Page 65 - Filistin
P. 65
63
vard›r. Yahudilerin kutsal kitaplar› olarak kabul ettikleri Tevrat,
Allah'›n Hz. Musa'ya vahyetti¤i ancak daha sonra insanlar taraf›ndan
tahrif edilmifl bir kitapt›r. Dolay›s›yla içinde gerçek din ahlak›n› anla-
tan birtak›m aç›klamalar bulundu¤u gibi sonradan insanlar taraf›n-
dan eklenmifl oldu¤u aç›kça belli olan son derece sapk›n aç›klamalar
da bulunmaktad›r. ‹flte Siyonistlerin kendilerine rehber edindikleri
aç›klamalar insanlar taraf›ndan tahrif edilmifl aç›klamalard›r.
Siyonizmin temel dayanak noktalar›ndan birisi de Allah'›n Yahu-
dilere bir dönem vermifl oldu¤u "seçilmifl"lik vasf›yla ilgili ayetleri art
niyetli yorumlamalar›d›r. Bu konuyla ilgili Kuran ayetlerinden baz›la-
r› flu flekildedir:
Ey ‹srailo¤ullar›, size ba¤›fllad›¤›m nimetimi ve sizi (bir dönem)
alemlere üstün k›ld›¤›m› hat›rlay›n. (Bakara Suresi, 47)
Andolsun, Biz ‹srailo¤ullar›na Kitap, hüküm ve peygamberlik ver-
dik, onlar› temiz ve güzel fleylerle r›z›kland›rd›k ve onlar› alemlere
üstün k›ld›k. (Casiye Suresi, 16)
Ayetlerde, Allah'›n bir dönem Yahudilere nimetler verdi¤i ve yi-
ne bir dönem onlar› di¤er milletlere hakim k›ld›¤› anlat›lmaktad›r.
Ancak bu ayetlerde radikal Yahudilerin anlad›¤› anlamda bir 'seçil-
mifllik' ifade edilmemektedir. Birçok peygamberin bu soydan gelmifl
olmas›na ve Yahudilerin bir dönem genifl topraklarda hakimiyet kur-
mufl olmalar›na iflaret edilmektedir. Ayetlerde yönetimde olmalar› ne-
deniyle 'bir dönem alemlere üstün k›l›nmalar›' anlat›lmaktad›r. Hz.
Davud ve Hz. Süleyman'›n dünya üzerindeki hakimiyetlerinin sona
ermesiyle, Yahudilerin de bu özellikleri sona ermifltir.
Seçilmifllik, Kuran'da peygamberler ve kendilerine hidayet veri-
len kullar için kullan›lmaktad›r. Ayetlerde elçilerin seçildikleri, do¤ru
yola iletildikleri ve Allah'›n onlara nimet verdi¤i ifade edilmektedir.
Bu konuyla ilgili baz› ayetler flu flekildedir:
Kendi nefsini afla¤›l›k k›landan baflka, ‹brahim'in dininden kim yüz
çevirir? Andolsun, Biz onu dünyada seçtik, gerçekten ahirette de O
salihlerdendir. (Bakara Suresi, 130)
Harun Yahya