Page 721 - Yaratılış Atlası 3. Cilt

Harun Yahya

Ayr›ca, hiçbir zaman ulaflamayacaklar›, göremeyecekleri, dokunamayacaklar› varl›klar›n olmas›n›n
veya olmamas›n›n insanlar için hiçbir önemi yoktur. Çünkü madde dünyas› olsa da olmasa da, insan
sadece beynindeki alg›lar dünyas›n› izler. Maddelerin as›llar› ile hiçbir zaman karfl›laflamaz. Dahas›,

her insana kopyas›n› görüyor olmak yetmektedir. Örne¤in, rengarenk çiçeklerle bezenmifl bir bahçeyi
gezen bir insan, gerçekte bu bahçenin asl›n› de¤il, beynindeki kopyas›n› görür. Ancak, bu bahçe o kadar
gerçekçidir ki, her insan bu hayalinde oluflan bahçeden gerçekmifl gibi ayn› zevki al›r. Hatta bugüne ka-
dar milyarlarca insan, bu bahçe gibi gördü¤ü herfleyin asl›n› gördü¤ünü sanm›flt›r. Dolay›s›yla, "d›flar›-
s›"n›n insan› ilgilendirmesi için ortada hiçbir neden bulunmamaktad›r.

Uzakl›k Hissi de Beyinde Oluflan Bir Alg›d›r

Caddedeki kalabal›k, arabalar, korna sesleri, ma¤azalar, binalar... Bir caddeye bakt›¤›n›zda gördü¤ü-
nüz bu tablo size çok net, çok gerçek gibi gelir. Bu nedenle, insanlar›n büyük bir bölümü bu gördükleri
tablonun beyinlerinde meydana geldi¤ini kavrayamaz, hepsini gerçek zannederek yan›l›rlar. Bu tablo o
kadar mükemmel bir flekilde yarat›lm›flt›r ki, insan›n bunun d›fl dünyan›n asl› olmad›¤›n›, sadece kendi

zihninde yaflad›¤› bir kopya görüntü oldu¤unu anlamas› mümkün de¤ildir.
Görüntüyü bu kadar inand›r›c› ve etkileyici yapan fleyler ise
mesafe, derinlik, renk, gölge, ›fl›k gibi unsurlard›r. Bu malzemeler
o kadar kusursuzca kullan›lm›flt›r ki, beynimizde üç boyutlu,

renkli ve canl› bir görüntü haline gelirler. Sonsuz say›daki ayr›nt›
bu görüntüye eklenince, ortaya, hiç fark›na varmadan bütün bir
ömür boyunca gerçek zannederek içinde yaflad›¤›m›z ama asl›n-
da sadece zihnimizde muhatap oldu¤umuz bir dünya ç›kar.

fiimdi kendinizi bir araba kullan›rken düflünün. Araban›n di-
reksiyonunu kendinizden bir kol mesafesi uzakl›kta, trafik lam-
balar›n› ise birkaç yüz metre ileride görürsünüz. Önünüzdeki ara-
bayla aran›zda yaklafl›k 10 metre bulunmaktad›r. Ufukta gözüken

da¤lar ise, hesaplar›n›za göre kilometrelerce uzaktad›rlar. Oysa
bu tahminlerinizin hepsi yanl›flt›r! Ne da¤lar, ne de önünüzdeki
araba o kadar uzakta de¤ildir. Asl›nda bütün görüntüler bir sine-
ma perdesi gibi beyninizde tek bir yüzeyde, iki boyutlu olarak yer

al›rlar. Gözümüze yans›yan görüntüler, televizyon ekran›ndaki
görüntüler gibi iki boyutludur. O halde bu mesafe ve derinlik
duygusu nas›l oluflmaktad›r?
Mesafe dedi¤imiz alg›, bir çeflit üç boyutlu görme fleklidir.

Görüntülerde mesafe ve derinlik hissini uyand›ran fleyler ise
perspektif, gölge ve hareket dedi¤imiz unsurlard›r. Optik bilimin-
de mekan (space) alg›s› denilen bu alg› flekli, çok karmafl›k sis-
temlerle sa¤lan›r. Bu sistemi en basit flekliyle flöyle anlatabiliriz:

Asl›nda gözümüze gelen görüntü sadece iki boyutludur. Yani
yükseklik ve genifllik ölçülerine sahiptir. Göz merce¤ine gelen gö-
rüntülerin boyutlar› ve iki gözün ayn› anda iki farkl› görüntü gör-
mesi derinlik ve mesafe hissini oluflturur. Bizim her bir gözümü-

ze düflen görüntü, di¤er göze gelen görüntüden aç›, ›fl›k gibi un-
surlar aç›s›ndan farkl›d›r. Beyin bu iki farkl› görüntüyü tek bir re-
sim haline getirerek derinlik ve mesafe hissini oluflturur. Araba kullanan bir insan direksiyonun,
Bunu daha iyi anlamak için bir deney yapabiliriz. Önce sa¤ önündeki yolun ve a¤açlar›n kendin-

kolunuzu iyice ileri uzat›n ve iflaret parma¤›n›z› kald›r›n. fiimdi den uzakta oldu¤unu zanneder. Oysa
tüm bu gördükleri, ayn› bir foto¤rafta
gözlerini parma¤›n›za odaklay›p s›rayla sa¤ ve sol gözlerini kapa-
oldu¤u gibi, beyninde tek bir sat›h
üzerindedir.

Adnan Oktar 719