Page 457 - Risale-i Nur - Mektubat

ZEYL 459

Üçüncü Hatveye:
ِ
ِ
ك
ْ
ْس ْ ْ ن ْ ف ْ نم ْ فْ ِ ْ ةئِي ِ ْ ص ا ْ ب ْ ك ْ ْ م ْ ن ْ ْ س ْ اْا ْ ْ و ْ م ا ِ ْ للّا ْ ْ نمف ِ ْ ة ْ ْ نس ْ ن ْ ْ ح ْ مْك ْ باص ْ م ْ ا ا ْ ْ ا Âyeti

ٰ

işaret ediyor.
ِ

Dördüncü Hatveye: ْهجْه ُ ِ ْ ْ ا ْ َّلا ْ ْ و ْ كلاه ْء ْ شَْ ْ ُك ْىل Âyeti işaret ediyor.

Şu dört Hatvenin kısa bir izahı şudur ki:

ْ
م
Birinci Hatvede: ْ ُك ُ ْ اْا ْ ن ْ ف ْ س ُ ْ ف ْ ل ْ ْ ت ْ ز ْ ىك و ا Âyeti işaret ettiği gibi:
Tezkiye-i nefs etmemek. Zira insan, cibilliyeti ve fıtratı hasebiyle
nefsini sever. Belki, evvelâ ve bizzât yalnız zâtını sever, başka herşey'i
nefsine feda eder. Mabud'a lâyık bir tarzda nefsini medheder.
Mabud'a lâyık bir tenzih ile nefsini meayibden tenzih ve tebrie eder.
Elden geldiği kadar kusurları kendine lâyık görmez ve kabul etmez.
Nefsine perestiş eder tarzında şiddetle müdafaa eder. Hattâ fıtratında
tevdi' edilen ve Mabud-u Hakikî'nin Hamd ve Tesbihi için ona verilen
cihazat ve istidadı, kendi nefsine sarfederek ْوهْْهي ُ ٰ ُ ِ ْ خ ْ ذ ْ ْ ا ْ ٰل ْ ه ْ ه ْ ْ َّتا ْ ِنم

Sırrına mazhar olur. Kendini görür, kendine güvenir, kendini beğenir.
İşte şu mertebede, şu Hatvede tezkiyesi, tathiri: Onu tezkiye etmemek,
tebrie etmemektir.

İkinci Hatvede:
ْهسْم ْ ي ْ ه ْ م ْ ْ ا ْ ن ْ ف ٰ ُ ُ ُ ْ فْ ٰ ن ا ْ للّا و ا ْ ْ ني ْ ْ ن ُ ْ َّل ْ ذ ا كْا ُ ْ تْ ْ ُك و ْ ن و ْ و ْ لا Dersini verdiği gibi:

Kendini unutmuş, kendinden haberi yok. Mevti düşünse, başkasına
verir. Fenâ ve zevali görse, kendine almaz ve külfet ve Hizmet
makamında nefsini unutmak, fakat ahz-ı ücret ve istifade-i huzuzat
makamında nefsini düşünmek, şiddetle iltizam etmek, nefs-i
emmarenin muktezasıdır. Şu makamda tezkiyesi, tathiri, terbiyesi; şu
halin aksidir. Yani nisyan-ı nefs içinde nisyan etmemek. Yani huzuzat
ve ihtirasatta unutmak ve mevtte ve Hizmette düşünmek...

Üçüncü Hatvede:
ِ
ِ
ْكسف ْ ْ ن ْ نم ِ ْ ِي ْ ئ ْ ة ْ ْ ف ْ سْن ِ ْ مْك ْ ب اص ْ ا ا ْ ْ ا ْ موْ ِ ْ للّ اْن ِ ٰ ْ س ْ ن ْ ة ْ ْ ف ْ م ْ ن ْ ْ ح ْ مْك ْ با ْ ص ا ْ م ْ ا ا ْ Dersini

verdiği