Page 229 - Ehl-i Sünnetin Önemi

ADNAN OKTAR

20. Yüzy›ldaki Sonuçsuz Çabalar
20. yüzy›lda hayat›n kökeni konusunu ele alan ilk evrimci,
ünlü Rus biyolog Alexander Oparin oldu. Oparin, 1930'lu y›l-
larda ortaya att›¤› birtak›m tezlerle, canl› hücresinin tesadüfen
meydana gelebilece¤ini ispat etmeye çal›flt›. Ancak bu çal›flma-
lar baflar›s›zl›kla sonuçlanacak ve Oparin flu itiraf› yapmak zo-
runda kalacakt›:
"Maalesef hücrenin kökeni, evrim teorisinin tümünü içine
alan en karanl›k noktay› oluflturmaktad›r." (Alexander I.
Oparin, Origin of Life, (1936) New York, Dover Publica-
tions, 1953 (Reprint), s.196)
Oparin'in yolunu izleyen evrimciler, hayat›n kökeni konu-
sunu çözüme kavuflturacak deneyler yapmaya çal›flt›lar. Bu de-
neylerin en ünlüsü, Amerikal› kimyac› Stanley Miller taraf›ndan
1953 y›l›nda düzenlendi. Miller, ilkel dünya atmosferinde oldu-
¤unu iddia etti¤i gazlar› bir deney düzene¤inde birlefltirerek ve
bu kar›fl›ma enerji ekleyerek, proteinlerin yap›s›nda kullan›lan
birkaç organik molekül (aminoasit) sentezledi. O y›llarda ev-
rim ad›na önemli bir aflama gibi tan›t›lan bu deneyin geçerli ol-
mad›¤› ve deneyde kullan›lan atmosferin gerçek dünya koflulla-
r›ndan çok farkl› oldu¤u, ilerleyen y›llarda ortaya ç›kacakt›.
("New Evidence on Evolution of Early Atmosphere and Life", Bulletin
of the American Meteorological Society, c. 63, Kas›m 1982, s. 1328-
1330)
Uzun süren bir sessizlikten sonra Miller'in kendisi de kul-
land›¤› atmosfer ortam›n›n gerçekçi olmad›¤›n› itiraf etti. (Stan-
ley Miller, Molecular Evolution of Life: Current Status of the Prebi-
otic Synthesis of Small Molecules, 1986, s. 7)
Hayat›n kökeni sorununu aç›klamak için 20. yüzy›l boyunca
yürütülen tüm evrimci çabalar hep baflar›s›zl›kla sonuçland›.

227