Page 716 - Yaratılış Atlası 3. Cilt

barda¤›n asl›na dokundu¤unu, çay›n asl›n› içti¤ini san-
mas›, bu kifliye beyninde yaflat›lan hislerin hayret verici
netli¤ini ve mükemmelli¤ini göstermektedir. Üzerinde
dikkatle düflünülmesi gereken bu önemli gerçe¤i 20.

yüzy›l›n ünlü düflünürü Bertrand Russell flöyle ifade et-
mifltir:

… Parmaklar›m›zla masaya bast›¤›m›z zamanki dokunma duyusuna ge-
lince, bu parmak uçlar›ndaki elektron ve protonlar üzerinde bir elektrik etki-
sidir. Modern fizi¤e göre, masadaki elektron ve protonlar›n yak›nl›¤›ndan oluflmufltur.

E¤er parmak uçlar›m›zdaki ayn› etki, bir baflka yolla ortaya ç›km›fl olsayd›, hiç masa olmamas›na ra¤men ayn›
fleyi hissedecektik. 11

Russell'›n dikkat çekti¤i nokta son derece önemlidir. Gerçekten de, e¤er parmak uçlar›m›za baflka bir
yolla bir uyar› verilse, çok farkl› hisleri alg›layabiliriz. Nitekim ilerleyen sayfalarda detayl› görülece¤i gi-
bi, günümüzde simülatörler arac›l›¤› ile bu yap›lmaktad›r. Ele tak›lan özel bir eldiven ile bir insan, ortam-

da olmad›¤› halde bir kediyi sevdi¤ini, bir insanla tokalaflt›¤›n›, suyun alt›nda elini y›kad›¤›n› veya sert bir
cisme dokundu¤unu hissedebilmektedir. Gerçekte ise, dokundu¤unu hissetti¤i bu varl›klar›n hiçbiri bu-
lunmamaktad›r. Tüm bunlar, insan›n, yaflam›ndaki tüm hisleri beyninde alg›lad›¤›n›n kesin bir delilidir.

Beynimizde Oluflan Dünyan›n Asl›na Asla Ulaflamay›z

Buraya kadar anlat›lanlardan aç›kça görüldü¤ü gibi hayat›m›z boyunca yaflad›¤›-
m›z, gördü¤ümüz, hissetti¤imiz herfley beynimizde meydana gelmektedir. Örne-

¤in, koltu¤unda oturarak camdan d›flar›y› seyreden bir insan, koltu¤un sertli¤i-
ni, döflemesinin kayganl›¤›n› beyninde hisseder. Mutfaktan gelen kahve
kokusu gerçekte mutfakta, yani uza¤›nda de¤il, beyninin içindedir.
Camdan gördü¤ü deniz manzaras›, kufllar, a¤açlar ise yine beyninde

oluflan görüntülerdir. Kendisine kahve ikram eden dostu ve kahve-
nin güzel tad› da yine beyninde oluflur. K›sacas›, evinin salonunda
oturdu¤unu ve camdan d›flar›s›n› seyretti¤ini zanneden bir insan
gerçekte, beyninin içindeki ekrandan salonunu, camdan görünen

manzaray› izlemektedir. ‹flte insan, beynindeki ekranda izledi¤i,
anlaml› flekilde biraraya getirilen alg›lar›n›n tamam›na "yafla-
m›m" der ve hiçbir zaman beyninin d›fl›na ç›kamaz.
Bu izledi¤imiz ekran›n d›fl›nda maddenin gerçe¤i nas›ld›r, bu-

nu hiçbir zaman bilemeyiz. Gerçe¤i de bizim gördü¤ümüz gibi mi,
örne¤in bir yapra¤›n yeflili d›flar›da da böyle mi,
bilemeyiz. Veya yedi¤imiz flekerin tad› ger-
çekte bu flekilde mi yoksa beynimiz mi onu

böyle alg›l›yor, bunu kesinlikle ö¤renme im-
kan›m›z yoktur. Örne¤in daha önce gördü¤ü-
nüz bir manzaray› gözünüzde canland›r›n.
Manzara karfl›n›zda de¤ildir ama onu beyni-

nizde görmektesinizdir. Bu konuyla ilgili bilim
yazar› Rita Carter flöyle söylemektedir:

Bir yüz veya manzara gördü¤ümüzde, tam asl›n›
görmeyiz, gördü¤ümüz orijinalinin bir yorumu veya

tamamen yeni infla edilmifl bir versiyonudur... Bunlar
her ne kadar çok iyi kopyalar olsa bile orijinalinden ek-
sik veya farkl›d›r. 12