Page 134 - Evrimcilerin İtirafları

132 EVR‹MC‹LER‹N ‹T‹RAFLARI

savafl vermektedir. Baflkalar›na yard›m etmek, o canl›n›n sa¤ kalma ola-
s›l›¤›n› ba¤›l olarak azaltaca¤›na göre, uzun vadede evrimde bu davra-
n›fl›n elenmesi gerekirdi. Oysa canl›lar›n özverili olabilecekleri gözlen-
mifltir.
Özveri olgusunu aç›klaman›n klasik bir flekli, bunun grubun veya türün
ç›kar›na oldu¤u özverili bireylerden oluflan topluluklar›n bencil birey-
lerden oluflan topluluklara k›yasla evrimde daha baflar›l› olaca¤›d›r. An-
cak bu teoride belirtilmeyen nokta, özverili topluluklar›n bu özellikleri-
ni nas›l koruyacaklar›d›r. Öyle bir
toplulukta belirecek tek bir bencil bi-
reyin, kendisini feda etmeyece¤i için
bir sonraki kuflaklara bencillik özel-
liklerini daha yüksek oranlarda ak-
tarabilmesi gerekir. Bir di¤er belirsiz
nokta da, e¤er evrim topluluk düze-
yinde oluyorsa, bu toplulu¤un bo-
yutlar›n›n ne olaca¤›d›r. Aile mi, sü-
rü mü, tür mü, yoksa s›n›f m›? Ayn›
anda birden fazla seviyede evrim ol-
sa bile ç›karlar çeliflince sonuç ne
olacakt›r? 341

Do¤a, evrimcilerin iddia etti¤i
gibi sadece savafl›n hakim ol-
du¤u bir yer de¤ildir. Aksine
do¤a, ço¤u kez ölümü göze
alan fedakarl›klar›n, kendi za-
rar›na oldu¤u halde yavrular
veya sürü için gösterilen özve-
rilerin, bunun karfl›l›¤›nda hiç-
bir kazanç sa¤lamayan canl›la-
r›n ve ak›lc› iflbirliklerinin say›-
s›z örnekleri ile doludur.