çünki
          onlar,  hayatlarını  kemal-i  lezzetle  evlâdlarının  hayatı  için  feda  edib
          sarfediyorlar.  Öyle  ise,  insaniyeti  sukut  etmemiş  ve  canavara  inkılâb
          etmemiş herbir veled; o muhterem, sadık, fedakâr dostlara hâlisane hürmet
          ve  samimane  Hizmet  ve  rızalarını  tahsil  ve  Kalblerini  hoşnud  etmektir.
          Amca  ve  hala,  peder  hükmündedir;  teyze  ve  dayı,   ana   hükmündedir.
   252   253   254   255   256   257   258   259   260   261   262