Page 223 - Münafıklarla Mücadelenin Önemi

Harun Yahya (Adnan Oktar)

"İman edenlerle karşılaştıkları zaman: "İman ettik"
derler." Şimdi "iman ettik" deyince sadece onunla bırakmıyor
tabi. Kafasında takkesi oluyor, elinde tesbih. Cebinden çıkartı-
yor şakır şakır tesbihini. Takke yanında, hatta misvakı, gümüş
akik taşlı yüzüğü, her şeyi tamamdır. Neyi eksiktir biliyor
musun? Cehd etmesi. Bir de zekat, yani Allah yolunda
para vermek. Sırf bu iki şeyi istemeyeceksin münafıktan.
Eğer münafıktan bu iki şeyi istemezsen, zaten münafık senin
yanında kalır, sorun çıkmaz. Bir cehd etmek, Allah'ın dinini
yaymak bir de Allah yolunda tasadduk etmesi malını,
mülkünü, parasını. Eğer bunu istemiyorsan münafık zaten
katır gibi çalışır, öyle bir konusu yok, domuz gibidir. Tarlaya sür
çalıştır eşşek gibidirler. Öyle bir konu yok. "Haydi cehd etme-
ye" denildiğinde "aman!" der hoplar. Ruhu ona karşı şiddetli bir
reaksiyon içindedir, kabul etmez. Canı tatlıdır münafığın.

"İman edenlerle karşılaştıkları zaman: "İman ettik"
derler." Bak, Müslümanlarla karşılaştıklarında "iman ettik". Ne
yapıyor? Namaz kılıyor, oruç tutuyor, hacca gidiyor. Haccı bir
gezme olarak görürler münafıklar.
"Şeytanlarıyla başbaşa kaldıklarında ise," yalnız kaldık-
larında yahut yanlarında kendi gibi böyle üçkağıtçı münafıklar
olduğunda "derler ki: "Şüphesiz, sizinle beraberiz. Biz
(onlarla) yalnızca alay ediyoruz."
"Sen onunla Kuran'la konuştun" diyor başka bir arkadaşı.
"N'apayım?" diyor, "tabi ki Kuran'la konuşacağım, başka türlü
anlamaz ki onlar, onlar Kuran'a inanıyor çünkü" diyor. "Ne
gerek var?" diyor. "E başka türlü teknik varsa bana söyle"

221