Page 389 - Risale-i Nur - Emirdağ Lâhikası

EMİRDAĞ LÂHİKASI-II 103

Hem onlardan bir yaşındaki masumu, kırk yaşındaki lâkayd bir
adama tercih etmeye sebeb, bunlar günahsız ve samimî bir alâka
göstermesinden elbette onları sevk eden bir Hakikat var. Ben de o cihetten
onları büyüklere temenna ettiğim gibi, onların temennalarına ciddî muka-
bele ediyorum.

Hem masumiyetleri, hem ileride tam Nurcu olmalarına binaen,
Dualarını kendi hakkımda makbul olacak diye onlara derdim: "Madem siz
benim Evlâd-ı Maneviyem oldunuz. Ben de size Dua ediyorum. Siz de

للّ
ا
günahınız olmadığı için, Duanız benim hakkımda َ ٰ ْ َ ِ ا ن َّٓش ا ء makbuldür.
ُ
Siz de bana Dua ediniz. Çünki ziyade hastayım." derdim. Ben ve benim
yanımdaki Kardaşlarımın kuvvetli bir ihtimal ile kanaatımız geliyor ki,
masonlar ve zındıkların plânı ile bolşevizm tarzında gençleri terbiye etmek
için bir vakit bazı mektebler açıldığı ve sonra değişen bu mekteblerle
gençleri ifsada çalıştıklarına mukabil, İslâmiyetin Kahraman Bayrakdarı
olan Türk milletinin masum küçük yavruları, nuranî bir İntibah ve bir
Hiss-i Kabl-el Vuku' ile Nurlardan Ders almaları gençlerin başına gelen o

ا
belaya karşı bir mukabeledir ki, ء آَّش نا ِ o yavruların hem kendileri,
للّ

ُ َ ٰ ْ َ
hem gençler mason ve zındıkların şerlerinden kurtulmasına bir işarettir ki,
bu acib vaziyeti gösteriyorlar.
Said Nursî
* * *

18.11.1951
ِ
ٍ
ِ
ِ
ِ
ِ د ه محب حب َ ُ يُ َّلاا ءشَ ن َ ْ ِ م نا ِ َ ْ و هن اح ُ ْ َ ُ َ ه س ب ِ مساب
ْ َ
ُ
ْ
ْ
ِّ
م ا ً ِ ئاد ا دبَا هتا و ب ر َك َ َ َ ُ ِ للّا ةم حر و م ُكيَل ع مَلاسلَا
ٰ ُ
ً َ
َ ْ ْ
َ َ َ
ْ
ُ َ
ُ َّ
Aziz, Sıddık Kardeşlerim ve Manevî Medreset-üz
Zehra'nın Nur Şakirdleri!
Ben Isparta'ya geldiğim vakit, Isparta'da İmam-Hatib ve Vaiz
Mektebinin açılacağını haber aldım. O mektebe kaydolacak Talebelerin
ekserisi Nurcu olmaları münasebetiyle o mektebin civarında gayr-ı resmî
bir surette bir Nur Medresesi açılıp, o mektebi bir nevi Medrese-i Nuriye
yapmak fikriyle bir hatıra Kalbime geldi. Bir-iki