Page 306 - Risale-i Nur - Emirdağ Lâhikası
P. 306

20                                                                           YİRMİYEDİNCİ  MEKTUBDAN


                 Aziz, Sıddık  Kardeşlerim!

                 Evvelâ: Hem sizin, hem bu memleketin, hem  Âlem-i  İslâm'ın
          mühim  Bayramlarının  mukaddemesi  olan,  bu  memlekette  Şeair-i
          İslâmiyenin  yeniden  parlamasının  bir  müjdecisi  olan  Ezan-ı
          Muhammedî'nin  (A.S.M.)  kemal-i  ferahla  onbinler  Minarelerde
          okunmasını tebrik ediyoruz.  Ve seksen küsur sene bir ibadet  ömrünü
          kazandıran  Ramazan-ı Şerif'teki  İbadet  ve Dualarınızın makbuliyetine
            ِ
            يمَّٓا diyerek  Rahmet-i İlahiyeden  herbir  Gece-i Ramazan bir Leyle-i
          َ
          Kadir  hükmünde  sizlere  Sevab  kazandırmasını  niyaz  ediyoruz.  Bu
          Ramazan'da  şiddetli  za'fiyet  ve  hastalığımdan  tam  çalışamadığıma,
          sizlerden manevî yardım rica ederim.

                 Sâniyen:  Benim  son  hayatımı  Isparta  havalisinde  geçirmek
          büyük bir arzumdur. Ve Nur  Efesinin dediği  gibi  demiştim:  "Isparta,
          taşıyla toprağıyla benim için mübarektir. Hattâ yirmibeş seneden beri
          beni  işkence  ile  tazib  eden  eski  hükûmete  Kalben  ne  vakit  hiddet
          etmişsem, hiçbir zaman Isparta hükûmetine hiddet etmeyip o mübarek
          vatandaki  hükûmetin  hatırı  için  ötekileri  de  unutuyordum.  Hususan
          oradaki  eski  tahribatı  tamirata  başlayan  hakikî  vatanperverler  olan
          Demokrat namında hamiyetli Ahrarlar,  yani hürriyetperverler, Nur ve
          Nurcuları  takdir  etmelerine çok minnetdarım. Onların muvaffakıyetine
                             للّ
          çok Dua ediyorum.  ا   َ ٰ    َّٓش ا   ء     ن ِ   ا  o Ahrarlar, istibdad-ı mutlakı kaldırıp

                                      ْ َ
                             ُ
          tam bir Hürriyet-i Şer'iyeye vesile olacaklar.

                 Sâlisen:  Bayramdan  bir  mikdar  sonraya  kadar  burada
          kalmaklığımın  bir  sebebe  binaen  lüzumu  var.  Bir-iki  ay  sonra
          Medreset-üz  Zehra  Erkânlarının  kararıyla  ve  İstanbul  ve  Ankara
          üniversitelerindeki genç Said'lerin de muvafakatıyla nereyi benim için
          münasib görürseniz orayı  kabul  edeceğim. Madem  Hakikî Vârislerim
          sizlersiniz  ve  şahsımdan  bin  derece  ziyade  dünyada  Vazifemi  de
          görüyorsunuz.  Bu  hayat-ı  fânideki  son  menzili  sizin  re'yinize
          bırakıyorum.

                 Râbian:  Hem  tebriklerini,  hem  şiddetli  alâkalarını  gösteren
          Ahmed  Nazif  ve  Ahmed  Feyzi  ve  Halil  İbrahim  ve  Hasan  Âtıf  ve
          Bucak'ta  ve  Eflani  ve  İstanbul'daki  Nurcuların  Mektublarına  benim
          bedelime sizler cevab verirseniz, sizleri tevkil ediyorum.
   301   302   303   304   305   306   307   308   309   310   311