Page 126 - Resullerimiz Diyor Ki

Oparin'in yolunu izleyen evrimciler, hayatın kökeni konusunu
çözüme kavuşturacak deneyler yapmaya çalıştılar. Bu deneylerin
en ünlüsü, Amerikalı kimyacı Stanley Miller tarafından 1953 yılın-
da düzenlendi. Miller, ilkel dünya atmosferinde olduğunu iddia et-
tiği gazları bir deney düzeneğinde birleştirerek ve bu karışıma
enerji ekleyerek, proteinlerin yapısında kullanılan birkaç organik
molekül (aminoasit) sentezledi.
O yıllarda evrim adına önemli bir aşama gibi tanıtılan bu de-
neyin geçerli olmadığı ve deneyde kullanılan atmosferin gerçek
dünya koşullarından çok farklı olduğu, ilerleyen yıllarda ortaya çı-
kacaktı. ("New Evidence on Evolution of Early Atmosphere and Li-
fe", Bulletin of the American Meteorological Society, c. 63, Kasım
1982, s. 1328-1330) Uzun süren bir sessizlikten sonra Miller'in
kendisi de kullandığı atmosfer ortamının gerçekçi olmadığını itiraf
etti. (Stanley Miller, Molecular Evolution of Life: Current Status of
the Prebiotic Synthesis of Small Molecules, 1986, s. 7)
Hayatın kökeni sorununu açıklamak için 20. yüzyıl boyunca
yürütülen tüm evrimci çabalar hep başarısızlıkla sonuçlandı. San
Diego Scripps Enstitüsü'nden ünlü jeokimyacı Jeffrey Bada, evrim-
ci Earth dergisinde 1998 yılında yayınlanan bir makalede bu ger-
çeği şöyle kabul eder:
Bugün, 20. yüzyılı geride bırakırken, hala, 20. yüzyıla girdiği-
mizde sahip olduğumuz en büyük çözülmemiş problemle
karşı karşıyayız: Hayat yeryüzünde nasıl başladı? (Jeffrey Ba-
da, Earth, Şubat 1998, s. 40)

Hayatın Kompleks Yapısı

Evrim teorisinin hayatın kökeni konusunda bu denli büyük bir
açmaza girmesinin başlıca nedeni, en basit sanılan canlı yapıların

124