Page 605 - Risale-i Nur - Tarihçe-i Hayat

AFYON HAYATI 607

Dördüncü: Geçici olmasından, zevâlinde lezzet.

Beşinci: Ehemmiyetli Sevablar.

Altıncı: Vazife-i İlâhiyeye karışmamak.

Yedinci: En şiddetli hücumdan, en az meşakkat ve küçük yaralar…

Sekizinci: Sair musibetzedelere nisbeten çok derece hafif olması.

Dokuzuncu: Nur ve Îman Hizmetinde, şiddetli imtihanından çıkan
yüksek ilânatın te'siratındaki sürur.

Dokuz adet mânevî sevinçler, öyle teskin edici bir merhem ve tatlı
bir ilâçtır ki târif edilmez. Ağır elemlerimizi teskin ediyor.

Said Nursî

* * *

ِ
ه ناح ُ ْ َ ُ ِ م ه س ب ساب
َ
ْ
Aziz Sıddık Kardeşlerim,

Evvelâ: Haccı men eden, Zemzemi döktüren, hakkımızda eşedd-i
zulme müsaadekâr davranan ve Zülfikar ve Siracınnurun müsaderesine
ehemmiyet vermiyen ve bizi garazkârane, kanunsuz tâzib eden me'mur-
ları terfi ettirip, hanemizden çıkan mazlumâne, lisan-ı hâl ile yüksek
ağlamamızı ve sesimizi işitmeyen bir müstebid kabinenin zamanında en
rahat yer hapistir. Yalnız mümkün olsa başka hapse naklolsak tam
Selâmet olur.

Sâniyen: Onlar, nasıl zorla en mahrem Risaleleri en nâmahreme
okuttular; öyle de, zorla ısrar edip bizi cemiyet yapmağa mecbur ediyor-
lar. Halbuki, cemiyet ve komiteciliğe hiç ihtiyacımızı hissetmiyorduk.
Çünki, İttihad-ı Ehl-i Îman Cemaatindeki Uhuvvet-i İslâmiye Nurcular'da
pek Hâlisâne, Fedakârane inkişaf ettiği gibi ve eski Ecdadlarımızın
Kemâl-i Aşkla Ruhlarını feda ettikleri bir Hakikata, Nur Şâkirdleri, o
milyonlar Kahraman Ecdadlarından irsiyet aldıkları kuvvetli bir Fedâilik
ile o Hakikata bağlanmaları, şimdiye kadar resmî veya siyasî, gizli ve
âşikâr cemiyetler ve komiteciliğe ihtiyaç bırakmıyordu. Demek şimdi bir
ihtiyaç var ki, Kader-i İlâhi